۸۷٬۱۹۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سال ها' به 'سالها') |
جز (جایگزینی متن - 'می دهند' به 'میدهند') |
||
خط ۴۴۲: | خط ۴۴۲: | ||
پس از ایجاد ساختار مردمسالار در عراق، طیفهایی از اهل تسنن عناصر قدرت سیاسیشان را از دسترفتهدیدند اما در دورههای بعد به تدریج گرایش بسیاری از اهل سنت تغییر کرد و مشارکتشان در انتخابات و مناصب حکومتی، شکل جدیتری به خود گرفت و توانستند بخشی از کرسیهای پارلمان و وزارتخانهها را از آن خود کنند. | پس از ایجاد ساختار مردمسالار در عراق، طیفهایی از اهل تسنن عناصر قدرت سیاسیشان را از دسترفتهدیدند اما در دورههای بعد به تدریج گرایش بسیاری از اهل سنت تغییر کرد و مشارکتشان در انتخابات و مناصب حکومتی، شکل جدیتری به خود گرفت و توانستند بخشی از کرسیهای پارلمان و وزارتخانهها را از آن خود کنند. | ||
اهل سنت با شکلگیری ساختار نوین فدرال دموکراتیک در کشور عراق، جایگاه برتر خود را از دست دادند و دچار نوعی سرگشتگی و آشفتگی سیاسی شدند. پس از سقوط رژیم بعث، اهل سنت عراق عناصر قدرت را از دست از دسترفتهدیدند. در ادامه همچنین سنیها متوجه شدند که بر خلاف شیعیان و کُردها که دارای احزاب، تشکلها و رهبران خود هستند، آنها هیچ گونه تشکیلات سیاسی ندارند که منافع آنها را نگاهبانی و تلاشهایشان را سازماندهی و جنبش آنها را رهبری کند. در نتیجه برخی از عربهای سنی در سالهای اولیه پس از سقوط، با سراسیمگی، راه معارضه را در پیش گرفتند و حتی با برگزاری انتخابات مخالفت کردند و در آن شرکت نکردند. به نوشته صفحه عربی اندیشکده «کارنگی»، بسیاری از اهل تسنن که مجموعا ۲۰ درصد از جمعیت عراق را تشکیل | اهل سنت با شکلگیری ساختار نوین فدرال دموکراتیک در کشور عراق، جایگاه برتر خود را از دست دادند و دچار نوعی سرگشتگی و آشفتگی سیاسی شدند. پس از سقوط رژیم بعث، اهل سنت عراق عناصر قدرت را از دست از دسترفتهدیدند. در ادامه همچنین سنیها متوجه شدند که بر خلاف شیعیان و کُردها که دارای احزاب، تشکلها و رهبران خود هستند، آنها هیچ گونه تشکیلات سیاسی ندارند که منافع آنها را نگاهبانی و تلاشهایشان را سازماندهی و جنبش آنها را رهبری کند. در نتیجه برخی از عربهای سنی در سالهای اولیه پس از سقوط، با سراسیمگی، راه معارضه را در پیش گرفتند و حتی با برگزاری انتخابات مخالفت کردند و در آن شرکت نکردند. به نوشته صفحه عربی اندیشکده «کارنگی»، بسیاری از اهل تسنن که مجموعا ۲۰ درصد از جمعیت عراق را تشکیل میدهند در نخستین دوره انتخابات پارلمانی و همه پرسی اصلاح قانون اساسی عراق که در سال ۲۰۰۵ برگزار شد در پای صندوقهای رای حضور نیافتند به طوری که در استان الانبار که جمعیت اهل تسنن در آن غالب است تنها ۲ درصد در پای صندوقهای رای حضور یافتند. | ||
اما آنها در دوره دوم و سوم حضور و مشارکت سیاسی را دنبال کردند و در دوره نخست دولت «نوری مالکی» ریاست پارلمان و معاونت رئیس جمهوری و نخست وزیری را در اختیار داشتند و وزارتخانههایی مانند دفاع را نیز در کنترل خود گرفتند. گروههای سنی در دولت دوم مالکی با عنوان دولت وحدت یا مشارکت ملی حضور پررنگتری داشتند. | اما آنها در دوره دوم و سوم حضور و مشارکت سیاسی را دنبال کردند و در دوره نخست دولت «نوری مالکی» ریاست پارلمان و معاونت رئیس جمهوری و نخست وزیری را در اختیار داشتند و وزارتخانههایی مانند دفاع را نیز در کنترل خود گرفتند. گروههای سنی در دولت دوم مالکی با عنوان دولت وحدت یا مشارکت ملی حضور پررنگتری داشتند. | ||
خط ۶۱۹: | خط ۶۱۹: | ||
در انتخابات ایالتی ۲۰۰۹ این ائتلاف با کسب ۸/ ۲۸ درصد آرا موفق به تصاحب ۱۲۶کرسی از مجموع ۴۴۰ کرسی شد و موفق ترین فهرست انتخاباتی بود. | در انتخابات ایالتی ۲۰۰۹ این ائتلاف با کسب ۸/ ۲۸ درصد آرا موفق به تصاحب ۱۲۶کرسی از مجموع ۴۴۰ کرسی شد و موفق ترین فهرست انتخاباتی بود. | ||
گرچه هسته اصلی این فهرست را سیاستمداران اسلام گرای شیعه و در راس آنها حزب الدعوه تشکیل | گرچه هسته اصلی این فهرست را سیاستمداران اسلام گرای شیعه و در راس آنها حزب الدعوه تشکیل میدهند، اما این ائتلاف به طور رسمی سکولار و فراقومی است و تعداد زیادی از سیاست داران مستقل و احزاب کوچک سنی، مسیحی، کرد، ترکمن و فیلی نیز در آن جای دارند. | ||
"جبهه توافق عراق" | "جبهه توافق عراق" |