۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله') |
جز (جایگزینی متن - 'می شوند' به 'میشوند') |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
==مصادیق== | ==مصادیق== | ||
کشى در «رجال» خود با پنج واسطه از [[امام کاظم|حضرت موسى بن جعفر]] (ع) روایت کرده که در روز قیامت منادى ندا مى کند که کجایند حواریین [[محمد (ص) خاتم الانبیاء|محمد بن عبدالله (ص)]] که به عهد آن حضرت در گذشتند و اصلا نقض پیمان نکردند، پس [[سلمان]] و [[مقداد]] و [[ابوذر]] بر مى خیزند بار دوم مانند همان ندا درباره [[حضرت على (ع)]] مى رسد. پس [[محمد بن ابى بکر]] و [[میثم تمار|میثم تمار]] و [[اویس قرنی|اویس قرنی]] و [[عمرو بن حمق خزاعى]] بر می خیزند.سپس همان ندا درباره حضرت [[امام حسن|امام حسن مجتبى]] (ع) مى رسد پس [[سفیان بن ابى لیلى|سفیان بن ابى لیلى]] و [[حذیفه بن اسید غفارى|حذیفه بن اسید غفارى]] برمی خیزند. دیگر بار همان ندا درباره [[امام حسین|حسین بن على (ع)]] مى رسد در این ندا، حواریین آن حضرت یعنى تمام [[شهداى کربلا]] بر می خیزند. در نداى حواریین، [[امام سجاد|حضرت على بن حسین (ع)]]، [[جبیر بن مطعم|جبیر بن مطعم]] و [[یحیى بن ام الطویل|یحیى بن ام الطویل]] و [[ابو خالد کابلى]] و [[سعید بن مسیب|سعید بن مسیب]] بر می خیزند. حواریین [[امام محمد باقر|حضرت باقر (ع)]]، [[عبدالله بن شریک عامرى|عبدالله بن شریک عامرى]] و [[زرارة بن اعین|زرارة بن اعین]] و [[برید بن معاویه|برید بن معاویه]] و [[محمد بن مسلم]] و [[لیث بن بخترى|لیث بن بخترى]] هستند که با نداى منادى برمی خیزند. در نداى حواریین [[امام جعفر صادق|حضرت امام جعفر صادق]] (ع)، عبدالله بن شریک عامرى و عبدالله بن ابى یعفور و عامر بن عبدالله بن خداعه و حجر بن زائده و حمران بن اعین برمی خیزند. سپس حواریین سایر ائمه فرا خوانده | کشى در «رجال» خود با پنج واسطه از [[امام کاظم|حضرت موسى بن جعفر]] (ع) روایت کرده که در روز قیامت منادى ندا مى کند که کجایند حواریین [[محمد (ص) خاتم الانبیاء|محمد بن عبدالله (ص)]] که به عهد آن حضرت در گذشتند و اصلا نقض پیمان نکردند، پس [[سلمان]] و [[مقداد]] و [[ابوذر]] بر مى خیزند بار دوم مانند همان ندا درباره [[حضرت على (ع)]] مى رسد. پس [[محمد بن ابى بکر]] و [[میثم تمار|میثم تمار]] و [[اویس قرنی|اویس قرنی]] و [[عمرو بن حمق خزاعى]] بر می خیزند.سپس همان ندا درباره حضرت [[امام حسن|امام حسن مجتبى]] (ع) مى رسد پس [[سفیان بن ابى لیلى|سفیان بن ابى لیلى]] و [[حذیفه بن اسید غفارى|حذیفه بن اسید غفارى]] برمی خیزند. دیگر بار همان ندا درباره [[امام حسین|حسین بن على (ع)]] مى رسد در این ندا، حواریین آن حضرت یعنى تمام [[شهداى کربلا]] بر می خیزند. در نداى حواریین، [[امام سجاد|حضرت على بن حسین (ع)]]، [[جبیر بن مطعم|جبیر بن مطعم]] و [[یحیى بن ام الطویل|یحیى بن ام الطویل]] و [[ابو خالد کابلى]] و [[سعید بن مسیب|سعید بن مسیب]] بر می خیزند. حواریین [[امام محمد باقر|حضرت باقر (ع)]]، [[عبدالله بن شریک عامرى|عبدالله بن شریک عامرى]] و [[زرارة بن اعین|زرارة بن اعین]] و [[برید بن معاویه|برید بن معاویه]] و [[محمد بن مسلم]] و [[لیث بن بخترى|لیث بن بخترى]] هستند که با نداى منادى برمی خیزند. در نداى حواریین [[امام جعفر صادق|حضرت امام جعفر صادق]] (ع)، عبدالله بن شریک عامرى و عبدالله بن ابى یعفور و عامر بن عبدالله بن خداعه و حجر بن زائده و حمران بن اعین برمی خیزند. سپس حواریین سایر ائمه فرا خوانده میشوند. این اشخاص در روز قیامت و صحرای محشر اول سابقین و اول مقربین هستند.<ref> مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 171 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== |