۲۱٬۸۹۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
جنبش [[اخوانالمسلمین]] [[تونس]] پس از رهایی از اشغال [[فرانسه]] در اواخر دهه شصت با نام (گروه اسلامی) در [[تونس]] منتشر شد و شروع به دعودت و یارگیری نمود که اولین جلسات تشکیلاتی خود را در آوریل 1972 م، به صورت مخفیانه برگزار کرد. فعالیت این گروه در ابتدا محدود به بعد فکری و با ایجاد محافل در مساجد و شرکت در انجمنهای حفظ [[قرآن کریم]] بود. در ابتدا، فعالیت این گروه بطور ضمنی مورد استقبال [[حزب سوسیالیست مشروطه]] (یک حزب در آن زمان) قرار گرفت، که جنبش اسلامی را بهعنوان پشتوانهای در مقابل چپ غالب آن زمان بر [[اپوزیسیون]] میدید.<br> | جنبش [[اخوانالمسلمین]] [[تونس]] پس از رهایی از اشغال [[فرانسه]] در اواخر دهه شصت با نام (گروه اسلامی) در [[تونس]] منتشر شد و شروع به دعودت و یارگیری نمود که اولین جلسات تشکیلاتی خود را در آوریل 1972 م، به صورت مخفیانه برگزار کرد. فعالیت این گروه در ابتدا محدود به بعد فکری و با ایجاد محافل در مساجد و شرکت در انجمنهای حفظ [[قرآن کریم]] بود. در ابتدا، فعالیت این گروه بطور ضمنی مورد استقبال [[حزب سوسیالیست مشروطه]] (یک حزب در آن زمان) قرار گرفت، که جنبش اسلامی را بهعنوان پشتوانهای در مقابل چپ غالب آن زمان بر [[اپوزیسیون]] میدید.<br> | ||
در سال 1974 م، به اعضای گروه اسلامی اجازۀ انتشار مجلۀ (المعرفه) داده شد که بستر واقعی ایدههای جنبش شد. همایش موسس گروه اسلامی بهصورت مخفیانه برگزار شد که در آن قانون اساسی آن به تصویب رسید که بر اساس آن ساختار سازمان ساخته شد. در 18 ژوئیه 1981 م، مقامات رهبران جنبش را دستگیر کردند تا به اتهامات: عضویت در یک انجمن غیرمجاز، تضعیف حیثیت رئیسجمهوری، انتشار اخبار کذب، و پخش اعلامیههای خصمانه به دادگاه کشیده شوند. این جنبش در آوریل 1989 م، با حدود 13 درصد آرا در انتخابات قانونگذاری شرکت کرد. نیروهای امنیتی در سال 1990 م، سرکوب شدید اعضا و هواداران جنبش را آغاز کردند و تعداد بازداشت شدگان به 8000 نفر رسید. | در سال 1974 م، به اعضای گروه اسلامی اجازۀ انتشار مجلۀ (المعرفه) داده شد که بستر واقعی ایدههای جنبش شد. همایش موسس گروه اسلامی بهصورت مخفیانه برگزار شد که در آن قانون اساسی آن به تصویب رسید که بر اساس آن ساختار سازمان ساخته شد. در 18 ژوئیه 1981 م، مقامات رهبران جنبش را دستگیر کردند تا به اتهامات: عضویت در یک انجمن غیرمجاز، تضعیف حیثیت رئیسجمهوری، انتشار اخبار کذب، و پخش اعلامیههای خصمانه به دادگاه کشیده شوند. این جنبش در آوریل 1989 م، با حدود 13 درصد آرا در انتخابات قانونگذاری شرکت کرد. نیروهای امنیتی در سال 1990 م، سرکوب شدید اعضا و هواداران جنبش را آغاز کردند و تعداد بازداشت شدگان به 8000 نفر رسید. در اوت 1992 م، دادگاه نظامی، 256 رهبر و اعضای جنبش را به حبس ابد محکوم کرد. در سالهای بعد، در بحبوحه انتقادات گسترده از انجمنهای حقوق بشر، مقامات به تعقیب افراد وابسته به جنبش ادامه دادند و فعالیت جنبش در [[تونس]] کاملاً ممنوع شد.<br> | ||
== گسترش اندیشۀ جنبش النهضه == | |||
اندیشۀ [[جنبش النهضه]] بویژه در [[تونس]] گسترش یافت و این جنبش در سال 1985 م، سومین دفتر اجرایی خود را به ریاست ''رشید غنوشی'' و [[عبد الفتاح مورو]] بهعنوان دبیرکل و عضویت آقایان ''حمادی الجبلی''، '''حبیب اللوز''' و ''حبیب سوئیسی'' و این جنبش با استقبال رسمی محمد المزالی نخستوزیر در کاخ دولت به رسمیت شناخته شد. | |||
زمانی که انقلاب [[تونس]] در 14 ژانویه 2011 م، موفق به برکناری ''بن علی'' از قدرت شد، این کشور پیش از پایان سال شاهد عواقب آن بود، یعنی انتخابات مجلس مؤسسان که در آن النهضه 40 درصد از کرسیهای مجلس را به دست آورد. | زمانی که انقلاب [[تونس]] در 14 ژانویه 2011 م، موفق به برکناری ''بن علی'' از قدرت شد، این کشور پیش از پایان سال شاهد عواقب آن بود، یعنی انتخابات مجلس مؤسسان که در آن النهضه 40 درصد از کرسیهای مجلس را به دست آورد. |