۶٬۷۰۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
= انتخابات مجلس و تشکیل ائتلاف = | = انتخابات مجلس و تشکیل ائتلاف = | ||
او خواستار عدم تاخیر در انتخابات پارلمانی 8 ژانویه 2008م، و مشارکت همه احزاب مخالف شد. دیگر احزاب سیاسی بزرگ به سرعت موافقت کردند که در آن شرکت کنند و به هرگونه احتمال تحریم پایان دادند. به دلیل آشفتگی پس از ترور بوتو، انتخابات شش هفته به 18 فوریه موکول شد. در ژانویه 2008، او پیشنهاد کرد که اگر حزب او اکثریت را به دست آورد، ممکن است با [[حزب مسلم لیگ کیو پاکستان|حزب مسلم لیگ پاکستان مشرف]] ائتلافی تشکیل دهد. او و نواز شریف، رهبر [[حزب مسلم لیگ نواز پاکستان|حزب مسلم لیگ پاکستان (PML-N)]] تهدید کردند که در صورت تلاش برای تقلب در آراء اعتراضات ملی را برگزار خواهند کرد. او خودش نمی‌توانست برای پارلمان نامزد شود زیرا در نوامبر 2008، زمانی که بوتو زنده بود ثبت نام نکرده بود.<br> | |||
'''حزب مردم و حزب مسلم لیگ نواز''' به ترتیب بیشترین و دومین کرسی‌های مجلس را در انتخابات به دست آوردند. او و نواز شریف برای تشکیل یک دولت ائتلافی به توافق رسیدند و به امیدهای [[آمریکا]] برای توافق تقسیم قدرت بین او و پرویز مشرف پایان داد. آنها با احیای قوه قضائیه موافقت کردند اما زرداری موضع سخت گیرانه تری نسبت به شریف اتخاذ کرد. او با سفیر آمریکا برای فشار به پرویزمشرف ملاقات کرد. وی برای تقویت ائتلاف جدید با حزب ملی عوامی، جنبش متحد قومی و ناسیونالیست بلوچ به توافق رسید. رهبرانی که همگی انتخابات را تحریم کرده بودند. پس از هفته‌ها گمانه زنی و درگیری‌های درون حزبی، او گفت که نمی خواهد نخست وزیر شود در اواسط مارس 2008، وی [[یوسف رضا گیلانی]] را به عنوان نخست وزیر انتخاب کرد. | |||
= منابع = | = منابع = | ||