ملا عبدالهادی (طالب جان): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'بنیان گذار' به 'بنیان‌گذار') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ملا عبدالهادی''' معروف به طالب جان اولین شخصیت از | '''ملا عبدالهادی''' معروف به طالب جان اولین شخصیت از بنیان‌گذاران جریان فکری طالبان است که اگر زنده بود می‌توانست به‌جای [[ملا محمد عمر|ملامحمد عمر]] مطرح شود. | ||
== زندگی نامه == | == زندگی نامه == | ||
نسخهٔ ۱۴ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۴۳
ملا عبدالهادی معروف به طالب جان اولین شخصیت از بنیان‌گذاران جریان فکری طالبان است که اگر زنده بود می‌توانست به‌جای ملامحمد عمر مطرح شود.
زندگی نامه
ملا عبدالهادی یک فرمانده جهادی بود که نیروهای تحت امرش و سایر مردم به او «طالب‌جان» می‌گفتند. پدر طالب جان «ملانصرالله» نامیده می‌شد که ساکن منطقه «عباس‌آباد» قندهار بود. اسم طالب‌جان پس از سال‌های اول دهه شصت بر سر زبان‌ها افتاد که تا زمان کشته شدنش در سال 1367 جز مشهورترین چهره‌های جهادی در جنوب افغانستان به شمار می‌رفت. حوزه فعالیت طالب‌جان مناطق «باغ‌پل/ پنجوایی»، «چهارباغ» و «پنجاب» در غرب شهر قندهار بود. جبهه او به «اتاق طالب‌جان» شهرت داشت که تعدادی چون «ملاعبدالصمدآخوند» از سران طالبان در دهه هفتاد از نیروهای تحت امر طالب‌جان بودند. به نیروهای او و یا نیروهای سایر فرماندهان در اصطلاح محلی «اندیوالان» می‌گفتند.
شهرت طالب‌جان در حمله به کاروان‌های ارتش شوروی بود. بخشی از تانک‌ها و ادوات ارتش سرخ که در منطقه پنجاب تا باغ‌پل منهدم شدند، با شیوه منحصر به فرد طالب‌جان و نیروهای تحت امرش هدف قرار گرفتند. در آن زمان از قطعات این ادوات، دیوار محافظتی در مسیر «سرپوزه- سیلو» درست کردند تا عابران از تیررس روس‌ها و نیروهای دولتی، در امان باشند.
«ملامحمدآخوند» فرمانده قل‌اردو/ سپاه قندهار در زمان طالبان که در هنگام تصرف هرات در سال 1374 کشته شد و «ملامحمد حسن آخوند» ولایتدار قندهار در دوره طالبان از دیگر افرادی بودند که رابطه تنگاتنگی با طالب‌جان داشتند.
با این که طالب‌جان دوست داشت به صورت مستقل کار کند اما مدتی با حزب «حرکت انقلاب اسلامی» مولوی «محمدنبی محمدی» و سپس با «حزب اسلامی» مولوی «یونس خالص» همکاری می‌کرد. البته او با جبهه‌های دیگر نیز روابط خوبی داشت.
طالب‌جان از نگاه سنتی دارای تفکر طالبانی بود اما با این تفاوت که مردم از دست و زبانش در امان بودند.
فوت
طالب‌جان در تاریخ 1367/10/6 هنگام حمله به یک پاسگاه امنیتی در منطقه عباس‌آباد قندهار، از ناحیه دو پا هدف رگبار گلوله قرار گرفت و به شدت زخمی شد. او را برای معالجه به پاکستان منتقل کردند اما فردای آن روز در مسیر کوژک- کویته درگذشت.