confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
بدون شك، انحرافِ ابوالخطاب از زمان امام صادق علیه السلام آغاز شده است. بنابراین، روایتی كه صفار و [[كلینی]] درباره انحراف ابوالخطاب در زمان امام باقر علیه السلام دارند، نادرست است. در این روایت، امام باقر علیه السلام علت هلاكت ابوالخطاب را ناآگاهی از تأویل محدّث و نبی دانسته اند. <ref>صفار، 1404ق، ص320؛ كلینی، 1362، ج1، ص270</ref> | بدون شك، انحرافِ ابوالخطاب از زمان امام صادق علیه السلام آغاز شده است. بنابراین، روایتی كه صفار و [[كلینی]] درباره انحراف ابوالخطاب در زمان امام باقر علیه السلام دارند، نادرست است. در این روایت، امام باقر علیه السلام علت هلاكت ابوالخطاب را ناآگاهی از تأویل محدّث و نبی دانسته اند. <ref>صفار، 1404ق، ص320؛ كلینی، 1362، ج1، ص270</ref> | ||
=ابوالخطاب و اسماعیلیه= | |||
هر چند برخی از نویسندگان، [[اسماعیلیه]] را همان خطابیه دانسته اند، <ref>نوبختی، 1404ق، ص 69؛ اشعری قمی، 1360، ص 81</ref>، اما برخی از محققان احتمال پیوستگی شدید ابوالخطاب و اسماعیل بن جعفر صادق علیه السلام و تأثیر گذاری ابوالخطاب بر اسماعیل را انكار كرده اند. <ref>موسوی بجنوردی، 1372، ج5، ص435</ref> برخی دیگر از منابع به ارتباط فرقه اسماعیلیه با عبدالله بن میمون، معروف به قداح سخن گفته اند. به گفته [[ابن ندیم]]، وی كه مؤسس فرقه اسماعیلیه خوانده شده، به همراه پدرش از پیروان ابوالخطاب بودند. <ref>ابن ندیم، 1350، ص264</ref> هرچند بر اساس نقل كشّی، امام باقر علیه السلام از وی تجلیل كرده است. <ref>طوسی، 1348، ص246</ref> اما برخی از پژوهشگران به نقش فعال وی در نشر افكار خطابیه اشاره دارند و او را حلقه وصل بین خطابیه و اسماعیلیه شمرده <ref>سبحانی، بی تا، ج 8، ص54</ref> و اصولاً ریشه های اسماعیلیه را مربوط به خطابیه دانسته و از نقش میمون بن دیصان و پسرش عبدالله بن میمون و شاگردش مشهور به دندان سخن گفته اند. <ref>همان، ج8، ص55</ref> | |||
=قتل ابوالخطاب= | =قتل ابوالخطاب= | ||