۸۶٬۱۰۷
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '.او' به '. او'
جز (جایگزینی متن - 'می آمد' به 'می‌آمد') |
جز (جایگزینی متن - '.او' به '. او') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
او طلب علم را از علمای مستغانم آغاز کرد. سپس در سال 1828 به فاس رفته و به مسجد قرویین وارد شد و شیخ اعظم و امام آنجا را درک و به منصب تدریس در مسجد اعظم فاس منصوب شد و در آنجا به تحصیل طرق [[قادریه]]، ناصریه، [[حبیبیه]]، [[شاذلیه]] و جزولیه پرداخت. | او طلب علم را از علمای مستغانم آغاز کرد. سپس در سال 1828 به فاس رفته و به مسجد قرویین وارد شد و شیخ اعظم و امام آنجا را درک و به منصب تدریس در مسجد اعظم فاس منصوب شد و در آنجا به تحصیل طرق [[قادریه]]، ناصریه، [[حبیبیه]]، [[شاذلیه]] و جزولیه پرداخت. | ||
اما دعوت او برای جمع و هدایت [[مسلمانان]] دولت وقت را نگران کرد. بنابراین او در اواخر سال 1829 به عین مادی رفت و در آنجا به تحصیل در طریقه [[تیجانیه]] پرداخت و سپس به شهر اغواط در جنوب الجزایر سفر نمود. وی پس از اشغال الجزایر توسط [[فرانسه]] تصمیم گرفت برای دیدن اوضاع [[جهان اسلام]] و ادای فریضه [[حج]] در شهر [[مکه]] به شرق سفر کند و از گابس، [[طرابلس]] و بنغازی دیدن کرد و سپس در سال 1239 هجری قمری برابر با سال 1824 میلادی به [[مصر]] رسید.او به دلیل این که در حکومت محمدعلی پاشا به بزرگان [[الازهر]] بی حرمتی می شد امید داشت تا به وسیله حکومت عمر مکرم که در آن قرار بود بر اساس شرع و قانون الهی اداره شود به آرزوی دیرینه خود برسد که البته این آرزو دیری نپایید و او مجبور شد بعد از مدتی آنجا را ترک و عازم [[مکه مکرمه]] شود و در آنجا با شیخ احمد بن ادریس الفاسی که رئیس طریقه خضیریه بود ملاقات کرد و دروس خود را نزد او ادامه داد و این رابطه نزدیک استاد و شاگردی تا زمان درگذشت ابن ادریس در سال 1835 ادامه داشت. | اما دعوت او برای جمع و هدایت [[مسلمانان]] دولت وقت را نگران کرد. بنابراین او در اواخر سال 1829 به عین مادی رفت و در آنجا به تحصیل در طریقه [[تیجانیه]] پرداخت و سپس به شهر اغواط در جنوب الجزایر سفر نمود. وی پس از اشغال الجزایر توسط [[فرانسه]] تصمیم گرفت برای دیدن اوضاع [[جهان اسلام]] و ادای فریضه [[حج]] در شهر [[مکه]] به شرق سفر کند و از گابس، [[طرابلس]] و بنغازی دیدن کرد و سپس در سال 1239 هجری قمری برابر با سال 1824 میلادی به [[مصر]] رسید. او به دلیل این که در حکومت محمدعلی پاشا به بزرگان [[الازهر]] بی حرمتی می شد امید داشت تا به وسیله حکومت عمر مکرم که در آن قرار بود بر اساس شرع و قانون الهی اداره شود به آرزوی دیرینه خود برسد که البته این آرزو دیری نپایید و او مجبور شد بعد از مدتی آنجا را ترک و عازم [[مکه مکرمه]] شود و در آنجا با شیخ احمد بن ادریس الفاسی که رئیس طریقه خضیریه بود ملاقات کرد و دروس خود را نزد او ادامه داد و این رابطه نزدیک استاد و شاگردی تا زمان درگذشت ابن ادریس در سال 1835 ادامه داشت. | ||
=اصلاحات= | =اصلاحات= | ||