جاحظ: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۵ آوریل ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - 'می کند' به 'می‌کند'
جز (جایگزینی متن - 'گفته اند' به 'گفته‌اند')
جز (جایگزینی متن - 'می کند' به 'می‌کند')
خط ۸۲: خط ۸۲:
جاحظ، ادیب سخندان و سخن شناس معروف که از نوابغ ادب است و در قرن سوّم هجری می زیسته است و کتاب البیان و التبیین وی یکی از ارکان چهارگانه ادب به شمار آمده است، مکرّر در کتاب خویش ستایش و اعجاب فوق العاده خود را نسبت به سخنان [[علی (ع)]] اظهار می‌دارد.
جاحظ، ادیب سخندان و سخن شناس معروف که از نوابغ ادب است و در قرن سوّم هجری می زیسته است و کتاب البیان و التبیین وی یکی از ارکان چهارگانه ادب به شمار آمده است، مکرّر در کتاب خویش ستایش و اعجاب فوق العاده خود را نسبت به سخنان [[علی (ع)]] اظهار می‌دارد.


ایشان در همان جلد اوّل، این جمله معروف را از علی (ع) نقل می کند که حضرت فرمودند: قیمه کلّ امرء ما یحسنه <ref>موفق بن احمد بن محمد کلّی خوارزمی، مناقب ص۳۶۸، ناشر: جامعه مدرّسین قم، چاپ دوم، سال ۱۴۱۱، محمّد عبدالرؤف المناوی، فیض القدیر شرح جامع صغیر ج۴ ص۱۴۶، ناشر:دارالکتب العلمیه، بیروت ،چاپ اول، سال۱۴۱۵</ref> ارزش هر کس همان است که می داند، آن گاه بیش از نیم صحفه این جمله را ستایش می کند و می گوید: در همه کتاب ما، اگر جز این جمله نبود، کافی بلکه کفایت بود، بهترین سخن آن است که کم آن، تو را از بسیارش، بی نیاز کند، و معنی در لفظ پنهان نشده باشد بلکه ظاهر و نمودار باشد، آن گاه می گوید: «کان الله عزّ و جلّ قد البسه من الجلاله و غشاه من نور الحکمه علی حسب نیّه صاحبه و تقوا قائله» گویا [[خداوند]] جامه‌ای ازجلالت و پرده ای از نور حکمت متناسب با نیّت پاک و تقوای گوینده اش، بر این جمله کوتاه پوشانده است. <ref>نقل از کتاب سیری در نهج البلاغه، شهید مطهری، ص۱۲و۱۳، چاپ و صحافی از چاپخانه درودکی.( البیان و التبیین  ج1ص 106. ) شرح النهج لابن أبی الحدید ج 1 ص 45 ط أبوالفضل</ref>
ایشان در همان جلد اوّل، این جمله معروف را از علی (ع) نقل می‌کند که حضرت فرمودند: قیمه کلّ امرء ما یحسنه <ref>موفق بن احمد بن محمد کلّی خوارزمی، مناقب ص۳۶۸، ناشر: جامعه مدرّسین قم، چاپ دوم، سال ۱۴۱۱، محمّد عبدالرؤف المناوی، فیض القدیر شرح جامع صغیر ج۴ ص۱۴۶، ناشر:دارالکتب العلمیه، بیروت ،چاپ اول، سال۱۴۱۵</ref> ارزش هر کس همان است که می داند، آن گاه بیش از نیم صحفه این جمله را ستایش می‌کند و می گوید: در همه کتاب ما، اگر جز این جمله نبود، کافی بلکه کفایت بود، بهترین سخن آن است که کم آن، تو را از بسیارش، بی نیاز کند، و معنی در لفظ پنهان نشده باشد بلکه ظاهر و نمودار باشد، آن گاه می گوید: «کان الله عزّ و جلّ قد البسه من الجلاله و غشاه من نور الحکمه علی حسب نیّه صاحبه و تقوا قائله» گویا [[خداوند]] جامه‌ای ازجلالت و پرده ای از نور حکمت متناسب با نیّت پاک و تقوای گوینده اش، بر این جمله کوتاه پوشانده است. <ref>نقل از کتاب سیری در نهج البلاغه، شهید مطهری، ص۱۲و۱۳، چاپ و صحافی از چاپخانه درودکی.( البیان و التبیین  ج1ص 106. ) شرح النهج لابن أبی الحدید ج 1 ص 45 ط أبوالفضل</ref>


=اساتید و شاگردان=
=اساتید و شاگردان=
Writers، confirmed، مدیران
۸۵٬۹۵۷

ویرایش