۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره'
جز (جایگزینی متن - 'زندگینامه' به 'زندگینامه') |
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
پس از این ماجرا، فرانسواساگان (Francoise Sagan) در نشریه هفتگی اکسپرس (L´Express) مقاله‌ای با عنوان (زن جوان و بزرگوار) منتشر و اعلام کرد او از این که فرانسوی است، احساس شرم می‌کند. نوشته‌های سیمون دوبوار و ساگان آغاز یک روند بسیار روشنگرانه بود. کمیته‌ای به ریاست سیمون دوبوار برای جمیله بوپاشا تأسیس شد. | پس از این ماجرا، فرانسواساگان (Francoise Sagan) در نشریه هفتگی اکسپرس (L´Express) مقاله‌ای با عنوان (زن جوان و بزرگوار) منتشر و اعلام کرد او از این که فرانسوی است، احساس شرم می‌کند. نوشته‌های سیمون دوبوار و ساگان آغاز یک روند بسیار روشنگرانه بود. کمیته‌ای به ریاست سیمون دوبوار برای جمیله بوپاشا تأسیس شد. | ||
اعضای این کمیته متشکل بودند از: الزا تریولت (Elsa Triolet) نویسنده، همکار و همسرش لویی آراگون (Louis Aragon) شاعر معروف فرانسه، امه سه زر (Aime´ Ce´saire)، ژان – پل سارتر (Jean-Paul Startre) فیلسوف معروف فرانسوی و همسر دوبوار، ژنوییه دوگل آنتونیو (Genevie´ve de Gaulle Anthonioz) وژرمن تیلون (Germaine Tillion) زنان مبارز جنبش مقاومت [[فرانسه]] علیه اشغال نازی که در آن زمان به اردوگاه [[آلمان]] نازی در راونزبروک (Ravensbrück) تبعید شده بودند. ژیزل حلیمی (Gise´le Halimi) وکیل سرشناس همراه با سیمون دوبوار شرح حال مستندی | اعضای این کمیته متشکل بودند از: الزا تریولت (Elsa Triolet) نویسنده، همکار و همسرش لویی آراگون (Louis Aragon) شاعر معروف فرانسه، امه سه زر (Aime´ Ce´saire)، ژان – پل سارتر (Jean-Paul Startre) فیلسوف معروف فرانسوی و همسر دوبوار، ژنوییه دوگل آنتونیو (Genevie´ve de Gaulle Anthonioz) وژرمن تیلون (Germaine Tillion) زنان مبارز جنبش مقاومت [[فرانسه]] علیه اشغال نازی که در آن زمان به اردوگاه [[آلمان]] نازی در راونزبروک (Ravensbrück) تبعید شده بودند. ژیزل حلیمی (Gise´le Halimi) وکیل سرشناس همراه با سیمون دوبوار شرح حال مستندی درباره جمیله نوشتند که در سال 1962 تحت عنوان «جمیله بوپاشا» منتشر شد. | ||
پیکاسو تصویری از این زن جوان مبارز کشید، آرشیتکت و هنرمند شیلیایی روبرتو ماتا (Roberto Matta) تصویری را به نام «دردهای جمیله «(Djamilas Qualen) به وی تقدیم کرد، آهنگساز ایتالیایی لویجی نونو (Luigi Nono) آهنگی به نام» آهنگ زندگی و عشق» برای جمیله سرائید. | پیکاسو تصویری از این زن جوان مبارز کشید، آرشیتکت و هنرمند شیلیایی روبرتو ماتا (Roberto Matta) تصویری را به نام «دردهای جمیله «(Djamilas Qualen) به وی تقدیم کرد، آهنگساز ایتالیایی لویجی نونو (Luigi Nono) آهنگی به نام» آهنگ زندگی و عشق» برای جمیله سرائید. | ||