لفظیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''لفظيه''' پيروان حسين كرابيسى هستند و معتقدند كه لفظ قرآن غير مخلوق است. ==ش...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''لفظيه''' پيروان حسين كرابيسى هستند و معتقدند كه لفظ [[قرآن]] غير مخلوق است.
'''لفظیه''' پیروان حسین کرابیسى هستند و معتقدند که لفظ [[قرآن]] غیر مخلوق است.


==شرح حال موسس==
==شرح حال موسس==
بنیانگذار این مکتب شخصی به نام ابوعلی حسین بن علی بن یزید کرابیسی مهلّبی بغدادی بود.<ref>ابن‌حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۸، ص۱۸۹.</ref> وی از برجسته‌ترین شاگردان [[محمد بن ادریس شافعی،]] رئیس مذهب شافعی بود و فقه را از وی آموخت و به جهت فروش کرباس به این نام مشهور شد.<ref>ابن‌خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۲، ص۱۳۲ - ۱۳۳.</ref> <ref>زرکلی، خیرالدین بن محمود، الاعلام، ج۲، ص۲۴۴.</ref>   <ref>ابن‌اثیر، علی بن محمد، اللباب، ج۳، ص۸۸.</ref> کرابیسی علاوه بر شافعی از افرادی چون اسحاق بن یوسف ازرق، معن بن عیسی و یعقوب بن ابراهیم نیز بهره برد. <ref>خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۸، ص۶۳.</ref> <ref>عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۲، ص۳۰۳.</ref> <ref>ابن‌عماد حنبلی، عبدالحی بن احمد، شذرات الذهب، ج۳، ص۲۲۲.</ref> در برخی از منابع آمده است که کرابیسی از جهمیه است که فرقه ای از جبریه می باشد و حتی احمد بن حنبل عقیده او را در باره قرآن منطبق با آرای [[جهمیه]] دانسته است. <ref>تاج‌الدین سبکی، عبدالوهاب بن علی، طبقات الشافعیة الکبری، ج۲، ص۱۱۷.</ref>   
بنیانگذار این مکتب شخصی به نام ابوعلی حسین بن علی بن یزید کرابیسی مهلّبی بغدادی بود.<ref>ابن‌حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۸، ص۱۸۹.</ref> وی از برجسته‌ترین شاگردان [[محمد بن ادریس شافعی،]] رئیس مذهب شافعی بود و فقه را از وی آموخت و به جهت فروش کرباس به این نام مشهور شد.<ref>ابن‌خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۲، ص۱۳۲ - ۱۳۳.</ref> <ref>زرکلی، خیرالدین بن محمود، الاعلام، ج۲، ص۲۴۴.</ref> <ref>ابن‌اثیر، علی بن محمد، اللباب، ج۳، ص۸۸.</ref> کرابیسی علاوه بر شافعی از افرادی چون اسحاق بن یوسف ازرق، معن بن عیسی و یعقوب بن ابراهیم نیز بهره برد. <ref>خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۸، ص۶۳.</ref> <ref>عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۲، ص۳۰۳.</ref> <ref>ابن‌عماد حنبلی، عبدالحی بن احمد، شذرات الذهب، ج۳، ص۲۲۲.</ref> در برخی از منابع آمده است که کرابیسی از جهمیه است که فرقه ای از جبریه می باشد و حتی احمد بن حنبل عقیده او را در باره قرآن منطبق با آرای [[جهمیه]] دانسته است. <ref>تاج‌الدین سبکی، عبدالوهاب بن علی، طبقات الشافعیة الکبری، ج۲، ص۱۱۷.</ref>   
   
   
==شاگردان==  
==شاگردان==  
خط ۸: خط ۸:


==عقاید==
==عقاید==
لفظيه  معتقد بودند همان طور که قرآن قدیم است، لفظ و ملفوظ و قراءت و مقروء قرآن نیز یکی بوده و قدیم است و مخلوق نیست.
لفظیه معتقد بودند همان طور که قرآن قدیم است، لفظ و ملفوظ و قراءت و مقروء قرآن نیز یکی بوده و قدیم است و مخلوق نیست.
البته در برخی از منابع بیان شده است که لفظیه معتقد بودند که تلفظ قرآن در نزد ايشان مخلوق است، ولى مطابق با عقیده آن ها كلام خداى تعالى نمى‏ تواند مسموع باشد و شنيده شود. علاوه این سخن نیز به لفظیه منتسب شده است که خداوند قرآن را برای [[محمد (ص)]] نفرستاده است.  <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 377</ref> <ref>ترجمه سواد اعظم،  سواد اعظم- ترجمه السواد الاعظم.</ref> <ref>عراقی ابومحمدعثمان بن عبدالله،  الفرق المفترقة بين اهل الزيغ و الزندقة، تحقيق يشار قوتلو آى، آنكارا،  سال 1961 میلادی، ص 89.</ref> <ref>مقدسی مطهر بن طاهر، البدء و التاريخ، با اهتمام و ترجمه فرانسوى كلمان هوار، پاريس، سال 1919- 1899 میلادی، ج 5، ص 149.</ref> <ref>الفرق و التواريخ، نسخه خطى آستان قدس رضوى.</ref>
البته در برخی از منابع بیان شده است که لفظیه معتقد بودند که تلفظ قرآن در نزد ایشان مخلوق است، ولى مطابق با عقیده آن ها کلام خداى تعالى نمى‏ تواند مسموع باشد و شنیده شود. علاوه این سخن نیز به لفظیه منتسب شده است که خداوند قرآن را برای [[محمد (ص)]] نفرستاده است.  <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 377</ref> <ref>ترجمه سواد اعظم،  سواد اعظم- ترجمه السواد الاعظم.</ref> <ref>عراقی ابومحمدعثمان بن عبدالله،  الفرق المفترقة بين اهل الزيغ و الزندقة، تحقيق يشار قوتلو آى، آنكارا،  سال 1961 میلادی، ص 89.</ref> <ref>مقدسی مطهر بن طاهر، البدء و التاريخ، با اهتمام و ترجمه فرانسوى كلمان هوار، پاريس، سال 1919- 1899 میلادی، ج 5، ص 149.</ref> <ref>الفرق و التواريخ، نسخه خطى آستان قدس رضوى.</ref>




خط ۱۶: خط ۱۶:
[[رده: کلام ]]
[[رده: کلام ]]
[[رده: فرق و مذاهب کلامی ]]
[[رده: فرق و مذاهب کلامی ]]
<references />

نسخهٔ ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۱۸

لفظیه پیروان حسین کرابیسى هستند و معتقدند که لفظ قرآن غیر مخلوق است.

شرح حال موسس

بنیانگذار این مکتب شخصی به نام ابوعلی حسین بن علی بن یزید کرابیسی مهلّبی بغدادی بود.[۱] وی از برجسته‌ترین شاگردان محمد بن ادریس شافعی، رئیس مذهب شافعی بود و فقه را از وی آموخت و به جهت فروش کرباس به این نام مشهور شد.[۲] [۳] [۴] کرابیسی علاوه بر شافعی از افرادی چون اسحاق بن یوسف ازرق، معن بن عیسی و یعقوب بن ابراهیم نیز بهره برد. [۵] [۶] [۷] در برخی از منابع آمده است که کرابیسی از جهمیه است که فرقه ای از جبریه می باشد و حتی احمد بن حنبل عقیده او را در باره قرآن منطبق با آرای جهمیه دانسته است. [۸]

شاگردان

حسین کرابیسی شاگردان بسیاری را تربیت کرده است که از آن میان می توان به افرادی چون محمد بن علی معروف به فستقه و عبید بن محمد بن خلف بزار اشاره کرد. [۹]

عقاید

لفظیه معتقد بودند همان طور که قرآن قدیم است، لفظ و ملفوظ و قراءت و مقروء قرآن نیز یکی بوده و قدیم است و مخلوق نیست. البته در برخی از منابع بیان شده است که لفظیه معتقد بودند که تلفظ قرآن در نزد ایشان مخلوق است، ولى مطابق با عقیده آن ها کلام خداى تعالى نمى‏ تواند مسموع باشد و شنیده شود. علاوه این سخن نیز به لفظیه منتسب شده است که خداوند قرآن را برای محمد (ص) نفرستاده است. [۱۰] [۱۱] [۱۲] [۱۳] [۱۴]


پانویس

  1. ابن‌حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۸، ص۱۸۹.
  2. ابن‌خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۲، ص۱۳۲ - ۱۳۳.
  3. زرکلی، خیرالدین بن محمود، الاعلام، ج۲، ص۲۴۴.
  4. ابن‌اثیر، علی بن محمد، اللباب، ج۳، ص۸۸.
  5. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۸، ص۶۳.
  6. عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۲، ص۳۰۳.
  7. ابن‌عماد حنبلی، عبدالحی بن احمد، شذرات الذهب، ج۳، ص۲۲۲.
  8. تاج‌الدین سبکی، عبدالوهاب بن علی، طبقات الشافعیة الکبری، ج۲، ص۱۱۷.
  9. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۸، ص۶۳.
  10. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 377
  11. ترجمه سواد اعظم، سواد اعظم- ترجمه السواد الاعظم.
  12. عراقی ابومحمدعثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بين اهل الزيغ و الزندقة، تحقيق يشار قوتلو آى، آنكارا، سال 1961 میلادی، ص 89.
  13. مقدسی مطهر بن طاهر، البدء و التاريخ، با اهتمام و ترجمه فرانسوى كلمان هوار، پاريس، سال 1919- 1899 میلادی، ج 5، ص 149.
  14. الفرق و التواريخ، نسخه خطى آستان قدس رضوى.