confirmed، مدیران
۳۴٬۰۱۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
'''حز بَعْث'''، حزب عربی سوسیالیست (حزب البعث العربی الاشتراكی) كه در 1326ش / 1947م به دست بعضی از روشنفكران عرب به رهبری [[میشل عفلق]] (د 1368ش / 1989م) و [[صلاح‌الدین بیطار]] (د 1359ش / 1980م) در [[سوریه]] تشكیل شد و سپس در دیگر كشورهای عربی من جمله [[کشور عراق]] نیز نفوذ یافت. | '''حز بَعْث'''، حزب عربی سوسیالیست (حزب البعث العربی الاشتراكی) كه در 1326ش / 1947م به دست بعضی از روشنفكران عرب به رهبری [[میشل عفلق]] (د 1368ش / 1989م) و [[صلاح‌الدین بیطار]] (د 1359ش / 1980م) در [[سوریه]] تشكیل شد و سپس در دیگر كشورهای عربی من جمله [[کشور عراق]] نیز نفوذ یافت. | ||
=پیشینۀ تاریخی= | |||
حزب بعث مانند دیگر جنبشهای ملیت‌گرای عربی از حزب «عصبه العمل القومی» كه در 1315ش / 1936م به دست فارغ‌التحصیلان و دانشجویان دانشگاه آمریكایی [[بیروت]] برای كسب استقلال و احیای وحدت عربی تشكیل شد، ریشه گرفت. هم‌زمان با تشكیل حزب «عصبة العمل» دو روشنفكر سوری، زكی ارسوزی و جلال سید، به انتشار مطالبی دربارۀ نظریه‌ای كه آن را «بعث عربی» می‌خواندند، پرداختند <ref>صلیبی،174-173</ref>؛ و ارسوزی در 1937م كتابخانه‌ای به نام بعث عربی ایجاد كرد <ref>دندشلی، 15</ref>. عفلق و بیطار كه به ترتیب در رشته تاریخ و علوم در [[فرانسه]] تحصیل كرده بودند <ref>همو، 19</ref>، پس از بازگشت به سوریه به تدریس پرداختند و در 1938م پس از آشنایی با نظریات ارسوزی، محفلی ادبی به نام «شباب الاحیاء العربی» به وجود آوردند <ref>همو، 33-34</ref>. | |||
طی [[جنگ جهانی دوم]] و قیام رشید عالی گیلانی در 1320ش / 1941م برضد تسلط [[بریتانیا]] و ادغام طرفداران ارسوزی و عفلق در جنبش «نصرة العراق»، عفلق و بیطار به بهانۀ اعتراض به خشونت فرانسوی ها نسبت به دانشجویان، از تدریس كناره گرفتند. عفلق در مقاله‌ای با عنوان «ایمان» از اهداف بعث سخن راند و در گروه سیاسی جدیدی به نام «شباب البعث العربی» شركت كرد <ref>همو، 34- 35؛ عیسمی، 71</ref>. او سپس در 1943م برای آشنا ساختن محافل ملی و سیاسی با نظریات خود، نامزد انتخابات مجلس سوریه شد و در برنامۀ انتخاباتی خود شعارِ «ملت واحد عربی با رسالتی جاودان» را عنوان كرد. گفته‌اند كه این مبارزات آغاز تشكیل حزب بود <ref>دندشلی، 35-36</ref> و با آنکـه عفلق در انتخابات شكست خورد، اما از دولت تقاضا كرد اجازۀ انتشار روزنامۀ البعث العربی را صادر كند و مقامات با این شرط كه به نام حزب انتشار نیابد، موافقت كردند. با این‌همه، در 1945م نخستین‌بار عنوان حزب بعث عربی در اعلامیه‌ای درج گردید و عفلق درصدد تحصیل اجازه فعالیت برای آن برآمد <ref>عیسمی، 72-73؛ دندشلی، 35</ref>. | |||
تأسیس حزب بعث عربی در واقع واكنشی نسبت به سلطۀ [[عثمانی]] و [[اروپا]] بر سوریه بود كه به وسیلۀ طرفداران عفلق و بیطار و گروهی از یاران [[ارسوزی]] ابراز می‌شد. در اوایل سال 1326ش / 1947م گروهی متشكل از میشل عفلق، صلاح بیطار، وهیب غانم، عبدالمنعم شریف، صدقی اسماعیل، جمال اتاسی و عبدالبر عیون‌السود مأمور تهیۀ مرامنامه و اساسنامۀ حزب شدند. این كار انجام گرفت و در 4 آوریل همین سال حزب بعث اعلام موجودیت كرد. | |||
نخستین كنگرۀ حزب پس از 3 روز به كار خود پایان داد. عفلق به عنوان رئیس، بیطار و جلال سید و وهیب غانم به عنوان هیأت اجرایی تعیین شدند و بیطار دبیركل حزب گردید <ref>عیسمی، 78-80</ref>. در 1332ش / 1953م حزب سوسیالیست عربی به رهبری اكرم حورانی در حزب بعث ادغام شد و از آن پس حزب بعث عربی سوسیالیست نام گرفت <ref>پرتز، 409؛ هاپوود</ref> .(82-83 ادغام این دو حزب سبب اتحاد روشنفكران طرفدار بعث با كارگران و دهقانان طرفدار حورانی گردید. همچنین نفوذ حورانی در میان افسران جوانی كه در فلسطین همراه او جنگیده بودند، بر اهمیت بعث افزود <ref>پرتز، 410</ref> و در نخستین انتخابات آزاد سوریه در 1954م، 15 نماینده از حزب بعث به مجلس سوریه راه یافتند <ref>همو،.(409</ref> | |||
از اوایل تأسیس حزب بعث، فعالان سیاسی برخی از كشورهای عربی نیز به آن گرایش یافتند و این حزب به تدریج در این كشورها نیز رسوخ كرد. در [[لبنان]] ابتدا برخی از دانشجویان لبنانی دانشگاه [[بیروت]] در تماس با دانشجویان سوری، و نیز برخی دانشجویان لبنانی دانشگاه [[دمشق]] با اهداف بعث آشنا شدند و به این حزب گرویدند. فعالیت حزب بعث لبنان در 1952م در سطح عمومی آغاز گردید و نخستین رهبری منطقه‌ای انتخاب شد <ref>عیسمی، 83 -84</ref>. | |||
در [[اردن]] تحت سلطۀ [[انگلستان]]، پس از جنگ 1948 اعراب و [[اسراییل]]، دانشجویان اردنی دانشگاه دمشق كه به حزب گرویده بودند، مجلۀ هفتگی الیقظة را به اهداف حزب بعث متمایل ساختند و نظرات خود را بین كارگران و كشاورزان منتشر كردند <ref>همو، 85</ref>. | |||
همچنین دانشجویان عراقی دانشگاههای دمشق و بیروت با اهداف بعث آشنا شدند و پس از بازگشت به عراق به نشر اندیشه‌های حاكم بر حزب پرداختند. به علاوه، سوریاییهایی كه در عراق تحصیل می‌كردند، نیز در توسعۀ افكار بعث مؤثر بودند <ref>همو، 86</ref>. | |||
سامی شوكت در 1327ش / 1948م حزب بعث عراق را پایه‌ریزی كرد <ref>بیگدلی، 67</ref>، ولی نخستین كنگره آن به طور رسمی در 1333ش / 1954م تشكیل شد. این كنگره اساسنامۀ حزب را تصویب كرد و رهبری حزب بعث سوریه را پذیرفت <ref>همانجا</ref>. | |||
شعبه‌های حزب بعث به تدریج در [[کویت]]، [[قطر]]، [[بحرین]]، [[عدن]]، [[سودان]]، [[مراکش]] و [[تونس]]، و گروههای دانشجویی عرب در اروپا و آمریکا تشكیل شد. طرفداران بعث در [[قاهره]] هم در فاصله سالهای 1957- 1960م در سازمانهای دانشجویی نفوذ داشتند و در بین‌دیگر قشرها هم فعالیت می‌كردند <ref>دندشلی، 189</ref>. | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||
[[رده:تاریخ خاورمیانه]] | [[رده:تاریخ خاورمیانه]] | ||
[[رده:احزاب ملی‌گرای عرب]] | [[رده:احزاب ملی‌گرای عرب]] | ||
[[رده:مکاتب وایدئولوژی‌های سیاسی]] | [[رده:مکاتب وایدئولوژی‌های سیاسی]] | ||