کسفیه (منصوریه): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''کسفیه''' (منصوریه) پیروان [[ابو منصور عجلى]] بودند. او از [[غلاة]] بود و خود را جانشین [[امام محمد باقر (ع)]] مى دانست. | ||
==وجه تسمیه== | ==وجه تسمیه== | ||
آن ها | آن ها آیه: « و ان یروا کسفا من السّماء ساقطا یقولوا سحاب مرکوم» سوره طور، آیه 44. یعنى و اگر بینند پاره اى از آسمان فرود آید گویند آن ابرهاى بر هم توده شده است را تأویل کرده، می گفتند که مراد از کسف ابو منصور عجلى است و به همین جهت این فرقه را «کسفیه» مى خوانند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 367</ref> <ref>بغدادی عبد القاهر، الفرق بين الفرق، با اهتمام محمد زاهد بن حسن الكوثرى، قاهره، سال 1948 میلادی، ص 194.</ref> <ref>فخر رازی، اعتقادات فرق المسلمين و المشركين، با اهتمام على سامى النشار، قاهره، ص 58.</ref> <ref>اشعری ابو الحسن، مقالات الاسلاميين و اختلاف المصلين، مصر، جلد اول، سال 1950 میلادی، جلد دوم، سال 1954میلادی، ص 9- 10.</ref> <ref>نشوان الحمیری ابو سعید، الحور العين، تحقيق كمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص 169. | ||
</ref> | </ref> | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
[[رده: کلام ]] | [[رده: کلام ]] | ||
[[رده: فرق و مذاهب کلامی ]] | [[رده: فرق و مذاهب کلامی ]] | ||
<references /> | |||
نسخهٔ ۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۴۳
کسفیه (منصوریه) پیروان ابو منصور عجلى بودند. او از غلاة بود و خود را جانشین امام محمد باقر (ع) مى دانست.
وجه تسمیه
آن ها آیه: « و ان یروا کسفا من السّماء ساقطا یقولوا سحاب مرکوم» سوره طور، آیه 44. یعنى و اگر بینند پاره اى از آسمان فرود آید گویند آن ابرهاى بر هم توده شده است را تأویل کرده، می گفتند که مراد از کسف ابو منصور عجلى است و به همین جهت این فرقه را «کسفیه» مى خوانند. [۱] [۲] [۳] [۴] [۵]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 367
- ↑ بغدادی عبد القاهر، الفرق بين الفرق، با اهتمام محمد زاهد بن حسن الكوثرى، قاهره، سال 1948 میلادی، ص 194.
- ↑ فخر رازی، اعتقادات فرق المسلمين و المشركين، با اهتمام على سامى النشار، قاهره، ص 58.
- ↑ اشعری ابو الحسن، مقالات الاسلاميين و اختلاف المصلين، مصر، جلد اول، سال 1950 میلادی، جلد دوم، سال 1954میلادی، ص 9- 10.
- ↑ نشوان الحمیری ابو سعید، الحور العين، تحقيق كمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص 169.