محمد مولی عیدید

نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۴:۰۱، ۲۱ فوریه ۲۰۲۲؛

محمد مولا آید (۷۴۷-۸۶۲ ه. وادی آیدید در استریم زندگی می کرد و پرچین شناخته شده ای برای حفاظت و نجابت دارد و به همین دلیل به او لقب «مولی آیدید» داده شد. برای او متعلق به همه آیدیان علوی است.

نسب

محمد بن علی، مالک الحوتا بن محمد بن عبدالله بن عبدالله بن الفقیه، احمد بن عبدالرحمن بن العاوی، عموی سرهنگ بن محمد فقیه، مالک مربات بن علی، و تقسیم بن العاوی بن محمد بن العاوی بن العبیدالله بن احمد الموکر بن ایسا بن محمد النقیب بن علی العریدی بن جعفر صادق بن محمد البرقیر بن علی زین العابیدین بن الحسین الصباح بن امام علی بن ابی طالب و امام علی شوهر فاطمه بنت محمد .

او نوه ۲۱ محمد پیامبر اسلام در سن و سال خود است.

تولد و تربیت

در ۷۴۷ هدرموت به دنیا آمد، در آنجا بزرگ شد و کتاب های زیادی در علم شریعت برای شیخ هایش خواند و گروهی از آن ها را فهمید و در مورد شیخ عبدالرحمن السقاف، یوسفی و علوم عامیانه گرفت و حدود بیست سال به او نیاز داشت تا از آن خارج شود. وادی آید پس از آن زندگی کرد و مسجدی ساخت و خانه هایی در آن ساخته شد و روستای مآمورا به یک روستا تبدیل شد. پاسخ او ۳۰ نفر از سورات الفیدلیتی بین مراکش و شام بود.

اساتید

دریافت حدود تعدادی از دانشمندان از جمله:

پدرش علی بن محمد صاحب الحوتا عبدالرحمان بن محمد السقاف محمد بن حسن الیل محمد بن حکیم باقر عبدالله بن فاضل بلحاج عبدالرحمن بن محمد ال خطیب

شاگردان

بسیاری از آن ها از آن فارغ التحصیل شدند:

عبدالله بن ابی بکر الایزاروس علی بن ابی ابوبکر سوکران عمر بن عبد ال رحمان صاحب الحمرا abo bakr bin abdullah al adani عبدالرحمن بن علی السوکران محمد بن احمد با محمد بن احمد بجراش محمد بن عبد ال رحمان الاقصا احمد بن ابی بکر بن حسن الوارا علی بن ابی بکر الفکر alawi bin ali awahj

فرزندان

او دارای شش فرزند به نام های احمد الاکبر، الوی، عبدالله الآین النسخ بافقیه، عبدالرحمن بافقیه، علی و احمد آل جوان تر و به دنبال آن حضور گسترده ای در هادرموت، حجاب، یمن، آفریقا، هند، مالزی و اندونزی از جمله مشاهیر و علمای برجسته دارد.

وفات

او در سال ۸۶۲ ه.ش درگذشت و در قبر پدربزرگش احمد بن عبدالرحمن، فقها، در قبرستان زنگال به خاک سپرده شد.

منبع

khord, mohammed bin ali (2002). زیبایی نور و زیبایی زیبای زیبایی زیبا. قاهره، مصر: کتابخانه میراث الازهر. صفحه 184.