اخوان المسلمین تونس: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۷: خط ۵۷:
اندیشمندان و روحانیون اصلاح طلب [[دانشگاه اسلامی زیتونه]] نقش مؤثری در غنای جریان فکری تجددگرا و اصلاح طلب اسلامی این دیار داشته و محافل فکری و فرهنگی و مذهبی منطقه را تحت تأثیر افکار خویش قرار داده است. نهضت اسلامی علما و جوانان مسلمان تونس در سازماندهی مبارزات مردمی تونس و تکمیل زیرساختارهای مقاومت ملی علیه جریانات فکری غرب گرایی و استعماری، نقش برجسته‌ای داشت. افکار و اندیشه‌های [[حسن البنا]] و دیگر رهبران اخوانی همچون السباعی رهبر اخوانی‌های سوریه پس از جنگ جهانی دوم در میان جوانان مذهبی تونس رواج داشت. در مقابل سیاست‌های غرب گرایی و لیبرال حبیب بورقبیه، نهضت و جریان اسلام گرایان تونس رشد کرد و راشد الغنوشی (متولد 1941 در یکی از شهرهای جنوب تونس) فارغ التحصیل [[سوربن]] و متأثر از اندیشه‌های [[حسن البنا]] و [[سید قطب]] و [[ابوالاعلی مودودی]] نقش برجسته‌ای در تکوین و سازماندهی یک جریان سیاسی اسلام گرایی در تونس داشته است.<br>
اندیشمندان و روحانیون اصلاح طلب [[دانشگاه اسلامی زیتونه]] نقش مؤثری در غنای جریان فکری تجددگرا و اصلاح طلب اسلامی این دیار داشته و محافل فکری و فرهنگی و مذهبی منطقه را تحت تأثیر افکار خویش قرار داده است. نهضت اسلامی علما و جوانان مسلمان تونس در سازماندهی مبارزات مردمی تونس و تکمیل زیرساختارهای مقاومت ملی علیه جریانات فکری غرب گرایی و استعماری، نقش برجسته‌ای داشت. افکار و اندیشه‌های [[حسن البنا]] و دیگر رهبران اخوانی همچون السباعی رهبر اخوانی‌های سوریه پس از جنگ جهانی دوم در میان جوانان مذهبی تونس رواج داشت. در مقابل سیاست‌های غرب گرایی و لیبرال حبیب بورقبیه، نهضت و جریان اسلام گرایان تونس رشد کرد و راشد الغنوشی (متولد 1941 در یکی از شهرهای جنوب تونس) فارغ التحصیل [[سوربن]] و متأثر از اندیشه‌های [[حسن البنا]] و [[سید قطب]] و [[ابوالاعلی مودودی]] نقش برجسته‌ای در تکوین و سازماندهی یک جریان سیاسی اسلام گرایی در تونس داشته است.<br>
= شکل‌گیری جریان =  
= شکل‌گیری جریان =  
راشد الغنوشی  با همفکری ''عبدالفتاح مورو'' (متولد سال 1948 در شهر تونس) در اوایل دهه هفتاد هسته‌های اولیه '''جنبش النهضه''' را پایه ریزی نمود. در ابتدا نام این جنبش '''حرکت الاتجاه الاسلامی''' بود. علنی شدن فعالیت این گروه با شدت عمل رژیم بورقبیه روبرو بود. مطبوعات [[فرانسه]] خطر گسترش این نهضت در میان جوانان مذهبی تونس به بورقبیه و دستگاه اطلاعاتی امنیتی وی گوشزد نمودند.  
راشد الغنوشی  با همفکری ''عبدالفتاح مورو'' متولد سال 1948 در شهر تونس در اوایل دهه هفتاد هسته‌های اولیه '''جنبش النهضه''' را پایه ریزی نمود. در ابتدا نام این جنبش '''حرکت الاتجاه الاسلامی''' بود. علنی شدن فعالیت این گروه با شدت عمل رژیم بورقبیه روبرو بود. مطبوعات [[فرانسه]] خطر گسترش این نهضت در میان جوانان مذهبی تونس به بورقبیه و دستگاه اطلاعاتی امنیتی وی گوشزد نمودند.  
زیرساختار فکری النهضه متأثر از اندیشه‌های متفکران [[اخوان‌المسلمین]] همچون حسن البنا، سید قطب، السباعی <ref>رهبر اخوانی‌های سوریه.</ref> و ابوالاعلی المودودی <ref>رهبر اخوانی‌های پاکستان.</ref> بوده است. همچنین افکار و اندیشه‌های مالک بن نبی از اندیشمندان بزرگ مسلمان الجزایر در تکوین فکری و ایدئولوژیک رهبران النهضه تونس نقش مؤثری داشته است.<br>
زیرساختار فکری النهضه متأثر از اندیشه‌های متفکران [[اخوان‌المسلمین]] همچون حسن البنا، سید قطب، السباعی <ref>رهبر اخوانی‌های سوریه.</ref> و ابوالاعلی المودودی <ref>رهبر اخوانی‌های پاکستان.</ref> بوده است. همچنین افکار و اندیشه‌های مالک بن نبی از اندیشمندان بزرگ مسلمان الجزایر در تکوین فکری و ایدئولوژیک رهبران النهضه تونس نقش مؤثری داشته است.<br>
   
   
خط ۶۵: خط ۶۵:


= اخوان و رابطه آنها با تونس =
= اخوان و رابطه آنها با تونس =
[[تونس]] مانند [[الجزایر]] و [[مراکش]] تحت اشغال فرانسوی‌ها قرار گرفته است و فرانسه از زمانی که در الجزایر تأسیس شده است به دنبال کنترل کشور تونس بوده است و در واقع توانست در سال 1881 به این امر دست یابد. این کشور به حمله برخی از قبایل تونس به این کشور اشاره کرد. مرز با الجزایر برای مداخله نظامی در کشور تونس و محاصره کاخ بیگ باردو در 12 مه 1881 میلادی و از زمان تأسیس اخوان برای آزادی میهن اسلامی از دست هر استعمارگر تلاش کردند امام البناء حتی اداره ارتباط با جهان خارج را تأسیس کرد تا به این کشورها کمک کند تا راهی برای رهایی از دست اشغالگر پیدا کنند. این اداره کنفرانسی را با دعوت نمایندگان سازمان های عربی و اسلامی و جمعی از مردم کشورهای برادر مصر برگزار کرد. به منظور گفتگو در مورد مسائل طرابلس، الجزایر، تونس، مراکش و فلسطین؛ این به دلیل موضع کشورهای متفقین در مورد آن مسائل و مخالفت آنها با حقوق آن کشورها است.
[[تونس]] مانند [[الجزایر]] و [[مراکش]] تحت اشغال فرانسوی‌ها قرار گرفته است و [[فرانسه]] از زمانی که در [[الجزایر]] ورود کرد به دنبال کنترل کشور تونس بوده است و در واقع توانست در سال 1881 به این امر دست یابد. به حمله برخی از قبایل تونس توسط این کشور اشاره کرد. از زمان تأسیس اخوان برای آزادی میهن اسلامی از دست هر استعمارگر تلاش کردند امام البناء حتی اداره ارتباط با جهان خارج را تأسیس کرد تا به این کشورها کمک کند تا راهی برای رهایی از دست اشغالگر پیدا کنند. این اداره کنفرانسی را با دعوت نمایندگان سازمان‌های عربی و اسلامی و جمعی از مردم کشورهای برادر [[مصر]] برگزار کرد. به منظور گفتگو در مورد مسائل [[طرابلس]]، [[الجزایر]]، [[تونس]]، [[مراکش]] و [[فلسطین]]؛ این به دلیل موضع کشورهای متفقین در مورد آن مسائل و مخالفت آنها با حقوق آن کشورها است.<br>
در این جلسه جمعی از صاحب نظران و مردم آن کشورها سخنرانی کردند و یکی از سخنرانان ارشد این جلسه جناب عبدالمجید ابراهیم صالح پاشا بود و در پایان جلسه حاضرین تصمیماتی گرفتند: اول: حمایت مردم لیبی و رهبران آن در آنچه خواستار استقلال و اتحاد کشور لیبی و الحاق آن به اتحادیه عرب است. دوم: محکوم کردن تجاوزات وحشیانه فرانسه در تونس و مراکش، از جمله کشتار و خرابکاری، زندانی کردن آزادگان، خفه کردن آزادی‌ها و اجازه دادن به ناموس، معیشت و جان، و همچنین آنچه اسپانیا در منطقه خود در مراکش انجام می دهد. سوم: هشدار به فرانسه که جهان عرب و اسلام از تکرار اعتراضات و محکومیت‌ها خسته شده‌اند و اگر روش وحشیانه آن که کمترین حقوق انسانی را نسبت به آسیب‌دیدگان حکمش قائل نیست، پایان نیابد، خشم آن‌ها پایان نخواهد یافت. محدود به تحریم اقتصادی و فرهنگی است.


رهبران این مملکت مشتاق بودند که از منبر اخوان موضوع خود را مطرح کنند و پروفسور عبدالحکیم عبدین در خاطرات خود این را بازگو می کند و می گوید: «دکتر حسنی عباس روزی از من دیدن کرد و مرا به شام دعوت کرد. برای دیدار با حبیب بورقیبه، رئیس حزب قانون اساسی آزاد تونس. به او گفتم: این مردی که ما هرگز نام او را نشنیده‌ایم. گفت: برای دفاع از نهضت تونس و جنگ با فرانسوی ها در خانه های خودشان به فرانسه رفت و چون فهمید من به مصر می روم گفت: ای کاش می توانستم با شما برای آشنایی با اخوان‌المسلمین بروم. به او گفتم: منظورت از اخوان‌المسلمین چیست؟ وی گفت: هیچ دعوتی موفق نمی شود مگر اینکه از مصر باشد و در مصر هم جز اخوان علاقه ای به مسائل اسلامی ندارد. پروفسور عبدالحکیم عبدین نیز اشتیاق اخوان برای در آغوش گرفتن رهبران همه جنبش های آزادی‌بخش جهان اسلام را تأیید می کند و می گوید: «ما شروع به پذیرایی از شخصیت های شمال [[آفریقا]] کردیم و شروع به ارائه آنها به سخنرانی عمومی در خانه اخوان‌المسلمین کردیم و به سخنرانی پرداختیم. در خانه درباره مسائل خود در مرکز اخوان‌المسلمین الجزایر و مراکش شنیدن صدای آنها در خواست آزادی کشورشان را جز از خانه اخوان‌المسلمین آرزو نمی دانستند، بنابراین او به ما مراجعه کرد. آن روز به عنوان نماینده تونس، و او همان مرد متقی و متقی و پاک، شیخ محی الدین قالیبی و دیگران است.<br>
در این جلسه جمعی از صاحب نظران و مردم آن کشورها سخنرانی کردند و یکی از سخنرانان ارشد این جلسه جناب '''عبدالمجید ابراهیم صالح پاشا''' بود و در پایان جلسه حاضرین تصمیماتی گرفتند: اول: حمایت مردم لیبی و رهبران آن در آنچه خواستار استقلال و اتحاد کشور لیبی و الحاق آن به اتحادیه عرب است. دوم: محکوم کردن تجاوزات وحشیانه فرانسه در تونس و مراکش، از جمله کشتار و خرابکاری، زندانی کردن آزادگان، خفه کردن آزادی‌ها و اجازه دادن به ناموس، معیشت و جان، و همچنین آنچه اسپانیا در منطقه خود در مراکش انجام می دهد. سوم: هشدار به فرانسه که جهان عرب و اسلام از تکرار اعتراضات و محکومیت‌ها خسته شده‌اند و اگر روش وحشیانه آن که کمترین حقوق انسانی را نسبت به آسیب‌دیدگان حکمش قائل نیست، پایان نیابد، خشم آنها پایان نخواهد یافت. محدود به تحریم اقتصادی و فرهنگی است.
 
رهبران این مملکت مشتاق بودند که از منبر اخوان موضوع خود را مطرح کنند و پروفسور عبدالحکیم عبدین در خاطرات خود این را بازگو می کند و می‌گوید: «دکتر حسنی عباس روزی از من دیدن کرد و مرا به شام دعوت کرد. برای دیدار با حبیب بورقیبه، رئیس حزب قانون اساسی آزاد تونس. به او گفتم: این مردی که ما هرگز نام او را نشنیده‌ایم. گفت: برای دفاع از نهضت تونس و جنگ با فرانسوی ها در خانه های خودشان به فرانسه رفت و چون فهمید من به مصر می روم گفت: ای کاش می توانستم با شما برای آشنایی با اخوان‌المسلمین بروم. به او گفتم: منظورت از اخوان‌المسلمین چیست؟ وی گفت: هیچ دعوتی موفق نمی شود مگر اینکه از مصر باشد و در مصر هم جز اخوان علاقه ای به مسائل اسلامی ندارد. پروفسور عبدالحکیم عبدین نیز اشتیاق اخوان برای در آغوش گرفتن رهبران همه جنبش های آزادی‌بخش جهان اسلام را تأیید می کند و می گوید: «ما شروع به پذیرایی از شخصیت های شمال [[آفریقا]] کردیم و شروع به ارائه آنها به سخنرانی عمومی در خانه اخوان‌المسلمین کردیم و به سخنرانی پرداختیم. در خانه درباره مسائل خود در مرکز اخوان‌المسلمین الجزایر و مراکش شنیدن صدای آنها در خواست آزادی کشورشان را جز از خانه اخوان‌المسلمین آرزو نمی دانستند، بنابراین او به ما مراجعه کرد. آن روز به عنوان نماینده تونس، و او همان مرد متقی و متقی و پاک، شیخ محی الدین قالیبی و دیگران است.<br>


== تصمیمات کنفرانس ==
== تصمیمات کنفرانس ==
خط ۸۰: خط ۸۱:
* هفتم: تلاش برای برگزاری یک کنفرانس عمومی برای اطلاع رسانی آرمان این کشور، اطلاع رسانی به جهانیان از واقعیت آن و تشکیل کمیته ای برای اجرای این تصمیمات، آمادگی برای این کنفرانس و تهیه برنامه های آن. همچنین مرکز عمومی اخوان‌المسلمین در روز سه شنبه 28 رجب 1366 هجری شمسی - 27 ژوئن 1947 میلادی، کنفرانس جامع اسلامی را به مناسبت سالروز اسراء و معراج برگزار کرد و توسط نمایندگان سازمان های اسلامی و مقامات ارشد عرب و شرق. سپس تجمع کنندگان در خانه اخوان‌المسلمین در مراسم تجلیل از رهبران کشورهای غرب، فلسطین، سوریه، طرابلس و اندونزی و به مناسبت سالگرد اسراء و معراج، چندین مورد مهم را صادر کردند.  
* هفتم: تلاش برای برگزاری یک کنفرانس عمومی برای اطلاع رسانی آرمان این کشور، اطلاع رسانی به جهانیان از واقعیت آن و تشکیل کمیته ای برای اجرای این تصمیمات، آمادگی برای این کنفرانس و تهیه برنامه های آن. همچنین مرکز عمومی اخوان‌المسلمین در روز سه شنبه 28 رجب 1366 هجری شمسی - 27 ژوئن 1947 میلادی، کنفرانس جامع اسلامی را به مناسبت سالروز اسراء و معراج برگزار کرد و توسط نمایندگان سازمان های اسلامی و مقامات ارشد عرب و شرق. سپس تجمع کنندگان در خانه اخوان‌المسلمین در مراسم تجلیل از رهبران کشورهای غرب، فلسطین، سوریه، طرابلس و اندونزی و به مناسبت سالگرد اسراء و معراج، چندین مورد مهم را صادر کردند.  
تصمیماتی که به شرح زیر اشاره می کنیم:
تصمیماتی که به شرح زیر اشاره می کنیم:
حاضران اعلام می کنند که حق آزادی کامل و استقلال کامل لیبی و کشورهای غربی (تونس، الجزایر و مراکش) مقدس است، هر چقدر استعمارگران آن را انکار کنند و سعی کنند احساسات ملی را با آهن و آتش سرکوب کنند، و اتحاد اعراب باعث خواهد شد. تا زمانی که جناح چپ عربیت از کشورهای مراکش، آزاد و مستقل که آن را محکوم می کنند، به آن ملحق نشوند، با تمام ظلم هایی که فرانسوی ها و اسپانیایی ها در این کشورهای عزیز مرتکب می شوند، کامل نباشد. 2- شرکت کنندگان به  پادشاه بزرگ مراکش، سیدی محمد بن یوسف، آغازگر رنسانس ملی در مغرب دور سلام می کنند. آنها همچنین به محمد ناصیف بیگ تونس و پادشاه قانونی آن در تبعید در فرانسه ادای احترام می کنند.<br>
حاضران اعلام می‌کنند که حق آزادی کامل و استقلال کامل لیبی و کشورهای غربی (تونس، الجزایر و مراکش) مقدس است، هر چقدر استعمارگران آن را انکار کنند و سعی کنند احساسات ملی را با آهن و آتش سرکوب کنند، و اتحاد اعراب باعث خواهد شد. تا زمانی که جناح چپ عربیت از کشورهای مراکش، آزاد و مستقل که آن را محکوم می کنند، به آن ملحق نشوند، با تمام ظلم هایی که فرانسوی ها و اسپانیایی ها در این کشورهای عزیز مرتکب می شوند، کامل نباشد. 2- شرکت کنندگان به  پادشاه بزرگ مراکش، سیدی محمد بن یوسف، آغازگر رنسانس ملی در مغرب دور سلام می کنند. آنها همچنین به محمد ناصیف بیگ تونس و پادشاه قانونی آن در تبعید در فرانسه ادای احترام می کنند.<br>
   
   
= پانویس =
= پانویس =