اسامه خیاط: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
کتاب "باور اجداد"، تحقیق و فارغ التحصیلی. | کتاب "باور اجداد"، تحقیق و فارغ التحصیلی. | ||
مجموعه مقالاتی که در مجلات «المنحل»، «همبستگی اسلامی»، «انجمن» و «حج» به چاپ می رسد. در روزنامه های اوکاز، المدینه و المدینا. برنامه های رادیویی بر روی امواج قرآن، فراخوان اسلام و برنامه دوم پخش می شد. | مجموعه مقالاتی که در مجلات «المنحل»، «همبستگی اسلامی»، «انجمن» و «حج» به چاپ می رسد. در روزنامه های اوکاز، المدینه و المدینا. برنامه های رادیویی بر روی امواج قرآن، فراخوان اسلام و برنامه دوم پخش می شد. | ||
لینک های خارجی | |||
=لینک های خارجی= | |||
صفحته على موقع طريق الإسلام | |||
=پانویس= | |||
[[رده: علمای اهل سنت]] | |||
[[رده: علمای عربستان سعودی]] | |||
[[رده: وهابیت]] |
نسخهٔ ۱۹ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۴
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۱:۳۴، ۱۹ مارس ۲۰۲۲؛
اسامه بن عبدالله بن عبدالغنی خیاط، امام و واعظ مسجد بزرگ.
تولد و تربیت
اسامه بن عبدالله بن عبدالغنی بن محمد بن عبدالغنی بن ابراهیم خیاط، امام و واعظ مسجد الحرام، جانشین پدرش عبدالله خیاط در امامت حرم است. شیخ اسامه از مدرسه علمای حجاز شمرده میشود.
او در «محله حارة الباب» مجاور کوه معروف به «جبل الکعبه» در شهر مقدس مکه در اولین روز رجب سال ۱۳۷۵ به دنیا آمد. در آنجا بزرگ شد و علوم اولیه، ابتدایی، میانی، متوسطه و دانشگاهی خود را همانجا دریافت کرد و نزد پدرش شیخ عبدالله بن عبدالغنی خیاط، امام و واعظ مسجدالحرام که عضو هیئت علمای ارشد بود بالندگی یافت و قرآن کریم را نزد او حفظ کرد.
تحصیلات
مدارک علمی
- لیسانس با درجه عالی در حقوق اسلامی، گروه حقوق اسلامی در دانشکده شریعت و مطالعات اسلامی دانشگاه امالقری مکه در سال ۱۳۹۷ هجری قمری؛
- مدرک کارشناسی ارشد از دانشکده شریعت و اسلام شناسی دانشگاه امالقری مکه در سال ۱۴۰۲هجری قمری؛
- دکترا از دانشکده شریعت و مطالعات اسلامی دانشگاه امالقری مکه در سال ۱۴۰۸.
اساتید
اساتیدش در عقیده
پدرش شیخ عبدالله عبدالغنی خیاط؛ شیخ عبدالعزیز بن عبدالله بن باز؛ پروفسور دکتر عبدالفتاح برکة.
اساتیدش در تفسیر و علوم قرآن
- الدکتور محمد الصادق عرجون.
- الدکتور محمد محمد أبو شهبه.
- الشیخ السید سابق.
- الدکتور محمد بن عبد المنعم القیعی.
- الدکتور یوسف بن عبد الرحمن الضبع.
- الشیخ عبد الرحمن بن حسن حبنکة المیدانی.
اساتیدش در تجوید
الشیخ سلیمان إمام الصغیر عضو لجنة مصحف الأزهر الشریف. الشیخ محمد صدیق امام الخولی استاد علم تجوید و قراءات در جامعة الازهر.
اساتیدش در حدیث و علوم حدیث
- الدکتور أحمد بن محمد نور سیف هلال؛
- الدکتور عبد المجید محمود؛
- الدکتور مصطفى التازی؛
- الدکتور عبد العظیم الغباشی؛
- الدکتور العجمی دمنهوری الحویج.
اساتیدش در فقه و اصول فقه
- الدکتور محمد مندور؛
- الدکتور محمد العروسی عبد القادر؛
- الشیخ عبد الله البسام؛
- الدکتور نزیه بن کمال حماد؛
- الدکتور حامد شمروخ؛
- الشیخ عبد الکریم طربیة.
اساتیدش در نحو، صرف و بلاغت
- الدکتور أحمد مکی الأنصاری؛
- الدکتور محمد هاشم عبد الدائم.
استادش در شیوۀ تحقیق
السید أحمد صقر (پژوهشگر مشهور).
اجازات
اجازه در اسناد
او پس از خواندن کتب ستة والموطأ ومسند الإمام أحمد وسایر کتابهای اصلی روایت برای جمعی از اساتید و خبره فن سند رویت، از ایشان اجازه نقل روایت دریافت کرد. برخی از ایشان عبارتند از:
- الشیخ عبیدالله المبارکفوری.
- العلامة أبو الفیض علم الدین یاسین بن محمد الفادانی المکی (که از حیث اسناد برترین شخص زمان خویش بود).
- الشیخ محمد حیاة السنبهلی شیخ دار الحدیث فی سهارنفور.
اجازات علمی
- از شیخ محمود عبدالرحمن الیحیی در کاخ منفصل اجازه تجوید گرفت.
- پس از حفظ قرآن با رعایت تجوید، از پدرش شیخ عبدالله بن عبدالغنی خیاط المکی اجازه قرائت قرآن به روایت حفص از عاصم را دریافت کرد.
- او پس از گذراندن یک دوره علمی بلند مدت که نزدیک به ۱۰ سال به طول انجامید اجازه تدریس تعدادی از کتاب ها را دریافت کرد؛ از جمله:
- «الترغیب والترهیب من الحدیث الشریف» کاملاً للحافظ المنذری؛
- «الجامع» لأبی عیسى محمد بن عیسى الترمذی من أوله إلى نهایة کتاب الأحکام؛
- «المنار المنیف فی الصحیح والضعیف» للإمام ابن القیم؛
- «اختصار علوم الحدیث» للإمام الحافظ ابن کثیر القرشی؛
- «الفصول فی اختصار سیرة الرسول» للإمام الحافظ ابن کثیر أیضاً؛
- مجموعه ای از کتاب های عقیدتی از جمله:
- «العقیدة الواسطیة»، «الحمویة الکبرى»، «التدمریة»، «الفرقان بین أولیاء الرحمن وأولیاء الشیطان» که همگی آثار ابن تیمیه هستند و «الطحاویة» اثر امام أبی جعفر الطحاوی است؛
- «اصول فقه» شیخ وهاب خلّاف و برخی از «روضة الناظر» نوشته امام موفق ابن قدامه؛
- بخشی از کتاب «تفسیر القرطبی»؛
- بخشی از کتاب «الإتقان فی علوم القرآن» اثر امام السیوطی.
آثار محول شده به او ماءدا در سال ۱۳۹۹ در دانشکده شریعت و مطالعات اسلامی دانشگاه ام قرآن به گروه حقوق اسلامی منصوب شد. او در سال ۱۴۰۳ ه .خ به عنوان مدرس در گروه حقوق اسلامی در همان کالج منصوب شد. او در سال ۱۴۰۹ به عنوان استادیار در گروه کتاب و سنن در دانشکده داء و ریشه های دین در دانشگاه ام قرآن منصوب شد. او برای سه دوره متوالی به عنوان رئیس بخش کتاب و سال کالج داوا انتخاب شد. او به دستور سلطنتی به عنوان معلم در مسجد بزرگ منصوب شد، علوم صحیح و مدرن، دکترین واسیت، جای پای امام مالک، «برگزیده» امام ابن الجارود و تفسیر امام فحشا را تدریس کرد. او در اولین جلسه خود در سال ۱۴۱۴ ه .خ به دستور سلطنتی در سال ۱۴۱۴ ه .خ به عنوان عضو شورای شورا انتخاب شد. او به تصمیم وزیر حج و اوقف، استاد عبدالحمید بن احمد عبدالوسا، امام و واعظ مسجدی در مکه منصوب شد. او در سال ۱۴۱۸ ه .خ به دستور سلطنتی به امام و واعظ مسجد جامع منصوب شد. او در سال ۱۴۱۸ به عنوان عضو شورای تأسیس انجمن جهانی اسلام در مکه، در نامزدی شیخ عبدالعزیز بن عبدالله بن باز رئیس سابق و سپس دبیرکل انجمن جهانی اسلام، دکتر عبدالله بن صالح الباید منصوب شد. او نزدیک به دو سال به عنوان دستیار دبیرکل مرجع معجزات علمی در قرآن و سنت در انجمن جهان اسلام خدمت کرد. ادبیات و تحقیقات کتاب «هدایای مختلف بین نوگرایان، اصولگرایان و فقها»، بررسی اخیر بنیادگرایی تحلیلی دکترین. کتاب «محدودیت و استیضاح آنچه از کتاب ابن صلاح به فرماندار عراق راه اندازی و بسته شد»، مطالعه، تحقیق و توضیح. کتاب تفسیر پیامبر از قرآن. کتاب «ماه رحمت و بخشش»، 30 جلسه رمضان. کتاب «ساختن شخصیت مسلمان زیر نورهای کتاب و آفتاب». کتاب «ورود به مطالعه صحیح». کتاب «ورود به مطالعه جای پا». کتاب "سراب بزرگ"، در بیانیه ای که فکر مارکسیستی در حال فروریختن است. کتاب «راهنمای مسلمانان برای اعتقاد به نور کتاب و آفتاب»، تحقیق و فارغ التحصیلی. کتاب "باور اجداد"، تحقیق و فارغ التحصیلی. مجموعه مقالاتی که در مجلات «المنحل»، «همبستگی اسلامی»، «انجمن» و «حج» به چاپ می رسد. در روزنامه های اوکاز، المدینه و المدینا. برنامه های رادیویی بر روی امواج قرآن، فراخوان اسلام و برنامه دوم پخش می شد.
لینک های خارجی
صفحته على موقع طريق الإسلام