بلاذری: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۵۳۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۹ مهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۸: خط ۳۸:


'''بَلاذُری'''، '''احمد بن یحیی''' مورخ، شاعر، جغرافیانویس، و نسب‌شناس ایرانی، زادۀ بغداد. در [[دمشق]] و انطاکیه به فراگیری [[علم حدیث]] پرداخت. در زمینۀ علومی همچون تاریخ و نسب‌شناسی از محضر بزرگانی همچون ابن سعد کاتب واقدی و ابن هشام کلبی بهرۀ فراوان برد. بلاذُری در جوانی به دربار [[مأمون]] راه یافت و تا خلافت [[معتز]] در خدمت دستگاه حکومت [[بغداد]] بود. از آثار اوست: [[فتوح‌البلدان]]، که از منابع مهم تاریخ اوایل دورۀ اسلامی و از مهم‌ترین کتب مربوطه به فتوحات [[صدر اسلام]] است؛ انساب‌الاشراف (اخبارالانساب) که به شرح سیرۀ پیامبر(ص)، [[صحابه]]، [[علویان]]، [[عباسیان]]، [[هاشمیان]]، بنی عبدالشمس و قبایل گوناگون دیگر پرداخته است.  
'''بَلاذُری'''، '''احمد بن یحیی''' مورخ، شاعر، جغرافیانویس، و نسب‌شناس ایرانی، زادۀ بغداد. در [[دمشق]] و انطاکیه به فراگیری [[علم حدیث]] پرداخت. در زمینۀ علومی همچون تاریخ و نسب‌شناسی از محضر بزرگانی همچون ابن سعد کاتب واقدی و ابن هشام کلبی بهرۀ فراوان برد. بلاذُری در جوانی به دربار [[مأمون]] راه یافت و تا خلافت [[معتز]] در خدمت دستگاه حکومت [[بغداد]] بود. از آثار اوست: [[فتوح‌البلدان]]، که از منابع مهم تاریخ اوایل دورۀ اسلامی و از مهم‌ترین کتب مربوطه به فتوحات [[صدر اسلام]] است؛ انساب‌الاشراف (اخبارالانساب) که به شرح سیرۀ پیامبر(ص)، [[صحابه]]، [[علویان]]، [[عباسیان]]، [[هاشمیان]]، بنی عبدالشمس و قبایل گوناگون دیگر پرداخته است.  
=زندگی‌نامه=
احمد بن یحیی بن جابر بن داود، مشهور به بغدادی و بلاذری، از ادیبان<ref> ابن کثیر دمشقی‏، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج 11، ص 65، بیروت، دار الفکر، 1407ق.</ref>، شاعران<ref>حموی، شهاب الدین أبوعبدالله یاقوت بن عبدالله، معجم الأدباء(إرشاد الأریب إلی معرفة الأدیب، محقق، إحسان عباس، ج 2، ص 531، بیروت، دارالغرب الإسلامی، چاپ اول، 1414ق.</ref>، مورخان، نسب‌شناسان، و جغرافی‌دان‌های<ref> ابن شداد، محمد بن على، الأعلاق الخطیرة فی ذکر أمراء الشام و الجزیرة، محقق، سوردل، دومینیک‏، دهان، سامى‏، عباره، یحیى زکریا، ج‏3 ، ص 587، دمشق، المعهد العلمی الفرنسی للدراسات العربیة، چاپ اول، 1953م.</ref> قرن سوم هجری بود.
بلاذری اهل شعر هم بود و بیشتر هجویات می‌گفت. وی اشعاری در مدح [[مأمون عباسی]] سرود<ref> البدایة و النهایة، ج ‏11، ص 65.</ref>؛ اما گاهی نیز با بد زبانی آبروى مردم را می‌برد<ref>معجم الأدباء، ج ‏2، ص 531.</ref>. وی بعدها با [[متوکل عباسی]] همنشین<ref>ابن عساکر، ابو القاسم علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج 6، ص 75، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، 1415ق.</ref> و از ندیمان وی شد<ref> معجم الأدباء، ج ‏2، ص 530.</ref>.
ابوالحسن، ابوجعفر، ابوبکر<ref>البدایة و النهایة، ج ‏11، ص 65.</ref>، و ابومحمد<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج ‏12، ص 250.</ref> از لقب‌های او است.
بلاذری زاده [[بغداد]] است<ref> معجم الأدباء، ج‏ 2، ص 530.</ref>؛ اما تاریخ ولادتش معلوم نیست.
بر اساس برخی از گزارش‌ها وی برای تقویت حافظه‌ی خود به نوشیدن شربت بلاذر مبادرت کرد و به همین جهت او را بلاذرى نامیده‌‏اند<ref> ابن ندیم بغدادی، محمد بن إسحاق، الفهرست، ص 164، بیروت، دار المعرفة، چاپ دوم، 1417ق.</ref>.


=پانویس=
=پانویس=
confirmed، مدیران
۳۳٬۶۸۲

ویرایش