ترکیه

موقعیت جغرافیایی ترکیه

ترکیه، کشوری است که موقعیت جغرافیایی منحصر به فردی داشته و بخشی از آن در آسیا و بخشی دیگر در اروپا قرار دارد. این کشور در طول تاریخ خود به عنوان مانع و پل ارتباطی بین دو قاره عمل کرده است. کشور ترکیه در منطقه خاورمیانه و در شرق دریای مدیترانه واقع شده است. این کشور در تقاطع شبه جریزه بالکان و قفقاز قرار گرفته است. ترکیه از نظر وسعت سرزمین و جمعیت در بین کشورهای بزرگ و پر جمعیت منطقه قرار دارد و مساحت زمین آن از هر کشور اروپایی بیشتر است. بخش عمده ای از خاک این کشور که در آسیا واقع شده است، شامل شبه جزیره مستطیلی شکل آسیای صغیر است که به آناتولی (آنادولو) معروف بوده و در شرق آن، بخشی از یک منطقه کوهستانی که به عنوان کوهستان ارمنستان شناخته می شود، قرار دارد. بخش کوچک تر این کشور نیز که تراکیه (تراکیا) نام داشته و در قسمت جنوب شرقی اروپا واقع شده است، بازمانده کوچکی از یک امپراتوری بزرگ است که روزگاری در بیشتر مناطق بالکان گسترش یافته بود. ترکیه از شمال به دریای سیاه، از شمال شرقی به گرجستان و ارمنستان، از شرق به آذربایجان و ایران، از جنوب شرقی به عراق و سوریه و از جنوب غربی و غرب به دریای مدیترانه و دریای اژه محدود می شود. پایتخت ترکیه آنکارا است.

بزرگ ترین شهرهای ترکیه

بزرگ ترین شهرهای این کشور به ترتیب استانبول به عنوان بزرگ ترین شهر و بندر دریایی، آنکارا، ازمیر، بورسا، آدانا، غازی، عینتاب، آنتالیا، قونیه و قیصریه نام دارند؛ کشور ترکیه نیز مانند کشورهای غربی بوده و شهرهای بزرگ آن دارای ناحیه تجاری هستند. همچنین این شهرها پارک های ملی و شهری زیادی دارند.

جمعیت ترکیه

بنا بر برآورد و سرشماری انجام گرفته در سال ۲۰۲۰، جمعیت این کشور حدود ۸۴ میلیون نفر می باشد؛ حدودا ۷۵ تا ۸۵ درصد مردم ترکیه سنی و ۱۵ تا ۲۵ درصد آن ها نیز علوی هستند. این کشور حکومتی لائیک دارد؛ اما بسیاری از مردم آن مسلمان هستند. اکثر مردم ترکیه به یکی از اقوام ترک یا کرد تعلق دارند؛ می توان گفت که حدود ۷۰ تا ۷۵ درصد از مردم ترک، ۱۸ درصد کرد بوده و ۷ تا ۱۲ درصد آن ها نیز به سایر اقوام تعلق دارند.

زبان و قومیت های مختلف ترکیه

طبق قانون اساسی ترکیه، کلمه “ترک”، به عنوان یک اصطلاح سیاسی، شامل همه شهروندان جمهوری ترکیه، بدون تمایز و اشاره به نژاد یا مذهب خاص می شود. اقلیت های قومی وضعیت رسمی ندارند. زبان مادری اکثریت مردم ، زبان ترکی است. بخش باقی مانده نیز اکثرا به زبان کردی و بخش کمتری نیز به زبان عربی صحبت می کنند. اگر چه برآورد جمعیت کردها در ترکیه به طور کلی کار دشواری است، اما در آغاز قرن ۲۱، جمعیت کردها را تقریبا یک پنجم جمعیت این کشور تخمین زده اند. بخش قابل توجهی از قوم کرد در سراسر شرق آناتولی ساکن هستند و اکثرا در استان هایی از جمله آغری، بتلیس، بینگول، دیار بکر، حکاری، ماردین، موش، سعرد، شانلی اورفه و وان اکثریت را زندگی می کنند. علاوه بر آن در این کشور شش گروه قومی دیگر با جمعیت قابل توجهی وجود دارند؛ یونانی ها، ارمنی ها و یهودیان تقریبا به طور کامل در استانبول سکونت داشته و چرکس ها (سرکیسی ها)، گرجی ها و لازها به طور کلی در شرق دور ساکن شده اند.

تنوع دینی - مذهبی

بیش از ۹۰ درصد جمعیت ساکن، مسلمان هستند؛ با این وجود، ترکیه کشوری سکولار است. در اصلاحیه قانون اساسی در سال ۱۹۲۸، اسلام به عنوان مذهب رسمی این کشور حذف شد و از آن زمان به بعد بنا بر شعار جدایی دین از سیاست این کشور به عنوان کشوری با دولت و حکومت لائیک ( تفکیک دین از سیاست ) شناخته می شود. این قانون تا به امروز نیز در این کشور اجرا شده است. نیروهای مسلح نیز همواره به اجرای سکولاریسم در ترکیه تاکید داشتند. در همین حال، سکولاریسم قوی ترکیه منجر به مواردی شده است که از نظر برخی ها به عنوان تحمیل در آزادی مذهب تلقی شده است. به عنوان مثال، مدت زمان طولانی است که به سر داشتن روسری در تعدادی از اماکن عمومی ممنوع است. وجود چنین محدودیت هایی در آزادی مذهبی در قرن ۲۱ به ظهور حزب عدالت و توسعه (Adalet ve Kalkınma Partisi; AKP) در این کشور منجر شده است. در همین راستا یک اصلاحیه در قانون اساسی در فوریه ۲۰۰۸ تصویب شد که به زنان اجازه می دهد در پردیس های دانشگاهی روسری بپوشند. علاوه بر اکثریت مسلمان، تعداد کمی از مردم ترکیه نیز یهودی و مسیحی هستند. نزدیک به 0.4 درصد جمعیت ترکیه را غیرمسلمانان تشکیل می دهد در ترکیه 180 هزار و 854 مسیحی و حدود 20 هزار یهودی زندگی می کند. 435 عبادتخانه منجمله کلیساها و کنیسه های صدها ساله وجود دارد. پیروان مسیحیت بین فرقه های ارتدکس یونان، ارتدکس ارمنستان، کاتولیک روم، پروتستان و سایر فرقه ها تقسیم می شوند.

فرهنگ

از نظر فرهنگی نیز مانند بسیاری از جنبه های دیگر، ترکیه بین شرق و غرب قرار دارد و بخشی از عناصر فرهنگی هر دو را در خود گنجانده و ترکیب منحصر به فردی را ارائه می دهد. جمهوری ترکیه دارای نشانه هایی از تمدن های اروپای کلاسیک و خاورمیانه اسلامی می باشد. از جمله آثار تاریخی و باستانی که توسط سازمان یونسکو نیز به عنوان میراث جهانی ثبت رسیده است می توان به مناطق تاریخی استانبول، شهر تاریخی پاموکالا، شهر کاپادوکیا و مسجد ایا صوفیه اشاره کرد. با تقسیم امپراتوری روم به بخش های غربی و شرقی، آسیای صغیر بخشی از قلمرو بیزانس شد که مرکز آن قسطنطنیه (استانبول) بود. ظهور اسلام در شرق منجر به تقسیم شبه جزیره بین امپراتوری مسیحی بیزانس و خاورمیانه اسلامی شده و سرانجام با ورود ترک ها آسیای صغیر جزئی از جهان اسلام شد. امپراتوری عثمانی چند ملیتی و چند فرهنگی بود. ترکیه جدیدی که توسط آتاتورک تاسیس شد، از لحاظ زبان و مذهب با کشورهای قبلی خود همگن بود. تحت نظر آتاتورک و پیروان او ، ترکیه به طور فزاینده ای سکولار و غرب گرا شد؛ روندی که در اصلاح زبان ترکی، جایگزینی خط سنتی عربی با الفبای رومی اصلاح شده و جدا شدن اسلام از دولت (دین از سیاست) ظاهر شد. با این وجود، اسلام تاثیر عمیقی در روابط بین دو جنس (زن و مرد) و زندگی خانوادگی داشته است. قدرت این تاثیر در مناطق کم تر توسعه یافته کشور و در بین جمعیت شهری و روستایی و همچنین بین طبقات اجتماعی مختلف، متفاوت است.