حکمت وجود آیات متشابه در قرآن از منظر فریقین (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

مضمون گفتار ایشان در حکمت وجود متشابه قسم اول این است که از انجا که هدف قرآن ارتقاءایمان  و رشد معنوی بشر در جهت نیل به کمال مطلق می باشد ازاینرو بهره گیری از این نوع ایات متشابه - که بیانگر معارفی از عوالم غیب می باشد - امری لازم خواهد بود .  <ref>علوم القران -ص -189- 190 الأول : المتشابه الذی لا یعلم تأویله ومصداقه إلا الله . الثانی : المتشابه الذی لا یعلم تأویله إلا الله والراسخون فی العلم ، ولو کان ذلک بتعلیم الله تعالى لهم  اما ورود القسم الأول فی القرآن ، فلان من الاهداف الرئیسة التی جاء من أجلها القرآن الکریم هو : ربط الانسان الذی یعیش الحیاة الدنیا بالمبدأ الاعلى وهو الله سبحانه ، وبالمعاد وهو الدار الآخرة وعوالمها ، وهذا الربط لا یمکن ان یتحقق إلا عن طریق إثارة الموضوعات التی تتعلق بعالم الغیب وما یتصل به من أفکار ومفاهیم ، لینمی غریزة الایمان التی فطر الانسان علیها ، ویشده إلى عالمه الذی سوف ینتهی إلیه ، فلم یکن هناک سبیل أمام القرآن الکریم یتفادى به المتشابه فی القرآن بعد أن کان هو السبیل الوحید الذی یوصل إلى هذا الهدف الرئیس . </ref>

در عصر کنونی به ارزش ایاتی که در بردارنده حقائق علمی مهمی است پی می بریم ، حقائقی که راه بشر را در ترقی و تحقیق در طبیعت گشوده است .<ref>علوم القران -ص -189- 190ونحن فی هذا العصر حین نعیش التطور المدنی العظیم فی المجالات العلمیة المختلفة ندرک قیمة بعض الآیات القرآنیة التی ألمحت إلى بعض الحقائق العلمیة ، ووضعتها تحت تصرف الانسان لینطلق منها فی بحثه وتحقیقه ، وکذلک بعض المصادیق الانسانیة  وبهذا یمکن ان نقدم تفسیرا لحکمة ورود المتشابه فی القرآن الکریم- انتهی</ref>  

[[رده:علوم قرانی]]