۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'مى کنند' به 'مى‌کنند'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'مى کنند' به 'مى‌کنند') |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
پاول فقیریه معتقدند که مواهب طبیعت که به انسان داده شده است، چهار چیز است: | پاول فقیریه معتقدند که مواهب طبیعت که به انسان داده شده است، چهار چیز است: | ||
بول (نورى)- غایط (جورى)- خون حیض (جبورى)- منى (ستورى). ایشان از این نجاسات استفاده کرده و پرستش مى کنند و آن را از بزرگ ترین عبادت ها مى شمارند. هر یک از افراد این طایفه ظرف چوبى مخصوص دارد که نجاسات خود را در آن ضبط کرده در موقع لزوم از آن استفاده می کند. | بول (نورى)- غایط (جورى)- خون حیض (جبورى)- منى (ستورى). ایشان از این نجاسات استفاده کرده و پرستش مى کنند و آن را از بزرگ ترین عبادت ها مى شمارند. هر یک از افراد این طایفه ظرف چوبى مخصوص دارد که نجاسات خود را در آن ضبط کرده در موقع لزوم از آن استفاده می کند. | ||
بر هر شخصی که معتقد به این مذهب باشد واجب است که هر صبح پس از بیدارى در آن ظرف چوبى بول کند و خداى را براى این نعمت بزرگ سپاس گزارد. ایشان در هر ماه یک روز را عید مى گیرند و آن هنگامى است که ماه به صورت بدر طالع مى شود. این شب را «یهود شب» می خوانند. در شب مذکور زنان و مردان در جایى جمع مى شوند و مقدارى آرد بر روى زمین مى ریزند و روى آن مى نشینند و به باده گسارى و نواختن ساز مشغول مى شوند، و در تاریکى شب زن و مرد با هم در مى آمیزند و صبحگاهان آردهایى را که به نجاست آلوده شد جمع | بر هر شخصی که معتقد به این مذهب باشد واجب است که هر صبح پس از بیدارى در آن ظرف چوبى بول کند و خداى را براى این نعمت بزرگ سپاس گزارد. ایشان در هر ماه یک روز را عید مى گیرند و آن هنگامى است که ماه به صورت بدر طالع مى شود. این شب را «یهود شب» می خوانند. در شب مذکور زنان و مردان در جایى جمع مى شوند و مقدارى آرد بر روى زمین مى ریزند و روى آن مى نشینند و به باده گسارى و نواختن ساز مشغول مى شوند، و در تاریکى شب زن و مرد با هم در مى آمیزند و صبحگاهان آردهایى را که به نجاست آلوده شد جمع مى‌کنند، در میان خود تقسیم مى‌کنند و از آن نان مى پزند و آن نان را مانند طعام مقدسى مى خورند.در میان این طایفه عفت و عصمت در زنان وجود ندارد و زنان جوان در معاشرت آزادند و همین که زن پیر شود، او را از جرگه خود بیرون مى کنند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 116 با ویرایش و اصلاح مختصر در عبارات.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||