جریان‌های معارضه‌جوی عربستان: تفاوت میان نسخه‌ها

‎  

به نظر مي‌آيد خاندان سعود حداقل از 3 جبهه مشخص به محاصره ‏در آمده باشد که اتفاقا هر 3 آن نيز غير شيعه و از مدعيان اهل ‏تسنن مبارزه با [[وهابيت]] هستند. اگر عمر شاه عبدالله کفاف دهد ‏فلاکت زودهنگامي در انتظار اوست که با فرافکني به فراسوي ‏مرزها چاره نخواهد شد‎.‎

‎«‎مي يماني» مي‌گويد: «بازگرداندن حجاز به حجازيون نه تنها به ‏اين دليل که حق حجازي‌هاست ضروري است بلکه به عنوان راه ‏حلي براي نجات از شر وهابي‌هاي افراطي و دستيابي به آزادي و ‏پيشرفت‌هاي سياسي و اقتصادي يک امر لازم محسوب مي‌شود‎.» ‎

البته خاندان يماني قويا انتظار دارند نخبگان و حقوقدانان ليبرال در ‏خط مقدم اين جبهه قرار داشته باشند و در واقع واعظان مساجد در ‏سرزمين حجاز به عنوان مراکز تقدس و پاکي، تا امکان دارد براي ‏حفاظت از اين ميراث خانوادگي، اهميت آن رادرک و در واقع آن ‏چيزي را تبليغ کنند که از خط مقدم جبهه به عنوان فرمان صادر ‏مي‌گردد‎!‎

جدايي طلبان حجاز ادله اين ادعاي نژاد پرستانه خود را تحت ‏پوشش دلايل کثرت گرايانه به افکار عمومي مردم ساکن در منطقه ‏حجاز ارائه مي‌دهند؛ چنانکه مي‌گويند: تنوع و کثرت گرايي و ‏شفافيت در مکه و مدينه به عنوان شهرهاي واقع شده در منطقه ‏حجاز به طور ذاتي نسبت به جهان اسلام وجود دارد؛ چراکه سالانه ‏پذيراي ميليونها زائر از نقاط مختلف دنيا با رنگها و فرهنگ‌هاي ‏مختلف است ودر طول قرن‌ها، زائران نقش بسزايي در شکل گيري ‏خلق و خو و هويت حجاز که درراستاي جهاني شدن بوده است ‏داشته اند‎. ‎

الحجازي‌ها سپس استدلال مي‌کنند که پروژه‌هاي سياسي آل ‏سعود براي ايجاد وحدت بي‌فايده است و در شبه جزيره عربستان ‏به واسطه نشر و پشتيباني انحصاري فرقه وهابيت، حجاز را به رغم ‏دارا بودن ظرفيت بالا از رهبري سياسي جهان اسلام باز داشته ‏است. چنانکه اين فرايند عملا آغاز فرسايش اقتدار حجاز و افزايش ‏برجسته سازي تفکر وهابيت نجدي درقالب «سعوديزاسيون» بوده ‏است‎.‎

منبع:" ‏http://yalasarat.com/vdcev‏78‏w.jh‏8‏vfi‏9‏bbj.html"