عبدالرحمن تاج

عبدالرحمن تاج

نام	عبدالرحمن حسین على تاج
نام‎های دیگر	عبدالرحمن تاج
ولادت	1314هـ/1896م
وفات	1395هـ/1975م
محل تولد	اسیوط، مصر
محل وفات	قاهره - مصر
مذهب	حنفی
برخی آثار	کتاب الأحوال الشخصیة فی الشریعة الإسلامیة. کتاب السیاسة الشرعیة والفقه الإسلامی.

عبدالرحمن حسین على تاج (1314- 1395 هـ / 1896-1975 م) چهل و دومین شیخ الأزهر بود سال 1896 میلادی در اسیوط مصر متولد شد. خانوادۀ او اصالتا اهل منیة الحیط یکی از بخش‌های اِطسا بود و پدرش به همراه جد او جهت شغلشان که ساخت پل بود به شهر اسیوط مهاجرت کردند.

مسئولیت‌ها

او در الازهر مشغول به تحصیل شده و در سال 1926 م از دانشکدۀ قضا فارغ‌التحصیل شد و ابتدا در مدرسۀ دینی اسیوط سپس در مدرسۀ دینی قاهره مشغول به تدریس شد.

او قبل از سن 35 سالگی به حائز مقام قضا شده و در سال 1935 م به عنوان عضو شورای فتوای فقه حنفیه انتخاب شد. در چهل سالگی به فرانسه رفته و در رشتۀ فلسفه و تاریخ ادیان دانشگاه سوربون مشغول به تحصیل شد. او از رسالۀ دکترای خود با عنوان البابیه والإسلام دفاع کرد.

عبدالرحمن تاج در سال 1934 بعد از بازگشت از پاریس به عنوان استاد دانشکدۀ شریعت مشغول به تدریس شد. او در سال 1951 به عضویت هیئة کبار العلماء درآمده و در دانشکدۀ حقوق دانشگاه عین شمس مشغول به تدریس شد.

او در سال 19544 به عنوان شیخ الأزهر انتخاب شده و پس از آن به عنوان وزیر اتحادیه عرب برگزیده شد.

تاکید بر لزوم فراگیری زبان‌های خارجی در الازهر

از ویژگی‌های او قرار دادن یادگیری زبان‌های خارجی در برنامۀ درسی الأزهر بود همچنین او برای دانشجویان الأزهر که از کشورهای دیگر به مصر آمده بودند شهرکی با عنوان مدینة البحوث الإسلامیة ایجاد کرد. از او آثار متعددی در شریعت و فقه اسلامی به جای مانده است که از مهم‌ترین آنها می‌توان به: کتاب الأحوال الشخصیة فی الشریعة الإسلامیة و کتاب السیاسة الشرعیة والفقه الإسلامی و تحقیقاتی مفصل در مورد هجرت، إسراء، معراج، حج، صوم و لیلة القدر اشاره کرد.

تاسیس معهد دینی الفیوم

فعالیتهای بسیار دولتی و علمی او در سطح جهان عرب و کشورهای اسلامی مانع از توجه او به شهرش (الفیوم) نشد. در حالی که شیخ الازهر بود با اشتیاق اولین معهد دینی را در الفیوم در تاریخ 6/12/1954 میلادی تاسیس کرد. او ساختمان این معهد را در سفری که به همراه جمال عبدالناصر رئیس جمهور در سال 1956 به فیوم داشت افتتاح کرد. ساختمان آن توسط جامعه حفظ قرآن کریم بازگشایی شده و اکنون در تصرف مؤسسه مدرسین الازهر است.

وفات

در سال 1975 پس از یک عمر طولانی تلاش و کوشش هدفمند و بدون محدودیت درگذشت.