وحدت گرایی اسلامی در قرن بیستم: دانشگاه الازهر و تشیع بین همگرایی و واگرایی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

تحقیق درباره دیدگاه مسلمانان درباره وحدت گرایی ممکن است دشوار باشد و شاید فراتر از محدوده این کار باشد ، اما این همان چیزی است که برای اندازه گیری واقع گرایانه مفهوم وحدت گرایی بدان نیاز است و نه منحصراً نگرش یا اقدامات علما ، که اغلب تحت تأثیر سیاست های محلی است. نکته دوم این است که نویسنده رویکردی روایی را اتخاذ کرده است که باعث عدم تعادل در طول فصل ها شده است. این کتاب شامل  یک مقدمه، ده فصل، یک سخن آخر با یک خلاصه بسیار مفید ؛ کتابشناسی و یک نمایه مفید می باشد.  مقدمه با بحث و جدال شدیدی که میان مورخان آلمانی در رابطه با همبستگی بحث تاریخی و هویت ملی به وجود آمده است ، آغاز می شود. برونر این را به "تاریخ گرایش اسلامی در قرن بیستم" و دیدگاه های متناقض درباره آن تشبیه می کند. بلكه وی به طور غیرقابل قانع كننده ای این مشاهده را به ایده همگرایی جهانی در میان فرقه‌های اسلامی مرتبط می كند. او معتقد است که این یک پدیده متاخر است ، موضوعی که می تواند در آن متفاوت باشد.  

<br>

در مقدمه همچنین شیعه گرایی به گونه‌ای ارائه شده و مورد بحث قرار گرفته است که گویی یک شیعه "بلوک واحد " از پیروان همان آموزه و آیین‌ها است. نقطه ضعف دیگر ارائه واقعیت وقایع تاریخی نامشخص مانند "دخالت غیرمستقیم علی در قتل عثمان" است ، ادعایی که برای تأیید آن به شدت نیاز به شواهد دارد.