۸۷٬۷۶۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' :' به ':') |
جز (جایگزینی متن - 'آیت الله' به 'آیتالله') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo">[[پرونده:سید صدرالدین.jpg|جایگزین= | <div class="wikiInfo">[[پرونده:سید صدرالدین.jpg|جایگزین=آیتالله العظمی سید صدرالدین صدر|حاشیه|بندانگشتی|250x250پیکسل]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام | !نام | ||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
=نسب و تحصیلات= | =نسب و تحصیلات= | ||
خاندان صدر اصالتا از مردم جبل عامل [[لبنان]] هستند. نسب آنها از طریق جناب ابراهیم اصغر به امام کاظم(ع) میرسد<ref>مدرس تبریزی، ریحانه الادب، ۱۳۶۹ش٬ ج۳-۴، ص۴۲۶</ref>بنا به نقل [[سید حسن صدر]] اجداد آنها بدون استثناء فقیه و مجتهد بودهاند<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق٬ ج۶، ص۴۱۶</ref> نام اصلی سید صدرالدین صدر٬ محمدعلی، کنیهاش ابوالرضا و لقبش صدرالدین بود. با این حال به نام لقبش شهرت یافت و خود نیز همه جا خویش را «صدرالدین» میخواند. در [[کاظمین]] به دنیا آمد. پدرش | خاندان صدر اصالتا از مردم جبل عامل [[لبنان]] هستند. نسب آنها از طریق جناب ابراهیم اصغر به امام کاظم(ع) میرسد<ref>مدرس تبریزی، ریحانه الادب، ۱۳۶۹ش٬ ج۳-۴، ص۴۲۶</ref>بنا به نقل [[سید حسن صدر]] اجداد آنها بدون استثناء فقیه و مجتهد بودهاند<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق٬ ج۶، ص۴۱۶</ref> نام اصلی سید صدرالدین صدر٬ محمدعلی، کنیهاش ابوالرضا و لقبش صدرالدین بود. با این حال به نام لقبش شهرت یافت و خود نیز همه جا خویش را «صدرالدین» میخواند. در [[کاظمین]] به دنیا آمد. پدرش آیتالله [[سید اسماعیل صدر]] است. او در کودکی به همراه پدر خود علامه سید صالح کبیر(متوفای۱۲۲۷ق)٬ به خاطر ظلمهای سلاطین عثمانی٬ نسبت به [[شیعیان]] از لبنان به [[عراق]] مهاجرت کرد<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق٬ ج۶، ص۴۱۷</ref> صفیه، مادر سید صدرالدین٬ دختر آیتالله سید هادی صدر بود. سید صدرالدین دوران کودکی و نوجوانی را کنار پدر و خانواده در [[سامرا]] سپری کرد. ریاضیات، ادبیات، منطق و اغلب دروس سطح فقه و اصول را در همان جا نزد اساتید برادر بزرگترش، سید مهدی، فراگرفت. هنگامی که پدرش سید اسماعیل صدر در سال ۱۳۱۴ هجری قمری به [[کربلا]] هجرت کرد، او نیز به این شهر رفت و به بهرهگیری از پدر و دیگر استادان کربلا پرداخت. سپس به سفارش پدرش، برای تکمیل تحصیلات، رهسپار [[نجف]] شد و دروس دوره سطح و خارج را آنجا آموخت<ref>مدرس تبریزی، ریحانه الادب، ج۲، ص۴۶۶؛ امین، مستدرکات اعیان الشیعه، ص۵۰</ref>. | ||
=اساتید= | =اساتید= | ||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
=شاگردان= | =شاگردان= | ||
آیتالله صدر یکی از مدرسان حوزه بود و شاگردانی تربیت کرد. نام برخی از شاگردان وی: | |||
جعفر صبوری قمی | جعفر صبوری قمی | ||
خط ۹۹: | خط ۹۹: | ||
=مرجعیت= | =مرجعیت= | ||
صدرالدین صدر مورد توجه | صدرالدین صدر مورد توجه آیتالله حائری بود. موسس [[حوزه علمیه قم]] عبدالکریم حائری یزدی در دوران کهنسالی خود نگران آینده حوزۀ تازه تاسیس بود. او به منظور تقویت حوزه علمیه قم و تامین آینده آن، از صدر برای اقامت در [[قم]] دعوت کرد. وی با اعزام گروهی به مشهد او را به قم فرا خواند. صدر علاوه بر تدریس سطوح عالی، از مشاوران حائری شمرده میشد و در امور حوزه نیز به او کمک میکرد. آیتالله حائری، صدر را وصی خود قرار داد و به پیشنهاد صدر، سید محمد حجت نیز به وصایت وی برگزیده شد<ref>امین، مستدرکات اعیان الشیعه، ص۴۹-۵۰ | ||
</ref>. | </ref>. | ||
پس از وفات عبدالکریم حائری یزدی، مرجعیت و زعامت حوزه به آیات عظام حجت، خوانساری و صدر رسید و این سه معروف به مراجع ثلاث شدند. این مدیریت ده سال طول کشید<ref>امین٬ طبقات أعلام الشیعة، ۱۴۳۰ق٬ ج۱۵، ص۱۱۶۷</ref>هنگامی که [[ | پس از وفات عبدالکریم حائری یزدی، مرجعیت و زعامت حوزه به آیات عظام حجت، خوانساری و صدر رسید و این سه معروف به مراجع ثلاث شدند. این مدیریت ده سال طول کشید<ref>امین٬ طبقات أعلام الشیعة، ۱۴۳۰ق٬ ج۱۵، ص۱۱۶۷</ref>هنگامی که [[آیتالله سید حسین بروجردی]] برای معالجه به [[تهران]] آمد، صدر، از وی خواست به قم بیاید. پس از ورود او جایگاه نماز جماعت خود در حرم حضرت معصومه را به آیتالله بروجردی واگذار کرد؛ از ریاست حوزه فاصله گرفت و به پشتیبانی گسترده از [[آیتالله بروجردی]] بسنده کرد. او در تبیین فلسفه این کار، این آیه قرآن را ذکر میکرد: تِلْک الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِینَ لَا یرِیدُونَ عُلُوًّا فِی الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا ۚ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ ﴿۸۳﴾ (ترجمه: آن سرای آخرت را برای کسانی قرار میدهیم که در زمین خواستار برتری و فساد نیستند، و فرجام [خوش] از آنِ پرهیزگاران است.)[ قصص–۸۳] <ref>امین، سید حسن، مستدرکات اعیان الشیعه، ص۵۰؛ هزار، علیرضا، دانشوران قم، ص۱۴۹</ref>. | ||
آیتالله سید حسین قمی٬ که به صدر اجازه اجتهاد داده بود٬ در احتاطات مقلدینش به او ارجاع می داد<ref>امین٬ طبقات أعلام الشیعة، ۱۴۳۰ق٬ ج۱۵، ص۹۴۵</ref>. | |||
=فرزندان= | =فرزندان= | ||
اولین همسر | اولین همسر آیتالله صدر دخترخالهاش بود که در جوانی در عراق درگذشت. وی پس از بازگشت به ایران در حوالی سال ۱۳۳۹ هجری قمری در مشهد با بیبی صفیه قمی دختر سید حسین طباطبایی قمی (از مراجع تقلید) [[ازدواج]] کرد و صاحب ده فرزند (سه پسر و هفت دختر) شد: | ||
سید رضا صدر که از مدرسان حوزه علمیه قم بود. | سید رضا صدر که از مدرسان حوزه علمیه قم بود. | ||
خط ۱۲۳: | خط ۱۲۳: | ||
=آثار علمی= | =آثار علمی= | ||
آیتالله صدر آثار زیر را از خود به یادگار گذاشت: | |||
المهدی؛ در این کتاب روایات [[اهل سنت]] درباره [[امام زمان]](عج) گردآوری شده است. پیش از آن، کتابی در این موضوع، با این نظم و ترتیب خاص، نگاشته نشده بود. کتاب المهدی عربی است و ترجمهاش نیز چاپ شده است. | المهدی؛ در این کتاب روایات [[اهل سنت]] درباره [[امام زمان]](عج) گردآوری شده است. پیش از آن، کتابی در این موضوع، با این نظم و ترتیب خاص، نگاشته نشده بود. کتاب المهدی عربی است و ترجمهاش نیز چاپ شده است. | ||
خط ۱۷۳: | خط ۱۷۳: | ||
=وفات= | =وفات= | ||
سید صدرالدین صدر در ۵ دی ۱۳۳۲ش<ref>روزنامه اطلاعات، سال بیست و هشتم، شماره۸۶۶۸، شنبه ۵ دی ماه ۱۳۳۲ش</ref> برابر با ۱۹ ربیعالثانی ۱۳۷۳ق درگذشت. | سید صدرالدین صدر در ۵ دی ۱۳۳۲ش<ref>روزنامه اطلاعات، سال بیست و هشتم، شماره۸۶۶۸، شنبه ۵ دی ماه ۱۳۳۲ش</ref> برابر با ۱۹ ربیعالثانی ۱۳۷۳ق درگذشت. آیتالله بروجردی بر پیکر وی [[نماز]] گذارد و او را در کنار قبر شیخ عبدالکریم حائری، در حرم فاطمه معصومه به خاک سپردند<ref>هزار، دانشوران قم، ص۱۴۹-۱۵۰</ref>. | ||
=پانویس= | =پانویس= |