محمدبن عبدالسلام بن مشیش: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo">جایگزین=|بندانگشتی| {| class="wikitable aboutAuthorTable"...» ایجاد کرد) |
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
</div> | </div> | ||
'''محمدبن عبدالسلام بن مشیش''' از علمای مهم منطقه جبل العلم است که در نزدیکی شهرهای تطوان و شفشاون در شمال غرب [[مغرب]] قرار دارد.محمدبن عبدالسلام بن مشیش العلمی در قرن هفتم هجری (قرن سیزدهم میلادی) می زیسته است<ref>الطاهر بن عبد السلام اللهيوي - كتاب الحصن المتين للشرفاء أولاد مولاي عبد السلام مع أبناء عمهم العلميين. ص 39-40. الطبعة الأولى الجزء الثاني. شركة بابل للطباعة والنشر والتوزيع الرباط</ref>. | '''محمدبن عبدالسلام بن مشیش''' از علمای مهم منطقه جبل العلم است که در نزدیکی شهرهای تطوان و شفشاون در شمال غرب [[مغرب]] قرار دارد. محمدبن عبدالسلام بن مشیش العلمی در قرن هفتم هجری (قرن سیزدهم میلادی) می زیسته است<ref>الطاهر بن عبد السلام اللهيوي - كتاب الحصن المتين للشرفاء أولاد مولاي عبد السلام مع أبناء عمهم العلميين. ص 39-40. الطبعة الأولى الجزء الثاني. شركة بابل للطباعة والنشر والتوزيع الرباط</ref>. | ||
=اصل و نسب= | =اصل و نسب= | ||
نسخهٔ ۱۲ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۱۰
محمدبن عبدالسلام بن مشیش از علمای مهم منطقه جبل العلم است که در نزدیکی شهرهای تطوان و شفشاون در شمال غرب مغرب قرار دارد. محمدبن عبدالسلام بن مشیش العلمی در قرن هفتم هجری (قرن سیزدهم میلادی) می زیسته است[۱].
اصل و نسب
معروف است که علمای آن سرزمین از خاندان ادریسیان هستند و محمد بن عبدالسلام بن مشیش ادریسی نیز از این قاعده مستثنی نیست.نسب صحیح عبدالسلام بن مشیش و همه اشراف جبل العلم در (کتاب احیاء بعد الانساء) که در نمایشگاه کتاب قاهره به نمایش درآمد اثر عبدالفتاح فتحی ابوحسن شکر آمده است.
والدین
پدرش: وی شیخ صوفی عبدالسلام بن مشیش العالمی ادریسی است. وصی محمد بن عبدالسلام بن مشیش بزرگ‌ترین فرزند اوست. مادرش: خدیجه بنت یونس پسر عموی شیخ عبدالسلام بن مشیش.
برادران و خواهران
مترجمان آثار او آنها در مجموع پنج برادر و خواهر به نامهای احمد، علال و عبدالصمد و یک خواهر به نام فاطمه ذکر کرده اند.
ذریه
محمد بن عبدالسلام بن مشیش دو پسر داشت: عبدالکریم مدفون در قریه تزیه و العافیه همانطور که مراة المحاسن اثر عربی الفاسی شدور الدهب فی خير نسب ازابن رحمون آمده است. آخرین نوادگان او نیز در روستای تجزه باقی ماندند و سپس در چند نقطه در بنی عروس و شمال مغرب پراکنده شدند.
پانویس
- ↑ الطاهر بن عبد السلام اللهيوي - كتاب الحصن المتين للشرفاء أولاد مولاي عبد السلام مع أبناء عمهم العلميين. ص 39-40. الطبعة الأولى الجزء الثاني. شركة بابل للطباعة والنشر والتوزيع الرباط