جواد خالصی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «شیخ جواد الخالسی (۱۹۵۱) مرجع برجسته مذهبی و سیاسی عراقی است. شیخ جواد بن محمد...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۲۰ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۱

شیخ جواد الخالسی (۱۹۵۱) مرجع برجسته مذهبی و سیاسی عراقی است.

شیخ جواد بن محمد بن محمد مهدی الخالسی، عضو قبیله های بانی اسد از منام ها، در سال ۱۹۵۱ در کازمیه به دنیا آمد. او از دانشکده علوم - دانشگاه mustansiriyah فارغ التحصیل شد، و نمی توانست تحصیلات خود را در آنجا به پایان برساند، سپس در سال ۱۳۵۳ وارد مؤسسه فناوری - بخش مدنی شد.

او چندین بار در دهه ۱۹۷۰ دستگیر شد که از همه مهم تر در سال ۱۹۷۵، ۱۹۷۷ و در پی پاسخ مستقیم در یک سخنرانی معروف به معاون رئیس جمهور وقت عراق که ارزش های دوره پیش از اسلام را شکوه می کرد و در مقطعی از زندگی ملت عرب وعده داده شده بود، همان طور که در آن زمان بیان شد و در رویکرد پایان نامه میشل افلک رهبر تأسیس آن کشور وعده داده شد.

او یکی از اولین کسانی است که شورای عالی انقلاب اسلامی در عراق را تأسیس کرد تا جبهه اپوزیسیون عراق باشد که در حال تغییر وضعیت عراق است (او چند سال پس از تأسیس آن به دلیل رد دیدگاه های این شورا که آن را یک جانبه گرایی باریک توصیف می کند) ترک کرد. شیخ جواد الخالسی طرفدار نزدیک کردن جوامع مسلمان به هم است و روابط ممتازی را با تمام فرقه های اسلامی در عراق و خارج از کشور حفظ می کند و نقش خود را به عنوان پیوندی قوی بین گروه های مختلف عراقی ها برقرار می کند.

معاون سرپرست کل مدرسه امام الخالسی (دانشگاه شهر علم امام الخالسی بزرگ)، جایی که او در آنجا به تحصیل بسیاری از علمای ارشد، مانند مسرس الخویی، الخانساری، ال شیرازی و المراشی نجفی و همچنین بسیاری از سیاستمداران و دانشگاهیان مانند شیخ محمد مهدی کباه و دکتر فاضل ال جمالی نیز مرجع جنبش ملی بودند.

مدرسه امام الخالسی ایده عدم جدایی دین از سیاست را اتخاذ می کند و رویکرد سیاسی مشروع آن بر اساس استقلال کشورهای اسلامی، داوری قوانین اسلامی در زندگی ملت و حفظ هویت اسلامی و ملی عراق است.

او پس از اشغال آمریکا از شرکت در روند سیاسی در عراق خودداری کرد، و خواستار مقاومت نیروهای اشغالگر شد.

شیخ جواد الخالسی در پی اشغال آمریکا در آوریل ۲۰۰۳ با نام کنگره ملی تشکیل دهنده عراق که برای چندین جلسه سمت دبیرخانه خود را در دست داشت، جبهه ای متشکل از نیروهای ملی با جهت گیری های مختلف در عراق تشکیل داد. او از برجسته ترین مدافعان وحدت اسلامی در فکر و ایمان است.

کار او از اثرات آن می توان به موارد زیر اشاره کرد:

علم در خدمت دین. از ناباوری تا ایمان. انسان بین علم و دین. درباره قرآن. اسلام و مدارس فکر معاصر. روابط و کنترل های مردان و زنان. آلودگی محیط زیست و انسان. (جستجو) فروپاشی کمونیسم علل و پیامدهایی دارد. (جستجو) مارکسیسم، علم و فلسفه. پژوهش و مطالعات در مورد عراق، وحدت اسلامی که برخی از آن ها در کتاب «عراق در قلب رویداد» گردآوری شده است. شرکت در چندین کنفرانس بین المللی فکری و سیاسی از جمله:

کنفرانس امامان جمعه و جامعه (چند جلسه). کنگره ملی اسلامی (برای چند جلسه و جلسه). اشغال عراق و آثار آن. کنفرانس های مخالف قبل و بعد از اشغال. کنفرانس جهانی علمای مسلمان. کنفرانس هایی برای نزدیک کردن دکترین های اسلامی به هم (چند جلسه). کنفرانس گفتگوی اسلامی در مکه و دیگر کنفرانس های گفت وگو. کنفرانس گفتگوی ادیان - در چند جلسه - میلان (ایتالیا) - لیون (فرانسه). او تحقیقات و مطالعات متعددی در برخورد با اسلام و جنبش معاصر آن، عراق و بقیه کشورهای اسلامی در برابر سلطه خارجی و راه های رنس نوشته است.

منابع