آیت الله بروجردی آیت اخلاص (کتاب): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'آیه الله' به 'آیتالله') |
جز (جایگزینی متن - 'آیت الله' به 'آیتالله') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo"> | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده: | [[پرونده:آیتالله بروجردی (آیت اخلاص).png|بندانگشتی|وسط]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام کتاب | !نام کتاب | ||
! | !آیتالله بروجردی آیت اخلاص | ||
|- | |- | ||
|نام اصلی کتاب | |نام اصلی کتاب | ||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
</div> | </div> | ||
این اثر اولین کتاب از مجموعه «طلایه داران تقریب» است که به زندگینامه، اندیشه، ویژگیهای اخلاقی، تفکرات تقریبی وحدت گرایانه، فعالیتهای عمرانی و فرهنگی و سیرهٔ سیاسی حضرت [[ | این اثر اولین کتاب از مجموعه «طلایه داران تقریب» است که به زندگینامه، اندیشه، ویژگیهای اخلاقی، تفکرات تقریبی وحدت گرایانه، فعالیتهای عمرانی و فرهنگی و سیرهٔ سیاسی حضرت [[آیتالله بروجردی]] پرداخته است.<br> | ||
=مختصری از زندگی ایشان= | =مختصری از زندگی ایشان= | ||
آیتالله سید حسین طباطبایی بروجردی در صفر ١٢٩٢ در شهر بروجرد به دنیا آمد. وی پس از تحصیلات مقدماتی، به اصفهان رفت و در محضر استادان بزرگی همانند میرزا ابوالمعالی کلباسی، سید محمّدتقی مدرس، سید محمّد باقر درچهای تلمذ نمود وپس از نه سال اقامت و تحصیل در اصفهان به مراتب عالی اجتهاد دست یافت. آنگاه در ١٣١٩ ق. به نجف اشرف رهسپار شد و مدت نه سال در محضر آیات عظام آخوند خراسانی و شیخ الشریعه اصفهانی بود. وی در کنار بهرهمندی از محضر علمای نجف، خود کرسی تدریس بپا داشت و کتاب فصول را بر جمعی از فضلای آن حوزه تدریس کرد. | |||
این مرجع گرانقدر در ١٣٢٨ ق. به شهر بروجرد، موطن خود، بازگشت و به مدت سی سال در این شهر اقامت داشت و به طور مستمر مشغول تحصیل و تألیف و تدریس فقه، اصول و تعلیم شخصیتهای برجسته حوزوی بود.<br> | این مرجع گرانقدر در ١٣٢٨ ق. به شهر بروجرد، موطن خود، بازگشت و به مدت سی سال در این شهر اقامت داشت و به طور مستمر مشغول تحصیل و تألیف و تدریس فقه، اصول و تعلیم شخصیتهای برجسته حوزوی بود.<br> | ||
= مدیریت حوزهٔ علمیهٔ قم= | = مدیریت حوزهٔ علمیهٔ قم= | ||
وی در پی اصرار و درخواست علمای قم از جمله [[امام خمینی (ره)]] در ١٣٦٤ ق. در میان استقبال بی نظیر مراجع، علما و مردم قم وارد این شهر شد. | وی در پی اصرار و درخواست علمای قم از جمله [[امام خمینی (ره)]] در ١٣٦٤ ق. در میان استقبال بی نظیر مراجع، علما و مردم قم وارد این شهر شد. آیتالله بروجردی به مدت پانزده سال مدیریت [[حوزهٔ علمیهٔ قم]] را به عهده داشت و برخی مراجع عظام نظیر امام خمینی(ره)، عبدالرحیم ربانی شیرازی، اشتهاردی، صافی گلپایگانی و فاضل لنکرانی در محضر ایشان کسب فیض و علم نمودند.<br> | ||
=آثار= | =آثار= | ||
وی صاحب آثار متعددی از جمله الاحادیث المقلوبة، جامع الاحادیث الشیعة، الفقه الاستدلالی است و حاشیههایی بر نهایه، مبسوط و خلاف شیخ طوسی وجز آن به نگارش در آورده است. | وی صاحب آثار متعددی از جمله الاحادیث المقلوبة، جامع الاحادیث الشیعة، الفقه الاستدلالی است و حاشیههایی بر نهایه، مبسوط و خلاف شیخ طوسی وجز آن به نگارش در آورده است. آیتالله بروجردی بر کتب و آرای فقهی اهل سنت اشراف بسیاری داشت و این اشراف هرگز با نگاه منفی همراه نبود و سعی میکرد تا با ادله آنها موضوع و مسئله را درست بررسی و ریشه یابی کند. وی با این گرایش فکری به موضوع «وحدت میان مذاهب» اهتمام بسیاری داشت و همواره پیگیر این مسئله مهم جهان اسلام بود و اعتقاد داشت که سامان دهی این موضوع از وظایف حیاتی هر عالم شیعی است.<br> | ||
| | ||
=«دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیة»= | =«دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیة»= |
نسخهٔ ۱۴ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۰۸
نام کتاب | آیتالله بروجردی آیت اخلاص |
---|---|
نام اصلی کتاب | طلایه داران تقریب (1)
آیتاللهّ بروجردی آیت اخلاص |
نویسنده | عبدالرحیم اباذری |
زبان کتاب | فارسی |
سال نشر | 1382 ش |
ناشر | مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی |
تیراژ | 3000 نسخه |
نوبت چاپ | اول |
این اثر اولین کتاب از مجموعه «طلایه داران تقریب» است که به زندگینامه، اندیشه، ویژگیهای اخلاقی، تفکرات تقریبی وحدت گرایانه، فعالیتهای عمرانی و فرهنگی و سیرهٔ سیاسی حضرت آیتالله بروجردی پرداخته است.
مختصری از زندگی ایشان
آیتالله سید حسین طباطبایی بروجردی در صفر ١٢٩٢ در شهر بروجرد به دنیا آمد. وی پس از تحصیلات مقدماتی، به اصفهان رفت و در محضر استادان بزرگی همانند میرزا ابوالمعالی کلباسی، سید محمّدتقی مدرس، سید محمّد باقر درچهای تلمذ نمود وپس از نه سال اقامت و تحصیل در اصفهان به مراتب عالی اجتهاد دست یافت. آنگاه در ١٣١٩ ق. به نجف اشرف رهسپار شد و مدت نه سال در محضر آیات عظام آخوند خراسانی و شیخ الشریعه اصفهانی بود. وی در کنار بهرهمندی از محضر علمای نجف، خود کرسی تدریس بپا داشت و کتاب فصول را بر جمعی از فضلای آن حوزه تدریس کرد.
این مرجع گرانقدر در ١٣٢٨ ق. به شهر بروجرد، موطن خود، بازگشت و به مدت سی سال در این شهر اقامت داشت و به طور مستمر مشغول تحصیل و تألیف و تدریس فقه، اصول و تعلیم شخصیتهای برجسته حوزوی بود.
مدیریت حوزهٔ علمیهٔ قم
وی در پی اصرار و درخواست علمای قم از جمله امام خمینی (ره) در ١٣٦٤ ق. در میان استقبال بی نظیر مراجع، علما و مردم قم وارد این شهر شد. آیتالله بروجردی به مدت پانزده سال مدیریت حوزهٔ علمیهٔ قم را به عهده داشت و برخی مراجع عظام نظیر امام خمینی(ره)، عبدالرحیم ربانی شیرازی، اشتهاردی، صافی گلپایگانی و فاضل لنکرانی در محضر ایشان کسب فیض و علم نمودند.
آثار
وی صاحب آثار متعددی از جمله الاحادیث المقلوبة، جامع الاحادیث الشیعة، الفقه الاستدلالی است و حاشیههایی بر نهایه، مبسوط و خلاف شیخ طوسی وجز آن به نگارش در آورده است. آیتالله بروجردی بر کتب و آرای فقهی اهل سنت اشراف بسیاری داشت و این اشراف هرگز با نگاه منفی همراه نبود و سعی میکرد تا با ادله آنها موضوع و مسئله را درست بررسی و ریشه یابی کند. وی با این گرایش فکری به موضوع «وحدت میان مذاهب» اهتمام بسیاری داشت و همواره پیگیر این مسئله مهم جهان اسلام بود و اعتقاد داشت که سامان دهی این موضوع از وظایف حیاتی هر عالم شیعی است.
«دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیة»
وی با تأسیس مرکز «دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیة» از سوی شیخ محمد تقی قمی و علمای سرشناس الأزهر به حمایت جدی از آن برخاست و حتی از کمک مالی به آن دریغ نورزید. علاوه بر آن، با شیخ وقت الأزهر عبدالمجید سلیم و شیخ محمود شلتوت، مکاتباتی داشت که این امر رابطه جهان تشیع را با دنیای اسلام مستحکم تر و بسیاری از بدبینی ها را به دوستی و محبت تبدیل کرد. در اثر این درایت و حسن تدبیر ـ به قول شهید مطهری ـ شیخ محمود شلتوت، با صدور فتوای تاریخی، برای اولین بار مذهب شیعه را به رسمیت شناخت و برای آن در دانشگاه الأزهر کرسی تدریس مستقل تشکیل داد.