صباحیه (منسوب به ابوالصباح سمرقندی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
==عقاید== | ==عقاید== | ||
این فرقه قایل اند که جهان قدیم است و خلقت با [[خدا|خداى تعالى]] مى باشند. معتقدند که خداوند پیوسته آفریدگان خود را مى بیند به گونه ای که حتی | این فرقه قایل اند که جهان قدیم است و خلقت با [[خدا|خداى تعالى]] مى باشند. معتقدند که خداوند پیوسته آفریدگان خود را مى بیند به گونه ای که حتی یک چشم بر هم زدن از دیدن آن ها غافل نیست. [[ابلیس]] دشمن خداوند است، زیرا که پیوسته به شیطنت مشغول است. | ||
پیروان این فرقه، ذبایح [[اهل | پیروان این فرقه، ذبایح [[اهل کتاب]] و [[نکاح]] با زنان آنان را «[[حرام]]» می دانند. می گویند که ابو بکر در کشتن اهل رده و اسیر کردن آنان خطا کرد. | ||
آنان باور دارند که چگونه مى توان قاتل عمار را یاغى و | آنان باور دارند که چگونه مى توان قاتل عمار را یاغى و سرکش خواند در حالى که او بر اصحاب معاویه خروج کرد. از منظر صباحیه منسوب به ابو الصباح سمرقندی؛ عثمان مظلومانه کشته شد، زیرا تنها افراد مرتد، زنا کار و قاتل را می توان کشت در حالی که عثمان مرتکب چنین گناهانی نشده بود. به عقیده آن ها، هر کسی که ادعاى امامت کند و در کار خود پیروز شود، پیروی از او واجب است. بنا بر اعتقاد آنان، على (ع) در جنگ با معاویه خطا کرد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 297 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>الیمانی یحیی بن مرتضی، المنیة و الامل فی شرح الملل و النحل، تحقیق دکتر محمد جواد مشکور، چاپ بیروت، ص 120</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۶
صباحیه فرقه اى منسوب به مردى به نام ابو الصباح سمرقندى هستند.
عقاید
این فرقه قایل اند که جهان قدیم است و خلقت با خداى تعالى مى باشند. معتقدند که خداوند پیوسته آفریدگان خود را مى بیند به گونه ای که حتی یک چشم بر هم زدن از دیدن آن ها غافل نیست. ابلیس دشمن خداوند است، زیرا که پیوسته به شیطنت مشغول است. پیروان این فرقه، ذبایح اهل کتاب و نکاح با زنان آنان را «حرام» می دانند. می گویند که ابو بکر در کشتن اهل رده و اسیر کردن آنان خطا کرد. آنان باور دارند که چگونه مى توان قاتل عمار را یاغى و سرکش خواند در حالى که او بر اصحاب معاویه خروج کرد. از منظر صباحیه منسوب به ابو الصباح سمرقندی؛ عثمان مظلومانه کشته شد، زیرا تنها افراد مرتد، زنا کار و قاتل را می توان کشت در حالی که عثمان مرتکب چنین گناهانی نشده بود. به عقیده آن ها، هر کسی که ادعاى امامت کند و در کار خود پیروز شود، پیروی از او واجب است. بنا بر اعتقاد آنان، على (ع) در جنگ با معاویه خطا کرد. [۱] [۲]
پانویس
[رده: کلام]]