حزب التحریر

نام	حزب حرکت اسلامی
موسس	تقی الدین النبهانی
سال تاسیس	1953
کشور	فلسطین

حزب‌التحریر حزب اسلامگرای جهانی است که در سال ۱۹۵۳ در بیت‌المقدس توسط روحانی فلسطینی تقی‌الدین النبهانی تأسیس شده است .

حزب‌التحریر به معنی گروه آزادی‌بخش می‌باشد که از مصدر "حریت یا تحریر" عربی گرفته شده است و به معنی گروهی می‌باشد که تلاش دارد تا مسلمانان را از قید و بند نظام‌ها، افکار، مفاهیم و احساسات غیر اسلامی نجات دهد.

هدف این حزب تأسیس نظام سیاسی اسلام (دولت خلافت) و تلاش برای وحدت فکری، سیاسی و جغرافیایی در میان مسلمانان جهان عنوان شده است.

این سازمان خود را در پی خلافت می‌داند و دولت ـ ملت، جمهوریت، دموکراسی، نشنلیزم و روش‌های دموکراتیک رسیدن به قدرت را رد نموده و فریب می‌خواند.

برخی کشورها این سازمان را تروریستی دانسته و در برخی کشورها فعالیت آن به دلیل اتهام دست داشتن در خشونت ممنوع است. این درحالیست که فعالیت‌های تروریستی و خشونت‌آمیز توسط این گروه به اثبات نرسیده‌است.

طریقه حزب‌التحریر برای برپایی خلافت مبتنی بر روش دموکراتیک و مدنی، روش مادی همچو فعالیت‌های نظامی، مسلحانه و خشونت‌آمیز استوار نمی‌باشد. بلکه اساس کار و فعالیت حزب‌التحریر را مبارزه فکری و سیاسی برای برپایی خلافت تشکیل می‌دهد.

حزب‌التحریر خلافت خودخوانده‌ی داعش و رابطه با این گروه را ردّ می‌کند و می‌گوید که حزب‌التحریر در سال 1953 تاسیس شده و داعش در سال 2014 به میان آمده است.

حزب‌التحریر از سال 2003 بدینسو فعالیت‌هایش را در افغانستان گسترش داده و در اکثریت ولایات افغانستان فعالیت دارد. تعداد این گروه در افغانستان هزاران نفر تخمین زده می‌شود.تا جایی‌که مشاهده شده است تمامی فعالیت‌های حزب در افغانستان فکری و سیاسی بوده و دست به اعمال مادی و نظامی نزده است.

گسترش فعالیت‌ها

این حزب در سال ۱۹۵۳ توسط شیخ تقی الدین النبهانی یک قاضی و عالم دینی که از دانشگاه الازهر مصر فارغ گردیده بود در فلسطین تأسیس شد. از آن زمان تا کنون حزب فعالیتش را در بیش از پنجاه کشور گسترش داده‌است و گفته می‌شود که بیش از یک میلیون عضو دارد. حزب علاوه بر کشورهای اسلامی و عربی، در اکثر کشورهای اروپایی و آمریکایی نیز فعال است.

اهداف

به‌صورت مختصر اهداف حزب قرار ذیل گفته شده است: • تأسیس نظام سیاسی اسلام (دولت خلافت) • تلاش برای وحدت فکری، سیاسی و جغرافیایی در میان مسلمانان • اعاده عزت و شوکت گذشته‌ی مسلمانان • کشیدن مسلمانان از حالت عقب‌ماندگی و انحطاط فکری و سیاسی • هموار نمودن زمینه هدایت بشر از طریق تطبیق، دعوت و حمل اسلام