مجمع جهانی فقه اسلامی

نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۰:۱۶، ۲۸ ژوئن ۲۰۲۲؛

مجمع جهانی فقه اسلامی در عمل به مصوبه صادره از دوره سوم کنفرانس سازمان همکاری اسلامی با عنوان «دوره فلسطین و قدس» تأسیس شد. این دوره در مکه در عربستان سعودی از ۱۹ تا ۲۲ ربیع‌الاول ۱۴۰۱ برگزار شد. مفاد این مصوبه به شرح زیر است:

ایجاد مجمع

اعضای مجمع جهانی فقه اسلامی، از فقها، دانشمندان و اندیشمندان در زمینه‌های مختلف معرفت فقهی، فرهنگی، علمی و اقتصادی و از تمامی نقاط جهان هستند. هدف این افراد بررسی مشکلات زندگی معاصر و انجام اجتهادی اصیل و کارآمد با هدف ارائه راه حل‌های برخاسته از منابع اسلامی و ناظر به پیشرفت تفکر اسلامی است؛ و با توجه به بیانیه مکه مکرمه، سازمان کنفرانس اسلامی تعدادی از اقدامات قانونی و اجرایی را انجام داد تا اراده رهبران مسلمان در خصوص ایجاد مجمع جهانی فقه اسلامی تحقق یابد. مجمعی که اجتهادهای فقها و حکمای مسلمانان در هم آمیزد و پاسخی به مسائل برآمده از تحولات زندگی معاصر ارائه دهد.

مقر مجمع

مقر آن در شهر جده (عربستان سعودی) است. اعضا و کارشناسان، از میان برترین دانشمندان و اندیشمندان جهان اسلام و اقلیتهای مسلمان در کشورهای غیر اسلامی و از همه شاخه‌های دانش (فقه اسلام، علوم، طب، اقتصاد، فرهنگ و ...) برگزیده می‌شوند. نشست تأسیسی مجمع جهانی فقه اسلامی در مکه و در تاریخ ۲۶–۲۸ شعبان ۱۴۰۳ برگزار شد و اینگونه این مجمع به عنوان یکی از هیئت‌های برخاسته از سازمان همکاری اسلامی، پا به عرصه وجود گذاشت.

چشم‌انداز مجمع

مجموعه فقه اسلامی آرزوی تبدیل شدن به اولین فقه جهانی را دارد که توسط کشورهای جهان اسلام و جوامع مسلمان خارج از جهان اسلام مورد استفاده قرار می گیرد تا مفاد اسلامی را در مسائل مورد توجه مسلمانان اعلام کند و راه حل های مناسبی برای مشکلات زندگی معاصر بر اساس قرآن، سنت پیامبر و میراث غنی اسلامی باز به توسعه فکر اسلامی ارائه دهد.

پیام مجمع

حقوق اسلامی ارائه ای معتبر و معتدل ارائه داد و مزایای آن، توانایی کامل آن در پرداختن به مشکلات زندگی و دستیابی به خوشبختی، ثبات، امنیت و امنیت برای انسان در جهان و دنیا و دنیا را مطابق با تصوری جامع و یکپارچه از دین اسلامی با خاستگاه ها، منابع، مقاصد، قواعد و مقررات آن برجسته کرد.

اهداف مجمع

• دستیابی به همگرایی فکری و یکپارچگی شناختی بین اندیشمندان دکترین و متخصصان اسلامی در زمینه های دانش، علوم انسانی و اجتماعی و علوم طبیعی و کاربردی به منظور نشان دادن جایگاه مشروع در مورد مشکلات زندگی معاصر.
• تشویق تلاش جمعی در مسائل و مشکلات زندگی معاصر، با هدف ارائه راه حل های ناشی از قوانین اسلامی، و انتخاب های قابل قبول در میان نظرات متعدد در یک موضوع، با در نظر گرفتن منافع مسلمانان - افراد، گروه ها و دولت ها - مطابق با شواهد، و دستیابی به اهداف مشروع.
• هماهنگی بین نهادهای فتح، فقه و شوراهای اسلامی در جهان اسلام و خارج از کشور به منظور جلوگیری از تناقض و تناقض در نظرات در مورد همین موضوع، به ویژه مسائل عمومی که آبی را در بر می گیرد.
• رد عدم تحمل فرقه ای، بیش از حد دین و هکاهت فرقه ها و پیروان آن ها با گسترش روحیه اعتدال، اعتدال و مدارا در میان پیروان فرقه ها و گروه های مختلف اسلامی.
• پاسخ به فتنه هایی که اصول دین، قواعد جهاد و دکترین تثبیت شده علما را بدون در نظر گرفتن شواهد مشروع نقض می کند.
• بیانیه قضاوت حقوقی در موضوعات و مسائل مربوط به واقعیت معاصر که استفاده از آن را در توسعه قانون گذاری، قوانین و مقررات تسهیل می کند تا با مفاد قوانین اسلامی همخوانی داشته باشد.
• پاسخ مستقیم به دلایل ابراز نظر مشروع و ترجمه آن به تحولات زندگی، چالش های پیش روی ملت اسلامی، و در اسناد صادره از سوی سازمان همکاری های اسلامی و سازمان های بین المللی در آن جوامع غیر مسلمان.
• گروه ها و جوامع مسلمان خارج از جهان اسلام در حال تحقق ارزش ها، فرهنگ و سنت های اسلامی خود هستند تا هویت اسلامی خود را حفظ کنند و در حالی که به الزامات شهروندی و اقامت در آن جوامع غیر مسلمان می چسبند.
• ترویج همکاری، ادغام و رویکرد بین علمای فرقه های متعدد اسلامی در آنچه که لزوماً به عنوان دین شناخته می شود، به منظور به حداکثر رساندن مساجد، احترام به اختلاف، پایبندی به اخلاق فقه اختلاف، و اهمیت تجدید نظر در نظرات فرقه ها در هنگام صدور فتح و تصمیمات مجمع.
• کار برای تجدید فقه اسلامی با توسعه آن از درون، و توسعه آن را از طریق کنترل استنباط، قواعد، شواهد و مقاصد.
• گفت وگوی سازنده با پیروان سایر ادیان و فرهنگ ها با هدف همکاری در خیر جامعه انسانی، با هماهنگی دبیرخانه عمومی سازمان همکاری اسلامی.

اصول مجمع

• اعتدال: دور شدن از همه اشکال هذلولی، فکر، رفتار و رفتار بیش از حد، به این معنی است که اعتدال، انعطاف پذیری، ظرفیت و تعادل باید در برخورد با دیگران ذاتی باشد.
• نظم و انضباط: انطباق کامل با تمام مقررات و مقررات حاکم بر کار در داخل مجموعه، و تعریف اختیارات و مسئولیت ها در حالی که احترام به شرایط مرجع و صلح اداری است.
• شفافیت: تعهد به یکپارچگی، صداقت، وضوح و بی طرفی در گفتن، سخن گفتن و عمل کردن و دور شدن از همه اشکال فساد، ابهام و مبهم بودن.
• عدالت: از بی عدالتی و بی عدالتی دوری کنید، چیزها را در جای خود قرار داده و در حالی که از تعصب و نپوتیسم دور می مانند، حق خود را به همه بدهید.
• عدالت: تعهد عدالت در رفتار با تحقق حقوق، رساندن آنها به اربابان خود و لغو بی عدالتی و تجاوز به کسانی که به اشتباه آنها را امضا کرده اند.
• بهره وری: تلاش برای رسیدن به بیشترین میزان فعالیت ها و وظایف در طول یک دوره رکورد، از طریق فداکاری، تمرکز بر کار، و پشتکاری.
• خلاقیت و نوآوری :ترویج کار و بهبود عملکرد با پیشنهاد ایده های جدید که از طریق آن بزرگترین نتایج به دست می آید، و پیدا کردن راه حل های سریع برای تحولات و تغییرات در محیط کار.
• همکاری و یکپارچگی: همبستگی، هم افزایی، حمایت بین کارگران و کمک به یکدیگر به منظور دستیابی به نتایج مورد نظر با تکمیل فعالیت ها و برنامه ها.
• دستاورد: انجام وظایف و انجام مسئولیت ها به طور بهینه در زمان های برنامه ریزی شده در حالی که به مشخصات و استانداردهای مورد نیاز برای رسیدن به اهداف و اهداف.
• تسلط: تنگی ذاتی، دقت و نبوغ در هنگام انجام وظایف و انجام مسئولیت ها به منظور دستیابی به بینایی، ماموریت و اهداف در سهولت و سهولت.

راه‌کارهای مجمع

• تأسیس مجتمع فقه اسلامی OIC مطابق با قطعنامه ای بود که اجلاس سوم اسلامی در سال ۲۰۰۱ در مکه برگزار کرد تا قطعنامه ها و فتح هایی در مورد مسائل مربوط به مسلمانان صادر کند و آن ها را به زبان های مختلف ترجمه کند و سپس آن ها را تا حد امکان گسترده گسترش دهد تا تصویب رویکرد اعتدال اسلامی را که مانع از افراط، افراط، غفلت یا پیروی از دیدگاه های غیرطبیعی مسلمانان می شود، تشویق کند.
• کنفرانس ها و سمینارهای علمی تخصصی برای بحث در مورد مسائل خاص، یا موضوعات مشکل ساز که نیاز به تحقیق و بررسی فقهی گسترده تر از شورای مجموعه اجازه می دهد.
• اظهار نظر مشروع در اسناد صادره از سوی سازمان همکاری اسلامی و سایر سازمان های بین المللی اسلامی و غیر اسلامی هر زمان که درخواست این کار را داشته باشند.
• موجودی نهادهای فتح، موسسات و مساجد فقه در جهان اسلام و خارج از کشور برای تعیین اینکه چه کسی در حال همکاری و هماهنگی با مجموعه است.
• ایجاد مراکز مطالعات اسلامی در برخی مناطق مرکزی خارج از جهان اسلام، همکاری با مراکز موجود برای خدمت به اهداف این مجموعه، نظارت بر نشریات بر اسلام در مناطق تحت پوشش کار آن، و سوق دادن شبهات.
• صدور دانشنامه های فقهی قابل دسترس (سه زبانه) که به مسائل زمان ها در حوزه های مختلف زندگی می پرداخت، به مسائلی که در کتاب های فقه در گردش است، به زبانی نزدیک نوشته شده است که نزدیک کردن اطلاعات دکترین به عموم دست اندرکاران فرهنگ و رسانه ها آسان است.
• تشویق فقه جدی از طریق مردم مجموعه و کمیته های آن و در محدوده دانشگاه ها و سایر موسسات علمی در رابطه با چالش های زمان و آخرین مسائل.
• تهیه لوایح مدل (سه زبانه) در حوزه های مختلف که در آن ها نیاز به قانونی کردن مقررات شریعت دارند، با در نظر گرفتن اختلافات فرقه ای، و انتشار آن ها در جهان اسلام برای تسهیل مرجع آن ها در اصلاح قوانین، قوانین و مقررات موجود.
• احیای میراث اسلامی با توجه خاص به کتاب های فقه، مقاصد حقوق اسلامی، فقه، فقه تطبیقی، انتشار آثاری که هنوز در این زمینه ها به چاپ نرسیده اند و ترجمه چشم این میراث به زبان هایی که از نظر اسلامی و بین المللی مهم هستند.
• توسعه فرهنگ لغت جامع (سه زبانه) اصطلاحات دکترین و اصولگرایانه که صحت، کنترل و سهولت بیان هر اصطلاح را پیش بینی می کند.
• تمام کار مجموعه، تصمیمات آن، فاطمه های آن و مهم ترین تحقیقات ارائه شده به آن را در مجله المجما، در وب سایت خود منتشر کنید و از آن بهره مند شوند و آن را به زبان هایی ترجمه کنید که از نظر اسلامی و جهانی مهم هستند.
• استفاده از کارشناسان متخصص در زمینه های مختلف علمی، و فرایند مطالعه و تحقیق در موضوعات قبل از مجموعه.
• صدور نشریه خوب اداره شده مطابق با قواعد علمی صدا برای خدمت به پژوهش و مطالعات در موارد شریعت و فقه اسلامی که در آن برخی تحقیقات دانشمندان و استادان دانشگاه در این زمینه ها منتشر می شود.

کشورهای عضو

در اساسنامه مجمع جهانی فقه اسلامی آمده است که هر یک از کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی یک عضو کار مجموعه فقهی را تعیین می کند، و ممکن است شامل بیش از یک عضو کار از یک دولت با تصمیم شورای مجمع، و مجموعه ممکن است با تصمیم به عضویت آن کسانی که با الزامات عضویت علمای مسلمان و حقوقدانان و جوامع مسلمان در کشورهای غیر اسلامی و سازمان های اسلامی که در خدمت اهداف مشابه مجموعه به شرطی که یک عضو از هر دولت، جامعه و یا جامعه با یک تصمیم محدود شامل شود. سازمان.

۵۷ کشور عضو مجموعه بین المللی فقه اسلامی عضو سازمان همکاری های اسلامی هستند که به ترتیب حروف الفبای عربی رتبه بندی شده اند:

آذربایجان، اردن، افغانستان، آلبانی، ازبکستان، اوگاندا، امارات متحده عربی، اندونزی، ایران، بحرین، برونئی، بنگلادش، بنین، بورکینافاسو، پاکستان، تاجیکستان، ترکمنستان، ترکیه، توگو، تونس، الجزایر، جیبوتی، چاد، ساحل عاج، سنگال، سودان، سوریه، سورینام، سومالی، سیرالئون، عراق، عربستان سعودی، عمان، گابون، گامبیا، گویان، گینه، گینه بیسائو، فلسطین، قطر، قرقیزستان، قزاقستان، کامرون، کومور، کویت، لبنان، لیبی، مالدیو، مالزی، مالی، مصر، مغرب (مراکش)، موریتانی، موزامبیک، نیجر، نیجریه، یمن.

اعضاء

تعداد ۳۴ کشور از ۵۷ کشور یک یا بیش از یک نماینده از بهترین علمای فقه اسلامی خود را به نمایندگی به این مجمع فرستاده‌اند. از ایران عبدالحمید اسماعیل زهی ومحمدعلی تسخیری، محمد واعظ‌زاده خراسانی و احمد مبلغی در این مجمع شرکت دارند. همچنین مجمع از تعدادی از کارشناسان خبره در زمینه‌های معرفت اسلامی و دیگر معارف و علوم نیز بهره می‌جوید تا بتواند اراده امت اسلامی در ایجاد وحدت نظری و عملی بر اساس احکام آسان شریعت اسلامی را محقق سازد و همچنین بتواند امت اسلامی را به نقش تمدنی خویش که قرن‌ها چراغ فروزان آن را بر دست داشت و رهبری جریان تاریخ انسانیت را در تمامی زمینه‌ها به عهده داشت، بازگرداند.

منبع

سایت مجمع جهانی فقه اسلامی