ابراهیم لقانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''إبراهیم اللقانی''' إبراهیم بن إبراهیم بن حسن بن علی بن عبدالقدوس بن الولی مشهور به محمد بن هارون اللقّانی المالکی المصری. لقبش برهان الدین و کنیه اش أبوالأمداد و أبو إسحاق بود<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A5%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%87%D9%8A%D9%85_%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%82%D8%A7%D9%86%D9%8A#cite_note-aa0d036931e2a124e49c486d5941d1acfe41b52d-1 إبراهیم اللقانی]</ref>. قبیله او که از تباری اصیل بود. نسب لقانی به روستای لقانه از روستاهای [[مصر]] بر می‌گردد. او دارای جایگاه بلندی از جهت علمی و تربیتی در میان مصریان است تا به آنجا که او در حال حاضر یک خیابان بزرگ به نام خود در محله های معتبر [[قاهره]] مصر جدید با نام خیابان ابراهیم پاشا اللقانی، نزدیک کاخ ریاست جمهوری دارد. یکی از برجسته ترین نوادگان او در دوره معاصر پروفسور دکتر اسماعیل احمد اللقانی بود. او پزشک داخلی و کبد در سالمندان و مؤسس گروه طب سالمندی و سالمندان دانشکده پزشکی دانشگاه اسکندریه - دانشگاه فواد اول سابق -است.

برجسته ترین آنها عبارتند از: صدرالدین المناوی، عبدالکریم البرمونی، سالم السنهوری که بیشترین بهره را از او گرفت و یحیی القرافی. در زمینه تربیت و سلوک نیز از ابوالعباس شرنوبی بهره برد. پس از ارتباط طولانی با علوم شرعی و معاشرت با علما، مردم او را از علما و ائمه [[اسلام]] شناخته و به دلیل قدرت علمی فراوان وی در علوم شرعی از او یاد کرده تا آنجا که مرجع علما در حل مسائل علمی و فتاوا شد. شاید نوشته های ایشان که در ذیل به آن اشاره می‌شود برای ارائه تصویری از علومی که او به آن ها تسلط کامل داشتند کافی باشد.

جایگاه علمی و تربیتی او، مظاهر قدرت عزم، عزت نفس و عظمت شخصیتی را در سلوک و زندگی او بیان می‌کند که او را رقیب دولتمردان در رهبری مردم کرده و آنان را ملزم به پذیرش این امر نموده است. مداخله او در حل نارضایتی مردم و برآوردن مصالح آنان از مهمترین فعالیت‌های او بود. بزرگترین دغدغه او صرف وقتش برای مطالعه و بهره مندی از آن بود.

[[رده: تصوف]]