۸۵٬۹۶۳
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ،' به '،'
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
وجود [[مقدّس]] امام سجّاد(ع)، در تمام عمرشان آن‌چنان غرق مناجات و دعا بودند که هر کجا و هر زمان نام مقدّسش برده می‌شد، گریه و زاری، اصرار و الحاح، دعا و مناجات به ذهن شنوندگان تداعی می‌شد. [[عمران بن سلیم]] می‌گوید: هر گاه زُهری از علیّ بن الحسین مطلبی نقل می‌کرد، می‌گفت: مرا زین‌العابدین روایت کرد. یک‌بار [[سفیان بن عُیَیْنه]] به او گفت: چرا به او زین‌العابدین می‌گوئی؟! پاسخ داد: | وجود [[مقدّس]] امام سجّاد(ع)، در تمام عمرشان آن‌چنان غرق مناجات و دعا بودند که هر کجا و هر زمان نام مقدّسش برده می‌شد، گریه و زاری، اصرار و الحاح، دعا و مناجات به ذهن شنوندگان تداعی می‌شد. [[عمران بن سلیم]] می‌گوید: هر گاه زُهری از علیّ بن الحسین مطلبی نقل می‌کرد، می‌گفت: مرا زین‌العابدین روایت کرد. یک‌بار [[سفیان بن عُیَیْنه]] به او گفت: چرا به او زین‌العابدین می‌گوئی؟! پاسخ داد: | ||
از [[سعید بن مسیّب]] شنیدم که رسول خدا فرمود: در روز قیامت فریاد کننده‌ای آواز برمی‌آورد: زینت عبادت کنندگان کجا است؟(أیْنَ زَیْنُ الْعابِدینَ؟). سپس فرمود: چنان می‌بینم که فرزندم علی بن الحسین با تمام وقار و سکون در میان مردم [[محشر]] برای رسیدن به جایگاهش قدم بر می‌دارد. <ref> صدوق، محمد بن على، علل الشرائع، ج 1،ص | از [[سعید بن مسیّب]] شنیدم که رسول خدا فرمود: در روز قیامت فریاد کننده‌ای آواز برمی‌آورد: زینت عبادت کنندگان کجا است؟(أیْنَ زَیْنُ الْعابِدینَ؟). سپس فرمود: چنان می‌بینم که فرزندم علی بن الحسین با تمام وقار و سکون در میان مردم [[محشر]] برای رسیدن به جایگاهش قدم بر می‌دارد. <ref> صدوق، محمد بن على، علل الشرائع، ج 1،ص 230، قم، کتاب فروشی داوری، چاپ اول، 1385ش</ref> | ||
در روایت دیگری آمده است: آن‌حضرت سحرگاهی در محراب خود به تهجد می‌پرداخت که شیطانی به صورت روباه در برابرش مجسّم شد تا وی را از حال خوشی که با محبوبش داشت باز دارد. آن‌حضرت کمترین توجّهی به او نکرد. | در روایت دیگری آمده است: آن‌حضرت سحرگاهی در محراب خود به تهجد می‌پرداخت که شیطانی به صورت روباه در برابرش مجسّم شد تا وی را از حال خوشی که با محبوبش داشت باز دارد. آن‌حضرت کمترین توجّهی به او نکرد. | ||
| خط ۱۱۶: | خط ۱۱۶: | ||
=صفات و ویژگی‌های اخلاقی امام سجاد(ع)= | =صفات و ویژگی‌های اخلاقی امام سجاد(ع)= | ||
یکی از ویژگی‌های امام سجاد عبادت خالصانه ایشان به درگاه خداوند و خشوع و خضوع ایشان | یکی از ویژگی‌های امام سجاد عبادت خالصانه ایشان به درگاه خداوند و خشوع و خضوع ایشان می‌باشد، به طوری که [[مالک بن انس]] می گوید:علی بن حسین در شبانه روز هزار رکعت [[نماز]] می خواند تا اینکه از دنیا رحلت کرد. لذا به ایشان «زین‌العابدین» می گویند. <ref>ذهبی، العِبَر، دار الکتب العلمیه، ج1، ص83</ref> | ||
امام سجاد(ع) بسیار به فقرا و مستمندان کمک می‌کرد و به آنها شبانه و مخفیانه غذا می داد. از [[ابوحمزه ثمالی]] نقل شده است [[علی بن حسین(ع)]] شبانه مقداری غذا بر دوش خود می گذاشت و در تاریکی شب به صورت مخفیانه به فقرا می‌رساند و می فرمود:[[صدقه]]<ref>ر.ک:مقاله صدقه</ref> ای که در تاریکی شب داده شود، غضب خداوند را خاموش می‌کند. <ref>ذهبی، سیراعلام النبلاء، 1414ق، ج4، ص393</ref> | امام سجاد(ع) بسیار به فقرا و مستمندان کمک می‌کرد و به آنها شبانه و مخفیانه غذا می داد. از [[ابوحمزه ثمالی]] نقل شده است [[علی بن حسین(ع)]] شبانه مقداری غذا بر دوش خود می گذاشت و در تاریکی شب به صورت مخفیانه به فقرا می‌رساند و می فرمود:[[صدقه]]<ref>ر.ک:مقاله صدقه</ref> ای که در تاریکی شب داده شود، غضب خداوند را خاموش می‌کند. <ref>ذهبی، سیراعلام النبلاء، 1414ق، ج4، ص393</ref> | ||
| خط ۱۳۰: | خط ۱۳۰: | ||
=شهادت امام سجاد(ع)= | =شهادت امام سجاد(ع)= | ||
سرانجام امام چهارم شیعیان در روز شنبه هجدهم، یا نوزدهم محرم سال 94 یا 95 هـ. ق در سن 54، یا 56 و یا 57 سالگی از دنیا رفت و در [[قبرستان بقیع]] در کنار [[مرقد]] مطهر حضرت [[امام حسن مجتبی(ع)]] عموی بزرگوارش به خاک سپرده شد.<ref> طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامة، ص 192، قم، بعثت، چاپ اول، 1413ق؛ مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج | سرانجام امام چهارم شیعیان در روز شنبه هجدهم، یا نوزدهم محرم سال 94 یا 95 هـ. ق در سن 54، یا 56 و یا 57 سالگی از دنیا رفت و در [[قبرستان بقیع]] در کنار [[مرقد]] مطهر حضرت [[امام حسن مجتبی(ع)]] عموی بزرگوارش به خاک سپرده شد.<ref> طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامة، ص 192، قم، بعثت، چاپ اول، 1413ق؛ مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج 4، ص 176</ref> | ||
[[مورخان]] چگونگی وفات ایشان را با تعابیر مختلف گزارش کرده‌اند. برخی به صراحت اعلام کرده‌اند که ایشان به شهادت رسیده است و به عنوان نمونه از امام باقر(ع) نقل می‌کنند که پدر بزرگوارشان به دستور [[ولید]] مسموم شد.<ref> مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج | [[مورخان]] چگونگی وفات ایشان را با تعابیر مختلف گزارش کرده‌اند. برخی به صراحت اعلام کرده‌اند که ایشان به شهادت رسیده است و به عنوان نمونه از امام باقر(ع) نقل می‌کنند که پدر بزرگوارشان به دستور [[ولید]] مسموم شد.<ref> مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج 4، ص 176</ref> | ||
برخی نیز تعبیرهایی چون «توفّی» را در مورد وفات ایشان گفته‌اند که از ظاهر آن مرگ طبیعی برداشت شده و صراحت در شهادت ندارد (و البته با شهادت ایشان هم منافاتی ندارد).<ref> إعلام الورى، ج 1، ص 481</ref> | برخی نیز تعبیرهایی چون «توفّی» را در مورد وفات ایشان گفته‌اند که از ظاهر آن مرگ طبیعی برداشت شده و صراحت در شهادت ندارد (و البته با شهادت ایشان هم منافاتی ندارد).<ref> إعلام الورى، ج 1، ص 481</ref> | ||