وضعیه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''وضعيه''' معتقدند که پیامبران، افراد عاقل، حکیم، زیرک و خردمند بوده اند ب...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''وضعيه''' معتقدند که [[پیامبران]]، افراد عاقل، حکیم، زیرک و خردمند بوده اند به همین دلیل و برای رسیدن به اهداف شان [[شریعت]] را اختراع کرده گفتند آن چه می گوییم سخن خداوند است آن را بر خلق تبلیغ و تحمیل کردند و بدین سان آن را گسترش داده در دل ها نفوذ کردند.وضعیه چرایی اعتقاد خویش را این گونه توضیح دادند که زمین و اهلش حقیرتر از آن هستند که از آسمان وحی و پیغام پذیرند علاوه زمین چون دانه خشخاشی در برابر آسمان و اجرامش بسیار حقیر می نماید و اصلا به چشم نمی آید. پس نمی توان ادعای آسمانی بودن شرایع را باور کرد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 456 با ویرایش و بازنویسی عبارات | '''وضعيه''' معتقدند که [[پیامبران]]، افراد عاقل، حکیم، زیرک و خردمند بوده اند. به همین دلیل و برای رسیدن به اهداف شان [[شریعت]] را اختراع کرده گفتند آن چه می گوییم سخن خداوند است و سپس آن را بر خلق تبلیغ و تحمیل کردند و بدین سان آن را گسترش داده در دل ها نفوذ کردند.وضعیه چرایی اعتقاد خویش را این گونه توضیح دادند که زمین و اهلش حقیرتر از آن هستند که از آسمان وحی و پیغام پذیرند علاوه زمین چون دانه خشخاشی در برابر آسمان و اجرامش بسیار حقیر می نماید و اصلا به چشم نمی آید. پس نمی توان ادعای آسمانی بودن شرایع را باور کرد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 456 با ویرایش و بازنویسی عبارات | ||
</ref> <ref>هفتاد و سه ملت يا اعتقادات مذاهب، كتابى بىنام مربوط به قرن ششم به تصحيح محمد جواد مشكور، تهران، سال 1341هجری شمسی، ص ص 44- 45.</ref> <ref>دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملك، دو جلدی، تهران، ج 2، ص 118.</ref> | </ref> <ref>هفتاد و سه ملت يا اعتقادات مذاهب، كتابى بىنام مربوط به قرن ششم به تصحيح محمد جواد مشكور، تهران، سال 1341هجری شمسی، ص ص 44- 45.</ref> <ref>دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملك، دو جلدی، تهران، ج 2، ص 118.</ref> | ||
نسخهٔ ۱۳ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۳۷
وضعيه معتقدند که پیامبران، افراد عاقل، حکیم، زیرک و خردمند بوده اند. به همین دلیل و برای رسیدن به اهداف شان شریعت را اختراع کرده گفتند آن چه می گوییم سخن خداوند است و سپس آن را بر خلق تبلیغ و تحمیل کردند و بدین سان آن را گسترش داده در دل ها نفوذ کردند.وضعیه چرایی اعتقاد خویش را این گونه توضیح دادند که زمین و اهلش حقیرتر از آن هستند که از آسمان وحی و پیغام پذیرند علاوه زمین چون دانه خشخاشی در برابر آسمان و اجرامش بسیار حقیر می نماید و اصلا به چشم نمی آید. پس نمی توان ادعای آسمانی بودن شرایع را باور کرد. [۱] [۲] [۳]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 456 با ویرایش و بازنویسی عبارات
- ↑ هفتاد و سه ملت يا اعتقادات مذاهب، كتابى بىنام مربوط به قرن ششم به تصحيح محمد جواد مشكور، تهران، سال 1341هجری شمسی، ص ص 44- 45.
- ↑ دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملك، دو جلدی، تهران، ج 2، ص 118.