جماعت اسلامی پاکستان: تفاوت میان نسخه‌ها

در نخستین دهه ی تاریخ پاکستان جماعت اسلامی در دو مساله ی کشمیر و نیز نهضت ضدقادیانی درگیر شد. در نخستین بحران کشمیر که تنها اندکی پس از تجزیه ی شبه قاره پدیدار شد، جماعت و مودودی متهم به سنگ اندازی در مسیر «جهاد» در کشمیر و آزادسازی آن از حاکمیت هندوستان شدند. این اتهام از آنجا بر می خاست که مودودی معتقد به محترم شمردن پیمان های دولتی و نیز اخذ اجازه ی دولت برای جهاد بود. این در حالی بود که در مذاکره های پیش از اعلام استقلال دو کشور هند و پاکستان، بر سر نواحی زیر قلمروی دو کشور نیز توافق شده بود. مودودی بر این باور بود که این توافق ها باید محترم شمرده شوند و دولت و مردم پاکستان هم می بایست بدان ها پای بند باشند <ref>( Vali Reza Nasr,1994:122 )</ref>.

[[میرزا غلام احمد با زبانی]] نه چندان صریحی و بی پرده، خود را پیامبر مى‌دانست و البته افزون بر آن خود را [[مسیح]] نیز بر می شمرد. اما پس از وی گروهی از پیروان وی که [[قادیانیه]] نامیده می شدند، با صراحت بیشتر میرزا غلام احمد را پیامبر مى‌دانستند.(برای شرح بیشتر عقاید پیروان میرزا غلام احمد بنگرید<ref>Freeland Abbott, p. 150-157)</ref>: به هر روی از همان آغاز تاسیس پاکستان درباره ی مسلمان یا غیرمسلمان شمردن قادیانی ها بحث هایی درگرفت. اما هنگامی که در کابینه ی نخست‌وزیر خواجه نظام الدین، یکی از پیروان قاداینه به نام «میرزا ظفرالله خان» به وزارت خارجه گماشته شد، این چالش دامنه ی گسترده تری پیدا کرد. در بیشتر سال  ۱۹۵۲م/ ۱۳۳۱خ و آغازین ماه های ۱۳۵۳م/ ۱۳۳۲خ اعتراض ها برای برکناری ظفرالله خان به راه افتاد و سرانجام به شورشی گسترده به ویژه در پنجاب تبدیل گردید.