خالد نزار: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۳: خط ۲۳:
|-
|-
|فعالیت‌ها
|فعالیت‌ها
|وزیر دفاع الجزایر،
|وزیر دفاع الجزایر
|-
|-
|}
|}
خط ۳۴: خط ۳۴:


== فعالیت‌ها ==
== فعالیت‌ها ==
به طور کلی وی در سال 1982 فرمانده ناحیه پنجم نظامی در کنستانتین و سپس فرمانده نیروی زمینی و معاون ستاد ارتش ملی خلق در 16 ژوئن 1987 شد و در حوادث اکتبر 1988 به او مأموریت یافت تا نظم را برقرار کند.600 مردم در آن حوادث کشته شدند و سپس در 10 جولای 1990 رئیس جمهور چادلی بنن او را به عنوان وزیر دفاع منصوب کرد و تا 27 ژوئیه 1993 در این سمت باقی ماند. سمت وی توانست کودتا علیه انتخابات را رهبری کند. جبهه نجات اسلامی در دور اول پیروز شد و در ژانویه 1992، بندیدید مجبور به استعفا شد. سپس در شورای عالی کشور بود.<br>
وی در سال 1982 فرمانده ناحیه پنجم نظامی در کنستانتین و سپس فرمانده نیروی زمینی و معاون ستاد ارتش ملی خلق در 16 ژوئن 1987 شد و در حوادث اکتبر 1988 به او مأموریت یافت تا نظم را برقرار کند.600 مردم در آن حوادث کشته شدند و سپس در 10 جولای 1990 رئیس‌جمهور ''چادلی بنن'' او را به عنوان وزیر دفاع منصوب کرد و تا 27 ژوئیه 1993 در این سمت باقی ماند. سمت وی توانست کودتا علیه انتخابات را رهبری کند. جبهه نجات اسلامی در دور اول پیروز شد و در ژانویه 1992، بندیدید مجبور به استعفا شد. سپس در شورای عالی کشور بود.<br>


در سال 1993، او مورد سوء قصد ناموفق قرار گرفت، که باعث شد کم کم از زندگی سیاسی کناره گیری کند، پس از به دست گرفتن قدرت توسط لیامین زیروئال در سال 1994. در ژوئیه 2000، او به همراه سه پسرش یک شرکت خدمات اینترنتی را تاسیس کرد. سرمایه ای بالغ بر 6 میلیون دینار الجزایر متهم به تب بودن است استفاده از شکنجه در دوران تصدی وزارت دفاع بین سال‌های 1991 تا 1993 و شکایت هایی در این رابطه در [[پاریس]] پایتخت [[فرانسه]] در سال 1392 علیه وی ثبت شد. 2001 و 2002. الشاذلی بن جدید او را به جاسوسی برای فرانسه متهم کرد که نزار به طور قطع آن را رد کرد. خالد نزار همچنین متهم به استفاده از گلوله واقعی در تظاهرات 1988 بود و نزار اظهار داشت که نیروهای متفرق کننده که برای متفرق کردن تظاهرات اعزام شده بودند گلوله لاستیکی در اختیار نداشتند.
در سال 1993، او مورد سوء قصد ناموفق قرار گرفت، که باعث شد کم کم از زندگی سیاسی کناره گیری کند، پس از به دست گرفتن قدرت توسط لیامین زیروئال در سال 1994. در ژوئیه 2000، او به همراه سه پسرش یک شرکت خدمات اینترنتی را تاسیس کرد. سرمایه ای بالغ بر 6 میلیون دینار الجزایر متهم به تب بودن است استفاده از شکنجه در دوران تصدی وزارت دفاع بین سال‌های 1991 تا 1993 و شکایت هایی در این رابطه در [[پاریس]] پایتخت [[فرانسه]] در سال 1392 علیه وی ثبت شد. 2001 و 2002. الشاذلی بن جدید او را به جاسوسی برای فرانسه متهم کرد که نزار به طور قطع آن را رد کرد. خالد نزار همچنین متهم به استفاده از گلوله واقعی در تظاهرات 1988 بود و نزار اظهار داشت که نیروهای متفرق کننده که برای متفرق کردن تظاهرات اعزام شده بودند گلوله لاستیکی در اختیار نداشتند.

نسخهٔ ‏۱۳ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۰۸

Ambox clock.svg


نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۳:۰۸، ۱۳ مارس ۲۰۲۲؛


خالد نزار
خالد نزار
نام خالد نزار
زاده 1937 م/ الجزایر
دین و مذهب اسلام، تسنن
فعالیت‌ها وزیر دفاع الجزایر

سرلشکر خالد نزار در 27 دسامبر 1937 در روستای سرایانه از توابع باتنا به دنیا آمد. ایشان یکی از نظامیان الجزایری است. او چهارمین رئیس ستاد ارتش الجزایر و از حامیان کودتا علیه نتایج انتخابات مجلس شورای اسلامی بود که در دسامبر 1991 صورت گرفت و در این دوره از قدرت‌های رژیم الجزایر بود. بین سالهای 1990 و 1993 میلادی دادگاه نظامی بلیدا برای ژنرال خالد نزار وزیر دفاع سابق و پسرش لطفی به اتهام نقض اقتدار ارتش و توطئه علیه اقتدار دولت به 20 سال زندان محکوم شد.

معرفی اجمالی

ایشان در خانواده‌ای پرجمعیت با چهارده نفر به دنیا آمد و پدرش به عنوان گروهبان در ارتش فرانسه کار می کرد. خالد نزار راه پدرش را ادامه داد، اگرچه انقلاب الجزایر در آن زمان آغاز شده بود؛ زیرا او در سال 1955 به مدرسه نظامی فرانسه سنت مایکسنت پیوست، اما در پایان سال 1958 از ارتش فرانسه فرار کرد تا به جبهه اول بپیوندد. ارتش آزادیبخش ملی الجزایر که به رهبری شاذلی بن جدید بود. در آن زمان به دلیل دیر پیوستن به انقلاب، تردیدها به سمت او کشیده شد. در هر صورت او در تونس ماند و انقلابیون را آموزش داد تا اینکه الجزایر در سال 1962 استقلال خود را به دست آورد.

فعالیت‌ها

وی در سال 1982 فرمانده ناحیه پنجم نظامی در کنستانتین و سپس فرمانده نیروی زمینی و معاون ستاد ارتش ملی خلق در 16 ژوئن 1987 شد و در حوادث اکتبر 1988 به او مأموریت یافت تا نظم را برقرار کند.600 مردم در آن حوادث کشته شدند و سپس در 10 جولای 1990 رئیس‌جمهور چادلی بنن او را به عنوان وزیر دفاع منصوب کرد و تا 27 ژوئیه 1993 در این سمت باقی ماند. سمت وی توانست کودتا علیه انتخابات را رهبری کند. جبهه نجات اسلامی در دور اول پیروز شد و در ژانویه 1992، بندیدید مجبور به استعفا شد. سپس در شورای عالی کشور بود.

در سال 1993، او مورد سوء قصد ناموفق قرار گرفت، که باعث شد کم کم از زندگی سیاسی کناره گیری کند، پس از به دست گرفتن قدرت توسط لیامین زیروئال در سال 1994. در ژوئیه 2000، او به همراه سه پسرش یک شرکت خدمات اینترنتی را تاسیس کرد. سرمایه ای بالغ بر 6 میلیون دینار الجزایر متهم به تب بودن است استفاده از شکنجه در دوران تصدی وزارت دفاع بین سال‌های 1991 تا 1993 و شکایت هایی در این رابطه در پاریس پایتخت فرانسه در سال 1392 علیه وی ثبت شد. 2001 و 2002. الشاذلی بن جدید او را به جاسوسی برای فرانسه متهم کرد که نزار به طور قطع آن را رد کرد. خالد نزار همچنین متهم به استفاده از گلوله واقعی در تظاهرات 1988 بود و نزار اظهار داشت که نیروهای متفرق کننده که برای متفرق کردن تظاهرات اعزام شده بودند گلوله لاستیکی در اختیار نداشتند.

منبع

  • ر.ک: ویکی پدیا عربی؛