۸۶٬۲۵۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیه‌السلام'
جز (جایگزینی متن - 'می کند' به 'می‌کند') |
جز (جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیه‌السلام') |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
'''[[ماه رمضان]]''' به عنوان بر‌ترین و بهترین ماه در [[اسلام]] شناخته شده است. دراین ماه حوادث و رویدادهای فراونی رخ داده است. از بالاترین وقایع و حوادث نزول [[قرآن]] و وجود [[شب قدر]] است. | '''[[ماه رمضان]]''' به عنوان بر‌ترین و بهترین ماه در [[اسلام]] شناخته شده است. دراین ماه حوادث و رویدادهای فراونی رخ داده است. از بالاترین وقایع و حوادث نزول [[قرآن]] و وجود [[شب قدر]] است. | ||
شب قدر۱۹ و ۲۱ و ۲۳ ماه رمضان سه شب از شب‌های ماه رمضان که از نظر مسلمانان مهمترین شب سال می‌باشد، یکی از سوره‌های قرآن بنام سوره قدر به توصیف این شب پرداخته‌است ولی در قرآن به‌طور صریح به شماره شب آن در ماه رمضان اشاره نشده‌است. | شب قدر۱۹ و ۲۱ و ۲۳ ماه رمضان سه شب از شب‌های ماه رمضان که از نظر مسلمانان مهمترین شب سال می‌باشد، یکی از سوره‌های قرآن بنام سوره قدر به توصیف این شب پرداخته‌است ولی در قرآن به‌طور صریح به شماره شب آن در ماه رمضان اشاره نشده‌است. | ||
در شب ۱۹ این ماه [[امیرالمومنین]] علی( | در شب ۱۹ این ماه [[امیرالمومنین]] علی(علیه‌السلام) ، امام اول شیعیان به دست یکی از خوارج یعنی ''ابن ملجم مرادی'' زخمی شدند و بعد از سه شب در ۲۳ رمضان به شهادت رسیدند. این نوشتار به رویدادها، حوادث و وقایع مهم تاریخی این ماه شریف می‌پردازد. | ||
=روز اول ماه رمضان= | =روز اول ماه رمضان= | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
روز اول ماه رمضان بنا به نقل «سمهودی مورخ عامه » در سال 654 هجری، مسجد النبی دچار آتش سوزی شد، و به قدری شعله‌های آتش دامنه دار شد، که سقف و دیوارها را فراگرفته و فرو ریخت این زمان مصادف با حکومت ''معتصم عباسی'' بود، وی دستور داد، بنیان مسجد را دوباره به پای داشتند. <ref>الوقایع و الحوادث؛ ص13.</ref><br> | روز اول ماه رمضان بنا به نقل «سمهودی مورخ عامه » در سال 654 هجری، مسجد النبی دچار آتش سوزی شد، و به قدری شعله‌های آتش دامنه دار شد، که سقف و دیوارها را فراگرفته و فرو ریخت این زمان مصادف با حکومت ''معتصم عباسی'' بود، وی دستور داد، بنیان مسجد را دوباره به پای داشتند. <ref>الوقایع و الحوادث؛ ص13.</ref><br> | ||
==ولایتعهدی امام رضا( | ==ولایتعهدی امام رضا(علیه‌السلام)== | ||
از وقایع روز اول ماه رمضان «بنا به نقل شیخ مفید در مسار الشیعه » روز بیعت- به ولایتعهدی [[حضرت رضا]] | از وقایع روز اول ماه رمضان «بنا به نقل شیخ مفید در مسار الشیعه » روز بیعت- به ولایتعهدی [[حضرت رضا]] علیه‌السلام است، و این عمل از طرف ''مامون عباسی'' فقط یک نقشه سیاسی برای فرو نشاندن انقلابات داخلی مخصوصا جلوگیری از خروج و قیام شیعیان [[ایران]] که در اوائل خلافت مامون گرداننده خلافت او بودند انجام گرفت. و دیگر ترس قیام اولاد علی(علیه‌السلام) از جمله عوامل ولایتعهدی حضرت رضا (علیه‌السلام) از طرف مامون به شمار می‌آید. <ref>همان و کتاب: رمضان در تاریخ ص11.</ref><br> | ||
=روز سوم ماه رمضان= | =روز سوم ماه رمضان= | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
===کفهٔ ایمان ابوطالب از کفهٔ ایمان همه خلق سنگین‌تر است=== | ===کفهٔ ایمان ابوطالب از کفهٔ ایمان همه خلق سنگین‌تر است=== | ||
آری به این بزرگوار تهمت بی‌ایمانی می‌زنند، حضرت باقر( | آری به این بزرگوار تهمت بی‌ایمانی می‌زنند، حضرت باقر(علیه‌السلام) فرمود: اگر ایمان ابی‌طالب را در یک کفهٔ ترازو بگذارند و ایمان این خلق را در کفهٔ دیگر، ایمان او سنگین تر است. <ref>شرح [[نهج البلاغه]] ابن ابی‌الحدید، نقل از رمضان در تاریخ، ص48.</ref> | ||
آری ابوطالب چهل و دو سال، در نهایت وفا و صمیمیت و فداکاری به کفالت و حمایت پیامبر (صلی الله علیه و آله) پرداخت، که او مانند پدری مهربان و همسرش فاطمه بنت اسد همچون مادری او را خدمت و حفاظت و پرستاری نمودند. و مرگ ابوطالب پیامبر(صلی الله علیه و آله) را به شدت متاثر ساخت، چرا که حضرت یگانه حامی و پناه گاه خود را بعد از خدا از دست داد، که دشمن پس از او بر پیامبر(صلی الله علیه و آله) جری و گستاخ گشتند. و مدفن آن حضرت در مکه قبرستان ابوطالب که به نام آنجناب نامیده شده قرار گرفت، «تغمده الله ببحبوحات جنانه » <ref>رمضان در تاریخ نوشته آیت‌الله صافی؛ ص57.</ref><br> | آری ابوطالب چهل و دو سال، در نهایت وفا و صمیمیت و فداکاری به کفالت و حمایت پیامبر (صلی الله علیه و آله) پرداخت، که او مانند پدری مهربان و همسرش فاطمه بنت اسد همچون مادری او را خدمت و حفاظت و پرستاری نمودند. و مرگ ابوطالب پیامبر(صلی الله علیه و آله) را به شدت متاثر ساخت، چرا که حضرت یگانه حامی و پناه گاه خود را بعد از خدا از دست داد، که دشمن پس از او بر پیامبر(صلی الله علیه و آله) جری و گستاخ گشتند. و مدفن آن حضرت در مکه قبرستان ابوطالب که به نام آنجناب نامیده شده قرار گرفت، «تغمده الله ببحبوحات جنانه » <ref>رمضان در تاریخ نوشته آیت‌الله صافی؛ ص57.</ref><br> | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
=روز دوازدهم ماه رمضان= | =روز دوازدهم ماه رمضان= | ||
==عقد اخوت و برادری در اسلام== | ==عقد اخوت و برادری در اسلام== | ||
در دوازدهم رمضان، پیامبر(صلی الله علیه و آله) بین اصحاب عقد برادری خواند، و بین خود و علی( | در دوازدهم رمضان، پیامبر(صلی الله علیه و آله) بین اصحاب عقد برادری خواند، و بین خود و علی(علیه‌السلام) نیز عقد برادری بست، و با این عقد اخوت، برادری و مساوات و برابری را در اسلام بنیان گذاشت اهل جهان را یک عائله و افراد بشر را عضو یک خانواده شمرد، و برای همیشه نژاد‌‌پرستی و امتیازات مادی و قبیلگی و رنگ و پوست را از ساحت مقدس اسلام پاک نمود.<br> | ||
در قرآن کریم اشاره‌ای به این مطلب دارد: «ان هذه امتکم امة واحدة و انا ربکم فاعبدون» <ref>سوره انبیاء:92.</ref> ؛ این آئین شما آئین یگانه‌ای است «مشترک همه ادیان من است » و من پروردگار شمایم، پس مرا بندگی کنید». ودر جای دیگر این بیان را دارد:«قل یا ایها الناس انی رسول الله الیکم جمیعا» <ref>سوره اعراف، آیه 157.</ref>؛ بگو: ای مردم من فرستادهٔ خدا به سوی همه شما هستم، ولی این بینات و براهین برای یهود و نصارای آن روز و همچنین برای [[صهیونیست]] و [[امپریالیست]] این زمان خوش‌آیند نبوده و نیست، چون آنان با این مساوات‌ها و برابری‌ها نمی‌توانند تفوق و برتری خود را بر جهان مستضعفین محکم سازند.<br> | در قرآن کریم اشاره‌ای به این مطلب دارد: «ان هذه امتکم امة واحدة و انا ربکم فاعبدون» <ref>سوره انبیاء:92.</ref> ؛ این آئین شما آئین یگانه‌ای است «مشترک همه ادیان من است » و من پروردگار شمایم، پس مرا بندگی کنید». ودر جای دیگر این بیان را دارد:«قل یا ایها الناس انی رسول الله الیکم جمیعا» <ref>سوره اعراف، آیه 157.</ref>؛ بگو: ای مردم من فرستادهٔ خدا به سوی همه شما هستم، ولی این بینات و براهین برای یهود و نصارای آن روز و همچنین برای [[صهیونیست]] و [[امپریالیست]] این زمان خوش‌آیند نبوده و نیست، چون آنان با این مساوات‌ها و برابری‌ها نمی‌توانند تفوق و برتری خود را بر جهان مستضعفین محکم سازند.<br> | ||
===مفهوم مساوات و برابری=== | ===مفهوم مساوات و برابری=== | ||
و این سخن رئیس مذهب تشیع حضرت صادق( | و این سخن رئیس مذهب تشیع حضرت صادق(علیه‌السلام) است که فرمود: «المسلم اخ المسلم، و حق المسلم علی اخیه المسلم ان لا یشبع و یجوع اخوه، و لا یروی و یعطش اخوه، و لا یکتسی و یعری اخوه فما اعظم حق المسلم علی اخیه المسلم ».<ref>سفینة البحار، ج 1، ص 13.</ref> مسلمان برادر مسلمان است و حق مسلمان بر برادرش این است که او سیر نگردد و برادرش گرسنه باشد و او سیراب نگردد، در حالی که برادرش تشنه است، و او پوشیده نباشد که برادرش عریان باشد آنگاه حضرت فرمود: چه بزرگ است حق مسلمان بر برادر مسلمانش. | ||
=روز پانزدهم ماه رمضان= | =روز پانزدهم ماه رمضان= | ||
==ولادت امام مجتبی( | ==ولادت امام مجتبی(علیه‌السلام)== | ||
پانزدهم ماه رمضان (بنا به نقل شیخ مفید و شیخ بهایی در توضیح المقاصد) روز ولادت حضرت امام حسن مجتبی( | پانزدهم ماه رمضان (بنا به نقل شیخ مفید و شیخ بهایی در توضیح المقاصد) روز ولادت حضرت امام حسن مجتبی(علیه‌السلام) است و این در سال سوم هجرت واقع شده است، وقتی مژده ولادت این نور پاک را به پیامبر(صلی الله علیه و آله) دادند، امواج سرور و شادمانی دل مبارک حضرت را فراگرفت و مشتاقانه و با شتاب به خانه دخترش و محبوبه‌اش سیده زنان عالم رفت، فرمود: «یا اسماء هاتینی ابنی » ، پسرم را به من بده اسماء نوزاد مبارک را به جد بزرگوارش داد، رسول‌خدا(صلی الله علیه و آله) در گوش راستش اذان، و در گوش چپش اقامه فرمود: (که نخستین صدایی که گوش نوزاد با او آشنا شد، صدای حق جدش خاتم الانبیاء (صلی الله علیه و آله) بود، صدای توحید، صدای تکبیر، صدای تهلیل، و صدای تصدیق به نبوت پیامبر(صلی الله علیه و آله) جد گرامش. پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: «یا علی هل سمیت الولید المبارک؟» آیا این نوزاد مبارک را نام گذارده ای؟عرض کرد: «ما کنت لاسبقک یا رسول الله؟» بر شما سبقت نمی‌گیرم، هنوز لحظاتی نگذشته بود که بشیر وحی جبرئیل نازل شد، و فرمان خدا را به پیامبر (صلی الله علیه و آله) رسانید، یا رسول الله «سمه حسنا» او را حسن نام گذار، پیامبر(صلی الله علیه و آله) شخصا برای حسن(علیه‌السلام) عقیقه کرد، و بسم الله گفت و دعا کرد.<br> | ||
=روز هفدهم یا نوزدهم ماه رمضان= | =روز هفدهم یا نوزدهم ماه رمضان= | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
=روز بیست و یکم ماه رمضان= | =روز بیست و یکم ماه رمضان= | ||
==شهادت حضرت امیرالمؤمنین علی( | ==شهادت حضرت امیرالمؤمنین علی(علیه‌السلام)== | ||
یکی از حوادث بزرگ ماه رمضان شهادت مولای متقیان علی( | یکی از حوادث بزرگ ماه رمضان شهادت مولای متقیان علی(علیه‌السلام) است، او از یاران با وفای پیامبر(صلی الله علیه و آله) و وصی و وزیر و ابن عم و داماد آن حضرت بوده که پیامبر(صلی الله علیه و آله) در حق پسر عمویش فرمود: «ان هذا اخی و وصیی و وزیری و خلیفتی فیکم فاسمعوا له و اطیعوا»؛ همانا علی(علیه‌السلام) برادر و وصی و وزیر و خلیفه من است در میان شما از او بشنوید و او را اطاعت کنید. <ref>رمضان در تاریخ، ص254.</ref> | ||
مطلب جالب و قابل تذکر این است که آن حضرت مساله شهادت خویش را خبر داد، صاحب کشف الغمه از کرامات حضرت علی( | مطلب جالب و قابل تذکر این است که آن حضرت مساله شهادت خویش را خبر داد، صاحب کشف الغمه از کرامات حضرت علی(علیه‌السلام) نقل می‌نماید: وقتی حضرت از قتال خوارج نهروان به کوفه برگشت، در ماه مبارک رمضان داخل مسجد شد، پس از دو رکعت نماز به منبر تشریف برد، خطبه بسیار زیبایی قرائت فرمود: «فخطب خطبة حسناء» آنگاه رو به فرزندش حضرت مجتبی(علیه‌السلام) کرد، فرمود یا ابا محمد چقدر از ماه رمضان رفته؟عرض کرد سیزده روز یا امیرالمؤمنین، سپس از امام حسین(علیه‌السلام) پرسید یا ابا عبدالله چقدر از این ماه مانده، عرض کرد هفده روز یا امیرالمؤمنین، آنگاه امام(علیه‌السلام) دست مبارک خویش را به محاسن شریف خویش گذاشت که در آن حال سفید بود فرمود: این محاسنم به خونم خضاب خواهد شد، سپس این بیت را در مورد قاتلش فرمود:ارید حیاته و یرید قتلی × خلیلی من عذیری من مراد؛ من خواستار حیات و زندگی او هستم و او قصد جانم می‌کند، کسی که مورد علاقه من بود و او ابن ملجم مرادی است. | ||
«ثم قال: هذا و الله قاتلی » ، سپس اشاره به او فرمود: این قاتلم می باشد، گفتند یا امیرالمؤمنین آیا او را نمی کشی، فرمود: او که هنوز با من کاری نکرده است. <ref>کشف الغمه، ص414.</ref><br> | «ثم قال: هذا و الله قاتلی » ، سپس اشاره به او فرمود: این قاتلم می باشد، گفتند یا امیرالمؤمنین آیا او را نمی کشی، فرمود: او که هنوز با من کاری نکرده است. <ref>کشف الغمه، ص414.</ref><br> | ||
=نزول قرآن در شب قدر= | =نزول قرآن در شب قدر= | ||
شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن <ref>سوره بقره: 185.</ref> ؛ ماه رمضان ماهی است که قرآن در آن نازل گردیده است. قال الصادق( | شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن <ref>سوره بقره: 185.</ref> ؛ ماه رمضان ماهی است که قرآن در آن نازل گردیده است. قال الصادق(علیه‌السلام): «نزل القرآن فی اول لیلة من شهر رمضان و استقبل الشهر بالقرآن »<ref>تفسیر المیزان.</ref> امام فرمود: قرآن در اول شب ماه رمضان نازل گردیده است، و ماه رمضان را با قرآن استقبال کن «که در حین رؤیت هلال رمضان، مستحب است نگریستن به قرآن مجید» روایت بالا حاکی از این است که قرآن در اول شب رمضان نازل شده، یعنی ابتدای شب نه شب اول رمضان، و لذا در نص صریح قرآن است که خدا می‌فرماید:«حم، و الکتاب المبین انا انزلناه فی لیلة مبارکة انا کنا منذرین فیها یفرق کل امر حکیم» <ref>سورهٔ دخان:1</ref> ؛ سوگند به کتاب مبین(قرآن) که فرو فرستادیم در شبی مبارک و ما بیم دهندگانیم، در آن شب هر کار با حکمتی تعیین و تقدیر می‌گردد. و در سوره قدر می‌فرماید: | ||
«انا انزلناه فی لیلة القدر»<ref>سوره قدر:1.</ref> ؛ روز قدر از نظر منزلت چون شب قدر است. براستی ما قرآن را در شب قدر نازل کردیم، آیا روز قدر همچنان شب قدر است؟ هشام بن حکم روایت می‌کند از ابی‌عبدالله( | «انا انزلناه فی لیلة القدر»<ref>سوره قدر:1.</ref> ؛ روز قدر از نظر منزلت چون شب قدر است. براستی ما قرآن را در شب قدر نازل کردیم، آیا روز قدر همچنان شب قدر است؟ هشام بن حکم روایت می‌کند از ابی‌عبدالله(علیه‌السلام) قال: «لیلة القدر فی کل سنة و یومها مثل لیلتها» <ref>وسائل کتاب صوم.</ref> ؛ شب قدر در هر سال است و روز آن مثل شبش می باشد.<br> | ||
===نزول قرآن از نظر دفعی یا تدریجی=== | ===نزول قرآن از نظر دفعی یا تدریجی=== | ||
آنچه از آیات سورهٔ بقره و دخان، و قدر و بعضی دیگر از سور قرآن استفاده می‌گردد، قرآن در ماه رمضان و در شب قدر نازل شده است، و دفعة واحده آن هم در شب بیست و سوم ماه رمضان طبق روایات موجوده نازل شده است، و مؤید نزول دفعی و یک جای قرآن، کلمه انزل است که دلالت بر نزول دفعی دارد، و فرق بین انزال و تنزیل همان نزول دفعی و نزول تدریجی است، که انزال نزول دفعی و تنزیل نزول تدریجی را گویند، گروهی از مفسرین همین قول را تایید کرده‌اند، بنابر این هر جا آیه انزال در قرآن بچشم می خورد نزول دفعی است، و هر جا تنزیل به چشم می خورد، نزول تدریجی را می‌رساند، و این هر دو به جا و منافاتی با هم ندارد، زیرا قرآن ابتدا در شب قدر یکجا به بیت المعمور نازل شد، و در طول سال‌های بعثت پیامبر(صلی الله علیه و آله) به طور تدریجی به آن حضرت نازل گشت و روایت حضرت صادق( | آنچه از آیات سورهٔ بقره و دخان، و قدر و بعضی دیگر از سور قرآن استفاده می‌گردد، قرآن در ماه رمضان و در شب قدر نازل شده است، و دفعة واحده آن هم در شب بیست و سوم ماه رمضان طبق روایات موجوده نازل شده است، و مؤید نزول دفعی و یک جای قرآن، کلمه انزل است که دلالت بر نزول دفعی دارد، و فرق بین انزال و تنزیل همان نزول دفعی و نزول تدریجی است، که انزال نزول دفعی و تنزیل نزول تدریجی را گویند، گروهی از مفسرین همین قول را تایید کرده‌اند، بنابر این هر جا آیه انزال در قرآن بچشم می خورد نزول دفعی است، و هر جا تنزیل به چشم می خورد، نزول تدریجی را می‌رساند، و این هر دو به جا و منافاتی با هم ندارد، زیرا قرآن ابتدا در شب قدر یکجا به بیت المعمور نازل شد، و در طول سال‌های بعثت پیامبر(صلی الله علیه و آله) به طور تدریجی به آن حضرت نازل گشت و روایت حضرت صادق(علیه‌السلام) هم شاهد و مؤید همین معنی است که مفسرین می‌گویند و بلکه بیان امام برهان مفسرین است.<br> | ||
از امام صادق( | از امام صادق(علیه‌السلام) سؤال شد در ماه رمضان قرآن چگونه نازل شد؟ در حالی که قرآن در طول بیست سال به تدریج نازل شده است، فقال(علیه‌السلام): «نزل القرآن جملة واحدة فی شهر رمضان الی البیت المعمور، ثم انزل من البیت المعمور فی طول عشرین سنة » امام فرمود: قرآن به طور یک جا در ماه رمضان به بیت المعمور نازل گردید، سپس از بیت المعمور در طول بیست سال به تدریج بر پیامبر(صلی الله علیه و آله) نازل گردیده است. مرحوم علامه طباطبایی می‌فرماید: که قرآن یک نزول اجمالی داشته و یک نزول تدریجی و تفصیلی، و نزول اجمالی حقیقتی است متعالی که از دسترس افکار بشری خارج است که قبلا بر پیامبر(صلی الله علیه و آله) نازل گردیده است، اما تفصیل آن به طور تدریج بر رسول‌خدا(صلی الله علیه و آله) عرضه گردیده است.<ref>تفسیر المیزان؛ ج 2.</ref> <br> | ||
=نزول کتب آسمانی در ماه رمضان= | =نزول کتب آسمانی در ماه رمضان= | ||
مرحوم کلینی در کافی از جعفر بن غیاث روایت می‌کند، که گفت از ابی‌عبدالله( | مرحوم کلینی در کافی از جعفر بن غیاث روایت می‌کند، که گفت از ابی‌عبدالله(علیه‌السلام) از قول خدای تعالی: «شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن» و اینکه به طور حتم قرآن در بیست سال از اولش تا آخرش نازل شده است، پرسیدم؟ فقال(علیه‌السلام):«نزل القرآن جملة واحدة فی شهر رمضان الی البیت المعمور، ثم نزل فی طول عشرین سنة ثم قال: قال النبی صلی الله علیه و آله نزلت صحف ابراهیم فی اول لیلة من شهر رمضان، و انزلت التوریة لست مضین من شهر رمضان، و انزل الانجیل لثلث عشرة خلت من شهر رمضان، و انزل الزبور لثمان عشرة خلون من شهر رمضان، و انزل القرآن فی لیلة ثلث و عشرین من شهر رمضان » <ref>وقایع الایام تبریزی؛ ص143.</ref> | ||
امام فرمود: قرآن جمله واحده و یکجا در ماه رمضان، به بیت المعمور نازل شد، از آن پس در طول بیست سال به تدریج نازل گشت، سپس فرمود: که پیامبر(صلی الله علیه و آله) فرمود: صحف ابراهیم در شب اول رمضان نازل گردید، و [[تورات]]، در ششم، و [[انجیل]] سیزدهم، و [[زبور]] داود( | امام فرمود: قرآن جمله واحده و یکجا در ماه رمضان، به بیت المعمور نازل شد، از آن پس در طول بیست سال به تدریج نازل گشت، سپس فرمود: که پیامبر(صلی الله علیه و آله) فرمود: صحف ابراهیم در شب اول رمضان نازل گردید، و [[تورات]]، در ششم، و [[انجیل]] سیزدهم، و [[زبور]] داود(علیه‌السلام) در هجدهم ماه مبارک رمضان و قرآن در بیست و سوم رمضان نازل گردیده است.<br> | ||
=روز قدس روز مقابله مستضعفین علیه مستکبرین آخرین جمعه ماه رمضان= | =روز قدس روز مقابله مستضعفین علیه مستکبرین آخرین جمعه ماه رمضان= | ||