مدارس علمیه افغانستان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'می رفت' به 'می‌رفت'
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی')
جز (جایگزینی متن - 'می رفت' به 'می‌رفت')
خط ۵: خط ۵:
علما و روحانیون تحصیلات خود را در مکتب خانه ها شروع می کند و بعد وارد مدارس می گردند. اداره این مکتب خانه ها به عهده ملا ها است که در آن سواد اولیه مانند قرآن کریم، پنچ کتاب، بوستان سعدی و مقداری ادبیات عرب آموخته می شود. مدرسه مرحله بالاتری از تعلیم است که توسط مولوی ها اداره می‌گردد. در این مدارس، دانش آموزان اغلب ادبیات عرب، معانی، فقه، حدیث، تفسیر می خوانند. تنها در برخی مدارس کلام و فلسفه نیز تدریس می شده‏اند. اکنون اما، هیچ نوع رابطه‏ای میان مدارس دینی با فلسفه و کلام وجود ندارد. فقه به عنوان علم برتر در مدارس دینی می باشد.
علما و روحانیون تحصیلات خود را در مکتب خانه ها شروع می کند و بعد وارد مدارس می گردند. اداره این مکتب خانه ها به عهده ملا ها است که در آن سواد اولیه مانند قرآن کریم، پنچ کتاب، بوستان سعدی و مقداری ادبیات عرب آموخته می شود. مدرسه مرحله بالاتری از تعلیم است که توسط مولوی ها اداره می‌گردد. در این مدارس، دانش آموزان اغلب ادبیات عرب، معانی، فقه، حدیث، تفسیر می خوانند. تنها در برخی مدارس کلام و فلسفه نیز تدریس می شده‏اند. اکنون اما، هیچ نوع رابطه‏ای میان مدارس دینی با فلسفه و کلام وجود ندارد. فقه به عنوان علم برتر در مدارس دینی می باشد.


قبل از سال ۱۹۴۷ مدارس مهم و شناخته شده‏ای در افغانستان وجود نداشت. طلاب علوم دینی اهل سنت برای تحصیل به هند می رفتند. مدرسه دیوبند یکی از مدارس مورد علاقه طلاب اهل سنت کشور بود. مردم شمال کشور اما، به مدرسه «دیوان بیگی» [[بخارا]] می رفتند. بعد از تجزیه هند و شکل گیری کشور جدید به نام پاکستان ایالت [[خیبر پختونخواه]]  کانون اصلی تحصیلات علمای اهل سنت افغانی قرار گرفت. در افغانستان مدارس بزرگی وجود نداشت که علما بتواند مدارج عالی علوم دینی را تکمیل نماید. اگر علمای سنی به هند و ایالت خیبر پختونخواه به پاکستان می رفتند. شیعیان افغان برای تکمیل مدارج عالی علوم دینی به نجف در عراق و قم در ایران مهاجرت می کردند.
قبل از سال ۱۹۴۷ مدارس مهم و شناخته شده‏ای در افغانستان وجود نداشت. طلاب علوم دینی اهل سنت برای تحصیل به هند می‌رفتند. مدرسه دیوبند یکی از مدارس مورد علاقه طلاب اهل سنت کشور بود. مردم شمال کشور اما، به مدرسه «دیوان بیگی» [[بخارا]] می‌رفتند. بعد از تجزیه هند و شکل گیری کشور جدید به نام پاکستان ایالت [[خیبر پختونخواه]]  کانون اصلی تحصیلات علمای اهل سنت افغانی قرار گرفت. در افغانستان مدارس بزرگی وجود نداشت که علما بتواند مدارج عالی علوم دینی را تکمیل نماید. اگر علمای سنی به هند و ایالت خیبر پختونخواه به پاکستان می‌رفتند. شیعیان افغان برای تکمیل مدارج عالی علوم دینی به نجف در عراق و قم در ایران مهاجرت می کردند.
   
   
با توجه به اینکه افغانستان یکی از کشورهای اسلامی است که بیش از ۹۹ درصد جمعیت آن را مسلمانان تشکیل داده و در منطقه آسیای میانی قرار دارد، در [[کابل|کابل]] بیش از ۱۵ [[مدرسه علمیه|مدرسه علمیه]] دینی شاخص و فعال قرار دارد، که از این میان پنج مدرسه حنفی مذهب و باقی این مدارس جعفری هستند.
با توجه به اینکه افغانستان یکی از کشورهای اسلامی است که بیش از ۹۹ درصد جمعیت آن را مسلمانان تشکیل داده و در منطقه آسیای میانی قرار دارد، در [[کابل|کابل]] بیش از ۱۵ [[مدرسه علمیه|مدرسه علمیه]] دینی شاخص و فعال قرار دارد، که از این میان پنج مدرسه حنفی مذهب و باقی این مدارس جعفری هستند.
Writers، confirmed، مدیران
۸۵٬۸۳۹

ویرایش