خلفیه: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'عبد ال' به 'عبدال') |
جز (جایگزینی متن - 'دانسته اند' به 'دانستهاند') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''خلفیه''' اصحاب خلف بن عبدالصمدند. این فرقه از فرق [[شیعه]] بودند و [[نماز]] را در [[غیبت کبری|زمان غیبت]]، پشت سر غیر [[امام جماعت|امام]] جایز نمى دانستند و به صورت فرادی مى خواندند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 184</ref> <ref>شریف یحیی امین، معجم الفرق الاسلامیه، بیروت، نشر دار الاضواء ، سال 1406 هـجری قمری، ص 111.</ref> <ref>ترجمه ملل و نحل شهرستانى، ضمیمه ص 16.</ref> | '''خلفیه''' اصحاب خلف بن عبدالصمدند. این فرقه از فرق [[شیعه]] بودند و [[نماز]] را در [[غیبت کبری|زمان غیبت]]، پشت سر غیر [[امام جماعت|امام]] جایز نمى دانستند و به صورت فرادی مى خواندند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 184</ref> <ref>شریف یحیی امین، معجم الفرق الاسلامیه، بیروت، نشر دار الاضواء ، سال 1406 هـجری قمری، ص 111.</ref> <ref>ترجمه ملل و نحل شهرستانى، ضمیمه ص 16.</ref> | ||
در برخی دیگر از منابع، علاوه بر این که خلفیه را پیروان خلف بن عبدالصمد | در برخی دیگر از منابع، علاوه بر این که خلفیه را پیروان خلف بن عبدالصمد دانستهاند، آن ها را از فرق پنجگانه زیدیه بر شمرده اند. <ref>ابوالمعالی محمد بن نعمت بن عبیدالله، بیان الادیان، ج 4 ص 178</ref> <ref>اقبال آشتیانی عباس، خاندان نوبختی ص 255</ref> <ref>خوارزمی ابو عبدالله، مفاتیح العلوم ص 21</ref> به نقل از لغت نامه دهخدا | ||
==پانویس== | ==پانویس== |
نسخهٔ ۱۵ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۲۰
خلفیه اصحاب خلف بن عبدالصمدند. این فرقه از فرق شیعه بودند و نماز را در زمان غیبت، پشت سر غیر امام جایز نمى دانستند و به صورت فرادی مى خواندند. [۱] [۲] [۳] در برخی دیگر از منابع، علاوه بر این که خلفیه را پیروان خلف بن عبدالصمد دانستهاند، آن ها را از فرق پنجگانه زیدیه بر شمرده اند. [۴] [۵] [۶] به نقل از لغت نامه دهخدا
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 184
- ↑ شریف یحیی امین، معجم الفرق الاسلامیه، بیروت، نشر دار الاضواء ، سال 1406 هـجری قمری، ص 111.
- ↑ ترجمه ملل و نحل شهرستانى، ضمیمه ص 16.
- ↑ ابوالمعالی محمد بن نعمت بن عبیدالله، بیان الادیان، ج 4 ص 178
- ↑ اقبال آشتیانی عباس، خاندان نوبختی ص 255
- ↑ خوارزمی ابو عبدالله، مفاتیح العلوم ص 21