الوحدة والإنسجام الإسلامی (کتاب): تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> بندانگشتی|وسط {| class="wikitable...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۶ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۰۹
نام کتاب | الوحدة والإنسجام الإسلامي |
---|---|
نام اصلی کتاب | الوحدة والإنسجام الإسلامي مشروع حضاري |
نویسنده | جمال الدین عبدالرسول |
اشراف | علی اصغر اوحدی |
زبان کتاب | عربی |
سال نشر | 1430 ق / 2009 م |
ناشر | مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی |
تیراژ | 1000 نسخه |
نوبت چاپ | اول |
مؤلف در اين کتاب کوشيده تا برنامة تمدن¬ساز و وحدت¬بخش اسلام را از خلال سخنراني¬ها و پيام¬هاي رهبر انقلاب اسلامي ايران استخراج كند و در ضمن مقايسة تمدن اسلامي با تمدن غرب، برتري¬ها و شايستگي¬هاي تمدن اسلامي را که تمدني اخلاقي است در برابر تمدن مادي غرب آشکار سازد. آنچه که در سرتاسر کتاب به عنوان اساس و محور بحث مورد توجه قرار گرفته است وحدت و انسجام اسلامي مي¬باشد. کتاب داراي مقدمه¬اي طولاني و شش فصل مي¬باشد و در مقدمه به مبارزات و تهديداتي که جهان اسلام با آن مواجه است پرداخته و به مسائلي چون تهاجم فرهنگي و فعاليت¬هاي گوناگون مستشرقان اشاره نموده است. در فصل اول، مفهوم وحدت اسلام را در ضمن بحث در مسائل اجتماعي اسلام و ارزشي که اسلام براي انسان قائل است بررسي و در پايان اين فصل به اين اشاره کرده که انسان فطرتاً و طبيعتاً وحدت¬طلب و مدني بالطبع است. نويسنده در ضمن استناد به احاديث و روايات و اقوال دانشمندان جامعه شناسي، سخنان رهبر معظم انقلاب را نيز بيان نموده است. استراتژي وحدت و انسجام اسلامي موضوع فصل دوم مي¬باشد كه ضمن بررسي لغوي اين مطلب، به اصطلاحات اخوت اسلامي، تأليف قلوب، پرداخته است. منابع و مآخذي که دربارة وحدت اسلامي بايد به آنها رجوع نمود ابتدا قرآن کريم، سپس سنت شريف نبوي و احاديث و روايات اهل بيت (ع) است که در فصل سوم مورد بررسي قرار گرفته¬اند. در فصل چهارم، وحدت اسلامي را از ديدگاه¬هاي سياسي و فلسفي مورد تحقيق قرار داده و در پايان ضمن دعوت به وحدت، از مسلمانان خواسته که از تعصب کورکورانه و هرگونه خصومت بين مسلمانان پرهيز نمايند. فصل پنجم به آن دسته از مبارزات، موانع و مشکلاتي چون استكبار جهاني، جهل، تعصب و فقر که مانع تحقق وحدت اسلامي شده يا آن را به تعويق مي¬اندازند، پرداخته است. ودر فصل پاياني به مظاهر وحدت اسلامي چون حج و تولد پيامبر اکرم (ص) و تأسيس دارالتقريب بين المذاهب اشاره دارد. در پايان نيز فتواي دو تن از علماء مصر، شيخ محمود شلتوت و دکتر فريد واصل نصر را دربارة تقليد از مذهب شيعة اماميه به عنوان ضميمه آورده است.