مصوّریه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''مصوّریه''' | '''مصوّریه''' در زمره یکی از [[فرق اسلامی]] آورده شده است. | ||
=اعتقادات= | |||
آن ها معتقد بودند که [[خداوند|خداوند متعال]] [[آدم]] را در قالب و صورت خودش آفرید. آن‌ها برای صحت ادعای خویش به این [[حدیث]] استناد می‌کردند که فرمود: «خلق اللّه آدم على صورته» و می‌گفتند این حدیث را [[احمد حنبل]] در کتاب مسند خویش آورده و [[بخاری]] و [[مسلم]] آن را از [[ابوهریره]] نقل کرده‌اند. | |||
حافظ شیرازى با الهام از این حدیث گفته است: در ازل پرتو حسنت ز تجلى دم زد، عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد. | حافظ شیرازى با الهام از این حدیث گفته است: در ازل پرتو حسنت ز تجلى دم زد، عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد. | ||
نظرى کرد که بیند به جهان صورت خویش، خیمه در آب و گل مزرعه آدم زد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 413 با ویرایش و اصلاح جملات.</ref> <ref>ترجمه سواد اعظم، ص 181. | نظرى کرد که بیند به جهان صورت خویش، خیمه در آب و گل مزرعه آدم زد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 413 با ویرایش و اصلاح جملات.</ref> <ref>ترجمه سواد اعظم، ص 181. | ||
نسخهٔ ۲۶ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۳
مصوّریه در زمره یکی از فرق اسلامی آورده شده است.
اعتقادات
آن ها معتقد بودند که خداوند متعال آدم را در قالب و صورت خودش آفرید. آن‌ها برای صحت ادعای خویش به این حدیث استناد می‌کردند که فرمود: «خلق اللّه آدم على صورته» و می‌گفتند این حدیث را احمد حنبل در کتاب مسند خویش آورده و بخاری و مسلم آن را از ابوهریره نقل کرده‌اند. حافظ شیرازى با الهام از این حدیث گفته است: در ازل پرتو حسنت ز تجلى دم زد، عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد. نظرى کرد که بیند به جهان صورت خویش، خیمه در آب و گل مزرعه آدم زد. [۱] [۲]