حاصریه (ازلیه): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'می شود' به 'می‌شود')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:




همچنین خداوند هر زمان که علم پیدا کند که شخص مومن کافر می‌شود او را  کافر و دشمن می پندارد در حالی که هنوز ایمان دارد و با العکس هر گاه بداند که شخص کافری مومن می‌شود، او را دوست خود می پندارد و حال آن که هنوز مومن نشده است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 149 با ویرایش و اصلاحات اندک در عبارات.</ref> <ref>الیمانی احمد بن یحیی بن مرتضی، المنیة و الأمل فى شرح الملل و النحل، یحیى بن مرتضى الیمانى، تحقیق دکتر محمد جواد مشکور،  چاپ بیروت، ص 120
همچنین خداوند هر زمان که علم پیدا کند که شخص مومن کافر می‌شود او را  کافر و دشمن می پندارد در حالی که هنوز ایمان دارد و با العکس هر گاه بداند که شخص کافری مومن می‌شود، او را دوست خود می‌پندارد و حال آن‌که هنوز مومن نشده است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 149 با ویرایش و اصلاحات اندک در عبارات.</ref> <ref>الیمانی احمد بن یحیی بن مرتضی، المنیة و الأمل فى شرح الملل و النحل، یحیى بن مرتضى الیمانى، تحقیق دکتر محمد جواد مشکور،  چاپ بیروت، ص 120
</ref> <ref>حنفی عبدالمنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص266</ref>  
</ref> <ref>حنفی عبدالمنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص266</ref>  



نسخهٔ ‏۵ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۳۳

حاصریه‏ که ازلیه نیز نام دارند پیرو شخصی به نام ابو حاصر بودند که معتقد بود همه مخلوقات از ازل نزد خداوند بوده‌اند و خداوند همان طور که آنان را در ازل می‎‌شناخت، اکنون نیز می شناسد.


همچنین خداوند هر زمان که علم پیدا کند که شخص مومن کافر می‌شود او را کافر و دشمن می پندارد در حالی که هنوز ایمان دارد و با العکس هر گاه بداند که شخص کافری مومن می‌شود، او را دوست خود می‌پندارد و حال آن‌که هنوز مومن نشده است. [۱] [۲] [۳]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 149 با ویرایش و اصلاحات اندک در عبارات.
  2. الیمانی احمد بن یحیی بن مرتضی، المنیة و الأمل فى شرح الملل و النحل، یحیى بن مرتضى الیمانى، تحقیق دکتر محمد جواد مشکور، چاپ بیروت، ص 120
  3. حنفی عبدالمنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص266