وحید الدین خان: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class="wikiInfo">[[پرونده:415px-Maulanawahiduddin.jpg|جایگزین=وحید الدین خان |بندانگشتی|وحید الدین خان]]

!وحید الدین خان

ادیب و مسلط به زبان عربی.

|https://maulanawahiduddinkhan.com/

مولانا '''وحیدالدین خان''' عالمی بود که با در نظر داشتن مشکلات عصر به مسائل اسلامی پرداخت که در [[شبه قاره هند]] از نام بالایی برخوردار بوده و جایزه های زیادی را از طرف نهادهای بزرگ بین المللی کسب کرده است که از آن جمله می توان به جایزه بین المللی صلح دمیورگوس، پدما بوشن و جایزه شهروند ملی اشاره کرد. او همچنان قرآن را به زبان انگلیسی ترجمه نموده و در حال حاضر  در پیش از ده شبکه تلویزیونی اردو و انگلیسی زبان به حل مسائل [[فقه اسلامی]] می پردازد.<br>

وحید الدین خان در سال 1925 در خانواده ای از افغان های هند (پتهان) در روستای برادیا در نزدیک ولایت اعظمگر در ایالت اتراپرادیش دیده به جهان گشود. زمانیکه هنوز کودک بود پدرش چشم از جهان بست و او تحت سر پرستی برادر بزرگش صوفی حمید مجید خان بزرگ شد.  

اگرچه دو برادر وحید الدین خان در مکتب به سبک غربی در [[هند]] برتانیوی درس آموختند اما وحید الدین خان به یکی از مدارس مذهبی جهت فراگیری علوم فرستاده شد. مولانا در سال 1944 پس از شش سال آموزش علوم دینی از دوره تعلیم فراغت یافت.<br>

 

 

بعد از فارغ‌التحصیلی، خان به روستای خود بازگشت و با شکاف بزرگ بین خود و برادران و سایر ین مثل پدر ، مادر و آموزش و پرورش دریافت کرده غربی انان مواجه شد که او را سخت درون گرا کرد و به این نتیجه رسید که دروس مدرسه ای  که در دوره کوتاه آمزش دیده بود نمی تواند به معاصرین پاسخ قانع کننده بدهد .  

مولانا تا سال 1948 دست به مطالعه گسترده اسلامی زد و تقریبا همه منابع اولیه دینی را به زبان عربی مطالعه کرد. او با مطالعات خود یکبار دیگر به دین به شدت گرایش پیدا کرد وهم در همین زمان از علامه مودودی متاثر شد و عضویت [[جماعت اسلامی هند]] را گرفت.<br>

وی در مدت شش سال این دوره را به اتمام رساند .<ref>در سال 1944 فارغ‌التحصیل شد</ref> وی در طی برخی از تعاملات خود با مردم پس از فارغ‌التحصیلی ، از اینکه فهمید گرچه تحصیلاتش به پایان رسیده است ، قادر به پاسخگویی به اظهارات و سوالاتی که افرادی که تحصیلات علمی دیده اند از وی پرسیده اند نیست. خان جوان که متوجه شد بدون تحصیل انگلیسی و علوم مدرن ، تحصیلات وی ناقص است ، خود را درگیر یادگیری زبان انگلیسی کرد و سپس به مطالعه کتاب های بی شماری در زمینه علوم و اندیشه های معاصر پرداخت. <br>

از آنجا که خانواده وی از همان ابتدا درگیر جنگ آزادی [[هند]] بودند ، در دوره قبل از [[استقلال هند]] <ref>در سال 1947</ref> ،او درهمان ابتدای جوانی به ملی گرایی با ارزش های گاندی تبدیل شد ، و این راه را تا پایان عمر خودادامه داده است . اگرچه برادرش عبدالمجید خان ، پسر عمویش اقبال احمد سهیل و دیگر اعضای خانواده اش برای تحصیل به مدارس به سبک غربی اعزام شدند ، اما وحیدالدین جوان در یک مدرسه علمیه اسلامی ، مدرسه الاسلام ، در سرای میر ، نزدیک آزمگر ثبت نام کرد. <br>

وحید الدین خان با حمایت [[میخائیل گورباچف]] ، رئیس جمهور سابق [[شوروی]] جایزه بین المللی صلح دمیورگوس را دریافت کرد. <br>

سومین افتخار عالی غیرنظامی [[هند]] ، <br>

دریافت نشان پادما بوشن ، در ژانویه 2000 ؛ <br>

دریافت جایزه ملی شهروندان ، اعطا شده توسط مادر ترزا <br>

دریافت جایزه ملی سدبهاوانا راجیو گاندی (2009). <br>

وی در ژانویه 2021 پادما ویبوشان ، دومین نشان افتخار غیرنظامی هند را دریافت کرد.<br>

مجله اردو Ar-risala (پیام) از سال 1976 آغاز به کار کرد ،این نشریه تقریباً تمام مقالات او در زمینه های اسلامی و دینی منتشر می شد. نسخه انگلیسی این مجله در فوریه 1984 و نسخه هندی آن در دسامبر 1990 شروع به نشر کرد. <br>

مقالات مهم وی شامل "هواپیماربایی - یک جنایت" ، <br>

"حقوق زنان در اسلام" ، <br>

"مفهوم خیرات در اسلام" است. <br>

و' مفهوم جهاد 'می‌باشد که در این نشریات منتشر شده است .<br>

وحید الدین خان "بیش از 200 کتاب درباره [[اسلام]] ، حکمت نبوی ، معنویت و همزیستی در یک جامعه چند قومیتی تألیف کرده است" و همچنین در مورد روابط اسلام با [[مدرنیته]] و [[سکولاریسم]] و... آثاری داشته که در ذیل چند مورد از انها را نام میبریم:

ایشان پس از اتمام تحقیقات خود ، در سال 1955 ، اولین کتاب خود را با نام "در آستانه یک دوره جدید"<ref>NayeAhdKeDarwaze Par</ref> منتشر کرد. این کتاب ، نتیجه مطالعات جامع وی ،اثر بعدی وی ، "اسلام و چالش های مدرن"<ref>IlmeJadid Ka Challenge</ref> ، که بعداً تحت عنوان "خدا بوجود می‌آید: شواهد خداوند در طبیعت و در علوم" منتشر شد ، بیشتر شرح داده شد.  

این کتاب از آن جهت که به طور منطقی اساس بی خدایی را مورد بررسی قرار می‌دهد و یک پایه علمی برای باورهای دینی مانند وجود خدا و زندگی آخرت ارائه می‌دهد ، یک کمک بی نظیر به ادبیات اسلامی است. کتاب مهم دیگر مولانا از این دوره ، الاسلام یا "چشم انداز اسلام" است که هدف دین و نقش تحول آفرین آن در زندگی یک انسان را توضیح می‌دهد.  

او برای بیان کامل این ایده‌های مثبت ،  مرکز اسلامی را در [[دهلی نو]] در 1970 تأسیس کرد. متعاقباً ، ارگان مرکز ، الرساله - مجله ماهانه - به اردو در سال 1976 راه‌اندازی شد. این مجله ، متشکل از مقالات خود را داشته باشد ، به سرعت در سراسر جهان اردو زبان به دست آورد ، و برای روشنایی مردم در مورد ایده‌های صلح آمیز اسلام ، بیدار کردن آگاهی جدیدی از مسئولیت های آنها در عصر حاضر ، برای احیای مجدد درونیات در مسلمانان ، روح اسلام و ترویج تفکر و عمل مثبت.<ref>اولین شماره نسخه های انگلیسی و هندی الرساله به ترتیب در سال 1984 و 1990 منتشر شد.</ref> <ref>نسخه انگلیسی آن با عنوان روح اسلام همچنان منتشر می شود.<nowiki></ref <ref></nowiki>نشریه الرساله (هندی) به عنوان پاویترا جیوان راه‌اندازی شده است.  

در سال 1992 ، زمانی که فضای اجتماعی در سراسر هند به دلیل حادثه مسجد بابری بسیار شلوغ بود ،  وحید الدین خان احساس نیاز کرد تا مردم را متقاعد کند که باید صلح و دوستی را بین دو جامعه برقرار کنند. برای تحقق بخشیدن به این هدف ، او به همراه آچاریا مونی سوشیل کومار و سوامی چیداناند به یک شانزده روزه شانتی یاترا (راهپیمایی صلح) رفت و در 35 مکان مختلف در مسیر بمبئی به ناگپور به گروه‌های بزرگی از مردم سخنرانی کرد. این شانتی یاترا کمک زیادی به بازگشت صلح در کشور کرد. به دلیل طرفداری از صلح در شبه قاره و در سراسر جهان و حمایت از علت هماهنگی جمعی است که مورد احترام همه جوامع و هر حلقه ای از جامعه است. ایشان در جلسات همه گروه ها و جوامع مذهبی در داخل [[هند]] و خارج از کشور دعوت می شود ، در واقع سفیر معنوی هند است و پیام جهانی صلح ، عشق و هماهنگی را پخش می کند. <br>

=معنویت از نظر وحید الدین خان=

وحید الدین خان خاطرنشان می کند ، برای رسیدن به معنویت ، شخص نیازی به بسط نشینی در جنگل ها ندارد. بلکه او باید در میان تمام فعالیتهای جهان زندگی کند و توانایی کسب تجربه معنوی معنوی از وقایع و تجربیات مادی را توسعه دهد. از نظر وی ، معنویت متوقف کردن روند تفکر فرد نیست ، بلکه نام دیگری برای چنین تفکر بلندی است که فرد را قادر می سازد مسائل مربوط به استرس ، عصبانیت ، تفکر منفی و نارضایتی را در خود مدیریت کند. <br>

=دیدگاه ها=

وحید الداین خان مشکلات عمده جهان اسلام در ارتباط با پرا کندگی و فرقه گرایی مسلمانان را ناشی از عدم فراگیری دانش و کم سوادی دانشته و معتقد است که با انقلاب رنسانس در اروپا، با گذشت از بعضی از نکات منفی که مشهود است، فرهنگ تحمل گرایی در بین مسیحیان بوجود آمد و فرقه‌های مختلف مذهبی آرای یکدیگر را تحمل کردند که وجود چنین انقلاب در جامعه اسلامی نیز حس می شود. به باور وی، نبود حضور دانشمندان به صورت کافی باعث شد که افراد متخصص که از علوم انسانی بهره چندانی نبرده اند در عرصه دین وارد شده و اسلام را تعبیر و تفسیر بکنند. وحید الدین خان گفتگو بین المذاهب را روش سنجیده برای برطرف نمودن اختلافات فروعی دانسته و معتقد است که اختلاف بین فرق اسلامی اصولی نمی باشد.[i]

مولانا نسبت به شیعیان نیز نظر کاملا مساعدی داشته و به این باور است که فرقه شیعه دوازده امامی منتسب به جعفری نیز در اصول اسلامی هیچ اختلاف با فرق اهل سنت و جماعت ندارد و اختلاف در فروعات است. [ii] او به یک جامعه اسلامی کثرت گرا باور داشته و مسلمانان را دعوت به حدیث پیامبر می کند که گفته است:

وحید الدین خان یک علم پراگماتیک بوده و بر عمل ارزش بیشتر قائل است تا به گفتگوی بیش از حد. او معظله در اقلیت بودن مسلمانان در هند را نوع نا امیدی و عدم اقدام عملگرایانه مسلمانان در این کشور میداند و می گوید که نباید مسلمانان هند از رحمت خدا نا امید شوند و دست روی دست گذاشته و زمینه را برای تندروان هندو فراهم سازند تا عرصه را بر خود ایشان تنگ کنند. او مسلمانان را دعوت به این آیه کریمه می کند:

'هیچکس ازرحمتخدانا امید نمی‌گردد بهجزکسانیکهایماننیاورده اند."

و موقیعت مسلمانان معاصر هند را با زمان دوران بعث پیامبر در مکه مقایسه نموده و می گوید که مسلمانان نباید دنبال خشونت و جنگ و جهاد بروند بلکه باید در فضای گفتگو و تشریح اسلام با دیگران روبرو شوند و به این ترتیب در دل ها فتح حاصل کنند.

در رابطه به حقوق زن در اسلام می فرمایند که ممکن است در جهان امروز در تقلید از شعار های غرب و طرفداران حقوق زن، برای زنان سخن از مساوات، امنیت و غیروه داده شود اما در اسلام از همان آوان نخستین حق منطقی داده شده است و زن امروز مسلمان اسوه راستین شرافت است. او در مقاله " حقوق زن در اسلام " می‌نویسد که یکی از ویژکی های خوب اسلام نسبت به حقوق زن این است که اسلام در هیچ جایی از برتری جنسی سخن نگفته است. بلکه اسلام هر جنس را با در نظرداشت سرشت ایشان در حوزه خود دعوت به مکلفاتی نموده است.

مولانا در همین مقاله حقوق زن در اسلام، خانواده را نهاد معتبری در قانون اسلامى‌دانسته و آن را یگانه نهاد سالم می شمارد که می تواند بر بسیاری از مشکلات اجتماعی دور ما و ادوار دیگر بشری فایق آید.

سرانجام مولانا "وحید الدین خان" متفکر اسلامی هندی در سن ۹۶ سالگی بر اثر ابتلا به ویروس کرونا درگذشت .<br>

[https://maulanawahiduddinkhan.com/about/ سایت رسمی وحید الدین خان]<br>

 

 

[https://indianexpress.com/article/opinion/columns/maulana-wahiduddin-khan-islamic-scholar-obituary-7285389/ ایندیانا اکس پرس]<br>

[https://mirwaisbalkhi.persianblog.ir/18YOZdA7j5CdGGw3O7XO-%D9%85%D9%88%D9%84%D8%A7%D9%86%D8%A7-%D9%88%D8%AD%DB%8C%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%AE%D8%A7%D9%86-%D8%B9%D8%A7%D9%84%D9%85-%D9%88-%D9%85%D8%AA%D9%81%DA%A9%D8%B1-%D9%85%D8%B9%D8%A7%D8%B5%D8%B1-%D9%87%D9%86%D8%AF مولانا وحید الدین خان]