حبیبیه (شاذلیه): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'می شود' به 'می‌شود') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
==اعتقادات== | ==اعتقادات== | ||
این فرقه معتقدند که وقتی بنده به درجه ی معرفت رسید و دوست خدا شد و از دوستی دیگران بُرید، قلم تکلیف از او برداشته شده و خطاب امر و نهی از او منقطع شده و از بندگی و قید عبودیت رها می‌شود و پس از آن، مقید بودن بر شرع و احکام شرعی بر او حرام می‌گردد. زیرا «حبیب»، نمی‌تواند با وجود تکلیف، موجب آزار حبیب نمی‌شود.آیا | این فرقه معتقدند که وقتی بنده به درجه ی معرفت رسید و دوست خدا شد و از دوستی دیگران بُرید، قلم تکلیف از او برداشته شده و خطاب امر و نهی از او منقطع شده و از بندگی و قید عبودیت رها می‌شود و پس از آن، مقید بودن بر شرع و احکام شرعی بر او حرام می‌گردد. زیرا «حبیب»، نمی‌تواند با وجود تکلیف، موجب آزار حبیب نمی‌شود. آیا نمى‌دانید که خداوند بندگانش را در بهشت به عبادت و نماز و روزه تکلیف نمی‌کند، زیرا دوست بر دوست و یار بر یار وارد و تکلیف از ایشان برداشته می‌شود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 149 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> <ref>ابو محمد عثمان بن عبدالله بن الحسن العراقی، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، چاپ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 69</ref> <ref>مقدس اردبیلی، حدیقه الشیعه، نشر گلی، ص 578</ref> | ||
==اصول پنجگانه حبیبیه == | ==اصول پنجگانه حبیبیه== | ||
این فرقه رعایت پنج اصل 1. خوف ظاهری و باطنی2. پیروی از سنت 3. عدم اعتنا به خلق 4. تسلیم و رضا 5. توکل در شادی و محنت را از | این فرقه رعایت پنج اصل 1. خوف ظاهری و باطنی2. پیروی از سنت 3. عدم اعتنا به خلق 4. تسلیم و رضا 5. توکل در شادی و محنت را از پایه‌های اعتقادی خود می شمرند. <ref>زرین کوب عبدالحسین، ارزش میراث صوفیه، ص 98 به بعد</ref> <ref>معصوم علی شاه نعمت‌اللهی شیرازی، طرائق الحقایق، ج 3.</ref> که البته فقط ظاهر این شعارها حفظ و به هیچ کدام عمل نمی‌شود. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
[[رده: کلام ]] | [[رده: کلام ]] | ||
[[رده: مذاهب کلامی ]] | [[رده: مذاهب کلامی ]] | ||
<references /> | |||
نسخهٔ ۵ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۳۵
تاریخچه
پیروان این طریقت صوفیه بیشتر در شمال آفریقا به ویژه کشورهایی چون مراکش، مصر، سوریه، لیبی و سودان حضور دارند.
اعتقادات
این فرقه معتقدند که وقتی بنده به درجه ی معرفت رسید و دوست خدا شد و از دوستی دیگران بُرید، قلم تکلیف از او برداشته شده و خطاب امر و نهی از او منقطع شده و از بندگی و قید عبودیت رها می‌شود و پس از آن، مقید بودن بر شرع و احکام شرعی بر او حرام می‌گردد. زیرا «حبیب»، نمی‌تواند با وجود تکلیف، موجب آزار حبیب نمی‌شود. آیا نمى‌دانید که خداوند بندگانش را در بهشت به عبادت و نماز و روزه تکلیف نمی‌کند، زیرا دوست بر دوست و یار بر یار وارد و تکلیف از ایشان برداشته می‌شود. [۱] [۲] [۳]
اصول پنجگانه حبیبیه
این فرقه رعایت پنج اصل 1. خوف ظاهری و باطنی2. پیروی از سنت 3. عدم اعتنا به خلق 4. تسلیم و رضا 5. توکل در شادی و محنت را از پایه‌های اعتقادی خود می شمرند. [۴] [۵] که البته فقط ظاهر این شعارها حفظ و به هیچ کدام عمل نمی‌شود.
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 149 با ویرایش و اصلاح عبارات
- ↑ ابو محمد عثمان بن عبدالله بن الحسن العراقی، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، چاپ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 69
- ↑ مقدس اردبیلی، حدیقه الشیعه، نشر گلی، ص 578
- ↑ زرین کوب عبدالحسین، ارزش میراث صوفیه، ص 98 به بعد
- ↑ معصوم علی شاه نعمت‌اللهی شیرازی، طرائق الحقایق، ج 3.