نسخهٔ ‏۳۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۳۶

سوره مؤمنون

نام	سوره مؤمنون
شماره سوره	۲۳
ترتیب نزول	۷۴
جزء	۱۸
مکی/مدنی	مکی
تعداد آیات	۱۱۸
تعداد کلمات	۱۰۵۵
تعداد حروف	۴۴۸۶

سوره مؤمنون بیست و سومین سوره و از سوره‌های مکی قرآن است که در جزء ۱۸ قرآن جای دارد. این سوره به دلیل اشاره به ۱۵ صفت از صفات مؤمنان، مؤمنون نامیده شده است. روی‌گردانی از کار و سخن بیهوده، پیشتاز بودن در کارهای خیر، اشاره به داستان حضرت موسی(ع) و حضرت نوح(ع)، خلقت انسان و معاد از مباحث این سوره است. آیات ۹۹ و ۱۰۰ درباره آرزوی کافران هنگام مرگ برای بازگشت به دنیا و انجام اعمال صالح از آیات مشهور سوره مؤمنون است.

مؤمنون

جمع مؤمن، به معنای افراد با ايمان.

مفهوم کلي سوره

آيات آفاقى و انفسى خدا؛
هشدار در مورد معاد؛
سرگذشت عبرت آموز مردان الهى ؛
صفات برجسته ى مؤمنان^[۱].

اسامی سوره

مؤمنون،
قد أفلح،
فلاح^[۲].

علت نام‌گذاری

«سوره مؤمنون»؛ سبب نام‌گذارى آن يازده آيۀ ابتداى اين سوره است که اوصاف و آثار و نشانه‌هاى مؤمنان را بيان کرده است^[۳].

«سوره قد أفلح»؛ نام‌گذاری سوره به اسم اولين عبارت میباشد.

«سوره فلاح»؛ ابن‌عاشور در التحرير و التنوير اين اسم را برای اين سوره آورده است ولی علتی بر آن ذکر نکرده است^[۴]. به نظر میرسد به خاطر کلمه افلح در آيه اول و آيات بعدی اين سوره است که عوامل فلاح و رستگاری مؤمنين را بيان می‌کند.

تعداد آيات و کلمات و حروف

سوره مؤمنون صدوهيجده آيه دارد^[۵].

سوره مؤمنون هزاروهشتصدوچهل کلمه دارد^[۶].(لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره‌های قرآن مختلف است)

سوره مؤمنون چهارهزاروهشتصدودو حرف دارد^[۷]. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است)

اهداف و آموزه‌ها

اهداف کلی سوره مؤمنون عبارتند از:

جلب توجه به مبدأ هستى؛
جلب توجه به معاد؛
بيان صفات مؤمنان^[۸].

محتوا و موضوعات

سوره مؤمنون چنان که از نامش پيدا است بخش مهمى از آن سخن از اوصاف برگزيده مؤمنان است. سپس بحث‌هايى در زمينه اعتقاد و عمل بيان مى کند که تکميل کننده آن صفات مى باشد. روی هم رفته مجموع مطالب اين سوره را مى توان به چند بخش تقسيم کرد:

بخش اول که از آيه قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ آغاز میشود تا چندين آيه بعد بيانگر صفاتى است که مايۀ فلاح و رستگارى مؤمنان است و خواهيم ديد اين اوصاف آن قدر حساب شده و جامع است که جنبه‌هاى مختلف زندگى فردى و اجتماعى را تحت پوشش خود قرار مى دهد.

و از آنجا که خمير مايه همه آنها ايمان و توحيد است در بخش دوم به نشانه‌هاى مختلف خداشناسى، و آيات آفاقى و انفسى پروردگار در پهنه عالم هستى، اشاره کرده، و نمونه‌هايى از نظام شگرف عالم آفرينش را در آسمان و زمين و آفرينش انسان و حيوانات و گياهان بر مى شمارد.

و براى تکميل جنبه‌هاى عملى در بخش سوم به شرح سر گذشت عبرت انگيز جمعى از پيامبران بزرگ همچون نوح(ع)، هود(ع)، موسى(ع)، عيسى(ع) پرداخته فرازهايى از زندگى آنها را بيان مى کند.

در بخش چهارم روى سخن را به مستکبران کرده، و با دلائل منطقى و گاه با تعبيرات تند و کوبنده به آنها هشدار مى دهد، تا دل‌هاى آماده به خود آيد و راه بازگشت به سوى خدا را پيدا کند.

در بخش پنجم بحث‌هاى فشرده اى درباره معاد بيان کرده است.

و در بخش ششم از حاکميت خداوند بر عالم هستى و نفوذ فرمانش در همه جهان سخن مى گويد.

سرانجام در بخش هفتم باز هم سخن از قيامت، حساب، جزا و پاداش نيکوکاران و کيفر بدکاران به ميان مى آورد، و با بيان هدف آفرينش انسان سوره را پايان مى دهد. و به اين ترتيب محتواى اين سوره مجموعه اى است از درسهاى اعتقادى و عملى، و مسائل بيدارکننده و بيان خط سير مؤمنان از آغاز تا پايان^[۹].

فضائل، خواص و ثواب قرائت

ابى‌بن‌کعب از پيامبر روايت کرده است که «هر که سوره مؤمنون را بخواند، فرشتگان در روز قيامت او را به روح و ريحان و آنچه موجب چشم روشنى است، بشارت میدهند».

امام صادق(ع) فرمود «هر که سوره مؤمنون را بخواند و در هر جمعه تکرار کند، خداوند کار او را به سعادت ختم میکند و در بهشت برين با انبياء و مرسلين است^[۱۰]».

محل و زمان و فضای نزول

سوره مؤمنون در مکه بر پيامبر(ص) نازل شده است^[۱۱].

سوره مؤمنون بعد از سوره انبياء در مکه نازل گرديده است، بنابراين به نظر مى آيد حدود سالهاى هشت بعثت نازل شده باشد^[۱۲].

ظاهرا [فضا و] شأن نزولى براى سوره مؤمنون نقل نشده است بلکه ضرورت موقع ايجاب مى کرده که در تداوم وحى آسمانى، اين مطالب ارزنده يادآورى و بيان شود تا مؤمنان بدانند، ايمان تنها با زبان کافى نيست بلکه لازمه اش عمل است و نيز آنها و کافران بدانند که کفر و شرک و اعمال ناشايست در دنيا و آخرت پيامد ناگوارى دارد^[۱۳].

ويژگی

مؤمنون جزو سور مئين (صد آيه ای‌ها) است ابن قتيبه می‌گويد سور مئين سوره‌هايی هستند که بعد از سور طوال آمده‌اند علت نامگذاری اين سوره‌ها به مئين نزديک بودن تعداد آيه‌های اين سوره‌ها به عدد صد می‌باشد^[۱۴]. گفته شده اين سوره‌ها عبارتند از «بنی إسرائيل، کهف، مريم، طه، أنبياء، حج و مؤمنون»^[۱۵]. برخی ديگر نيز سور مئين را سوره‌های «توبه، نحل، هود، يوسف، کهف، بنی اسرائيل، انبياء، طه، مؤمنون، شعراء و صافات» ذکر کرده‌اند^[۱۶].

روايتى است که از رسول خدا(ص) نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى تورات و سوره‌هاى مئين را به جاى انجيل و سوره‌هاى مثانى را به جاى زبور به من داد و پروردگارم مرا با دادن سوره‌هاى مفصّل فزونى بخشيد^[۱۷].

اهداف و اوصاف ناب و عوامل رستگاری مؤمنان در سوره مؤمنون به زيبايی ترسيم شده است.

منبع

برگرفته از سایت معرفی سوره مومنون - پایگاه جامع قرآنhttps://quran.inoor.ir

پانویس

↑ تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 21.
↑ التحرير و التنوير، ج 18، ص 5.
↑ تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 23.
↑ التحرير و التنوير، ج 18، ص 5.
↑ الكشف و البيان،ج 7، ص 37.
↑ همان.
↑ همان.
↑ تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 24.
↑ تفسير نمونه، ج14، ص 191- 190.
↑ ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 17، ص 28.
↑ مجمع البيان فی تفسير القرآن، ج 7، ص 156.
↑ تفسير أحسن‌الحديث، ج 7، ص 93.
↑ تفسير أحسن‌الحديث، ج 7، ص 94.
↑ زاد المسير فى علم التفسير، ج 4، ص 141
↑ ]دراسة حول القرآن الکريم، ص ۳۷.
↑ التمهيد فی علوم القرآن، ج1، ص313.
↑ جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34

[1] تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 21.

[2] التحرير و التنوير، ج 18، ص 5.

[3] تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 23.

[4] التحرير و التنوير، ج 18، ص 5.

[5] الكشف و البيان،ج 7، ص 37.

[6] همان.

[7] همان.

[8] تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 24.

[9] تفسير نمونه، ج14، ص 191- 190.

[10] ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 17، ص 28.

[11] مجمع البيان فی تفسير القرآن، ج 7، ص 156.

[12] تفسير أحسن‌الحديث، ج 7، ص 93.

[13] تفسير أحسن‌الحديث، ج 7، ص 94.

[14] زاد المسير فى علم التفسير، ج 4، ص 141

[15] ]دراسة حول القرآن الکريم، ص ۳۷.

[16] التمهيد فی علوم القرآن، ج1، ص313.

[17] جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

@@ خط ۲۸: / خط ۲۸: @@
 </div>
-'''سوره مؤمنون''' بیست و سومین سوره و از سوره‌های مکی [[قرآن]] است که در جزء ۱۸ قرآن جای دارد. این سوره به دلیل اشاره به ۱۵ صفت از صفات [[مؤمنان]]، [[مؤمنون]] نامیده شده است. رویگردانی از کار و سخن بیهوده، پیشتاز بودن در کارهای خیر، اشاره به داستان [[حضرت موسی(ع)]] و [[حضرت نوح(ع)]]، خلقت [[انسان]] و [[معاد]] از مباحث این سوره است.
+'''سوره مؤمنون''' بیست و سومین سوره و از سوره‌های مکی [[قرآن]] است که در جزء ۱۸ قرآن جای دارد. این سوره به دلیل اشاره به ۱۵ صفت از صفات [[مؤمنان]]، [[مؤمنون]] نامیده شده است. روی‌گردانی از کار و سخن بیهوده، پیشتاز بودن در کارهای خیر، اشاره به داستان [[حضرت موسی(ع)]] و [[حضرت نوح(ع)]]، خلقت [[انسان]] و [[معاد]] از مباحث این سوره است.
 آیات ۹۹ و ۱۰۰ درباره آرزوی [[کافران]] هنگام مرگ برای بازگشت به دنیا و انجام اعمال صالح از آیات مشهور سوره مؤمنون است.
@@ خط ۳۷: / خط ۳۷: @@
 =مفهوم کلي سوره=
-# آيات آفاقى و انفسى [[خدا]]؛
+#آيات آفاقى و انفسى [[خدا]]؛
-# هشدار در مورد [[معاد]]؛
+#هشدار در مورد [[معاد]]؛
-# سرگذشت عبرت آموز مردان الهى ؛
+#سرگذشت عبرت آموز مردان الهى ؛
-# صفات برجسته ى مؤمنان<ref>تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 21.</ref>.
+#صفات برجسته ى مؤمنان<ref>تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 21.</ref>.
 =اسامی سوره=
-# مؤمنون،
+#مؤمنون،
-# قد أفلح،
+#قد أفلح،
-# فلاح<ref>التحرير و التنوير، ج 18، ص 5.</ref>.
+#فلاح<ref>التحرير و التنوير، ج 18، ص 5.</ref>.
 =علت نام‌گذاری=
-«سوره مؤمنون»؛ سبب نام‌گذارى آن يازده آيۀ ابتداى اين سوره است كه اوصاف و آثار و نشانه هاى مؤمنان را بيان كرده است<ref>تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 23.</ref>.
+«سوره مؤمنون»؛ سبب نام‌گذارى آن يازده آيۀ ابتداى اين سوره است که اوصاف و آثار و نشانه‌هاى مؤمنان را بيان کرده است<ref>تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 23.</ref>.
-«سوره قد أفلح»؛ نام‌گذاری سوره به اسم اولين عبارت مي‌باشد.
+«سوره قد أفلح»؛ نام‌گذاری سوره به اسم اولين عبارت میباشد.
-«سوره فلاح»؛ ابن‌عاشور در التحرير و التنوير اين اسم را برای اين سوره آورده است ولی علتی بر آن ذکر نکرده است<ref>التحرير و التنوير، ج 18، ص 5.</ref>. به نظر مي‌رسد به خاطر کلمه افلح در آيه اول و آيات بعدی اين سوره است که عوامل فلاح و رستگاری مؤمنين را بيان می کند.
+«سوره فلاح»؛ ابن‌عاشور در التحرير و التنوير اين اسم را برای اين سوره آورده است ولی علتی بر آن ذکر نکرده است<ref>التحرير و التنوير، ج 18، ص 5.</ref>. به نظر میرسد به خاطر کلمه افلح در آيه اول و آيات بعدی اين سوره است که عوامل فلاح و رستگاری مؤمنين را بيان می‌کند.
 =تعداد آيات و کلمات و حروف=
@@ خط ۶۰: / خط ۶۰: @@
 سوره مؤمنون صدوهيجده آيه دارد<ref>الكشف و البيان،ج 7، ص 37.</ref>.
-سوره مؤمنون هزاروهشتصدوچهل كلمه دارد<ref>همان.</ref>.(لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره های قرآن مختلف است)
+سوره مؤمنون هزاروهشتصدوچهل کلمه دارد<ref>همان.</ref>.(لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره‌های قرآن مختلف است)
-سوره مؤمنون چهارهزاروهشتصدودو حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره های قرآن مختلف است)
+سوره مؤمنون چهارهزاروهشتصدودو حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است)
 =اهداف و آموزه‌ها=
@@ خط ۶۸: / خط ۶۸: @@
 اهداف کلی سوره مؤمنون عبارتند از:
-* جلب توجه به مبدأ هستى؛
+*جلب توجه به مبدأ هستى؛
-* جلب توجه به [[معاد]]؛
+*جلب توجه به [[معاد]]؛
-* بيان صفات مؤمنان<ref>تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 24.</ref>.
+*بيان صفات مؤمنان<ref>تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 24.</ref>.
 =محتوا و موضوعات=
-سوره مؤمنون چنان كه از نامش پيدا است بخش مهمى از آن سخن از اوصاف برگزيده مؤمنان است. سپس بحث هايى در زمينه اعتقاد و عمل بيان مى كند كه تكميل كننده آن صفات مى باشد. روی هم رفته مجموع مطالب اين سوره را مى توان به چند بخش تقسيم كرد:
+سوره مؤمنون چنان که از نامش پيدا است بخش مهمى از آن سخن از اوصاف برگزيده مؤمنان است. سپس بحث‌هايى در زمينه اعتقاد و عمل بيان مى کند که تکميل کننده آن صفات مى باشد. روی هم رفته مجموع مطالب اين سوره را مى توان به چند بخش تقسيم کرد:
-بخش اول كه از آيه قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ آغاز مي‌شود تا چندين آيه بعد بيانگر صفاتى است كه مايۀ فلاح و رستگارى مؤمنان است و خواهيم ديد اين اوصاف آن قدر حساب شده و جامع است كه جنبه هاى مختلف زندگى فردى و اجتماعى را تحت پوشش خود قرار مى دهد.
+بخش اول که از آيه قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ آغاز میشود تا چندين آيه بعد بيانگر صفاتى است که مايۀ فلاح و رستگارى مؤمنان است و خواهيم ديد اين اوصاف آن قدر حساب شده و جامع است که جنبه‌هاى مختلف زندگى فردى و اجتماعى را تحت پوشش خود قرار مى دهد.
-و از آنجا كه خمير مايه همه آنها [[ايمان]] و [[توحيد]] است در بخش دوم به نشانه هاى مختلف خداشناسى، و آيات آفاقى و انفسى پروردگار در پهنه عالم هستى، اشاره كرده، و نمونه هايى از نظام شگرف عالم آفرينش را در آسمان و زمين و آفرينش انسان و حيوانات و گياهان بر مى شمارد.
+و از آنجا که خمير مايه همه آنها [[ايمان]] و [[توحيد]] است در بخش دوم به نشانه‌هاى مختلف خداشناسى، و آيات آفاقى و انفسى پروردگار در پهنه عالم هستى، اشاره کرده، و نمونه‌هايى از نظام شگرف عالم آفرينش را در آسمان و زمين و آفرينش انسان و حيوانات و گياهان بر مى شمارد.
-و براى تكميل جنبه هاى عملى در بخش سوم به شرح سر گذشت عبرت انگيز جمعى از پيامبران بزرگ همچون [[نوح(ع)]]، [[هود(ع)]]، [[موسى(ع)]]، [[عيسى(ع)]] پرداخته فرازهايى از زندگى آنها را بيان مى كند.
+و براى تکميل جنبه‌هاى عملى در بخش سوم به شرح سر گذشت عبرت انگيز جمعى از پيامبران بزرگ همچون [[نوح(ع)]]، [[هود(ع)]]، [[موسى(ع)]]، [[عيسى(ع)]] پرداخته فرازهايى از زندگى آنها را بيان مى کند.
-در بخش چهارم روى سخن را به مستكبران كرده، و با دلائل منطقى و گاه با تعبيرات تند و كوبنده به آنها هشدار مى دهد، تا دل‌هاى آماده به خود آيد و راه بازگشت به سوى خدا را پيدا كند.
+در بخش چهارم روى سخن را به مستکبران کرده، و با دلائل منطقى و گاه با تعبيرات تند و کوبنده به آنها هشدار مى دهد، تا دل‌هاى آماده به خود آيد و راه بازگشت به سوى خدا را پيدا کند.
-در بخش پنجم بحث هاى فشرده اى درباره معاد بيان كرده است.
+در بخش پنجم بحث‌هاى فشرده اى درباره معاد بيان کرده است.
-و در بخش ششم از حاكميت [[خداوند]] بر عالم هستى و نفوذ فرمانش در همه جهان سخن مى گويد.
+و در بخش ششم از حاکميت [[خداوند]] بر عالم هستى و نفوذ فرمانش در همه جهان سخن مى گويد.
-سرانجام در بخش هفتم باز هم سخن از [[قيامت]]، حساب، جزا و پاداش نيكوكاران و كيفر بدكاران به ميان مى آورد، و با بيان هدف آفرينش انسان سوره را پايان مى دهد. و به اين ترتيب محتواى اين سوره مجموعه اى است از درسهاى اعتقادى و عملى، و مسائل بيداركننده و بيان خط سير مؤمنان از آغاز تا پايان<ref>تفسير نمونه، ج14، ص 191- 190.</ref>.
+سرانجام در بخش هفتم باز هم سخن از [[قيامت]]، حساب، جزا و پاداش نيکوکاران و کيفر بدکاران به ميان مى آورد، و با بيان هدف آفرينش انسان سوره را پايان مى دهد. و به اين ترتيب محتواى اين سوره مجموعه اى است از درسهاى اعتقادى و عملى، و مسائل بيدارکننده و بيان خط سير مؤمنان از آغاز تا پايان<ref>تفسير نمونه، ج14، ص 191- 190.</ref>.
 =فضائل، خواص و ثواب قرائت=
-[[ابى‌بن‌كعب]] از پيامبر روايت كرده است كه «هر كه سوره مؤمنون را بخواند، فرشتگان در [[روز قيامت]] او را به [[روح]] و ريحان و آنچه موجب چشم روشنى است، بشارت مي‌دهند».
+[[ابى‌بن‌كعب|ابى‌بن‌کعب]] از پيامبر روايت کرده است که «هر که سوره مؤمنون را بخواند، فرشتگان در [[روز قيامت]] او را به [[روح]] و ريحان و آنچه موجب چشم روشنى است، بشارت میدهند».
-[[امام صادق(ع)]] فرمود «هر كه سوره مؤمنون را بخواند و در هر [[جمعه]] تكرار كند، [[خداوند]] كار او را به سعادت ختم مي‌كند و در [[بهشت]] برين با [[انبياء]] و [[مرسلين]] است<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 17، ص 28.</ref>».
+[[امام صادق(ع)]] فرمود «هر که سوره مؤمنون را بخواند و در هر [[جمعه]] تکرار کند، [[خداوند]] کار او را به سعادت ختم میکند و در [[بهشت]] برين با [[انبياء]] و [[مرسلين]] است<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 17، ص 28.</ref>».
 =محل و زمان و فضای نزول=
@@ خط ۱۰۰: / خط ۱۰۰: @@
 سوره مؤمنون در [[مکه]] بر [[پيامبر(ص)]] نازل شده است<ref>مجمع البيان فی تفسير القرآن، ج 7، ص 156.</ref>.
-سوره مؤمنون بعد از [[سوره انبياء]] در مكه [[نازل]] گرديده است، بنابراين به نظر مى آيد حدود سالهاى هشت [[بعثت]] نازل شده باشد<ref>تفسير أحسن‌الحديث، ج 7، ص 93.</ref>.
+سوره مؤمنون بعد از [[سوره انبياء]] در مکه [[نازل]] گرديده است، بنابراين به نظر مى آيد حدود سالهاى هشت [[بعثت]] نازل شده باشد<ref>تفسير أحسن‌الحديث، ج 7، ص 93.</ref>.
-ظاهرا [فضا و] شأن نزولى براى سوره مؤمنون نقل نشده است بلكه ضرورت موقع ايجاب مى كرده كه در تداوم [[وحى]] آسمانى، اين مطالب ارزنده يادآورى و بيان شود تا مؤمنان بدانند، [[ايمان]] تنها با زبان كافى نيست بلكه لازمه اش عمل است و نيز آنها و [[كافران]] بدانند كه [[كفر]] و [[شرك]] و اعمال ناشايست در دنيا و آخرت پيامد ناگوارى دارد<ref>تفسير أحسن‌الحديث، ج 7، ص 94.</ref>.
+ظاهرا [فضا و] شأن نزولى براى سوره مؤمنون نقل نشده است بلکه ضرورت موقع ايجاب مى کرده که در تداوم [[وحى]] آسمانى، اين مطالب ارزنده يادآورى و بيان شود تا مؤمنان بدانند، [[ايمان]] تنها با زبان کافى نيست بلکه لازمه اش عمل است و نيز آنها و [[كافران|کافران]] بدانند که [[كفر|کفر]] و [[شرك|شرک]] و اعمال ناشايست در دنيا و آخرت پيامد ناگوارى دارد<ref>تفسير أحسن‌الحديث، ج 7، ص 94.</ref>.
-=ويژگي=
+=ويژگی=
-مؤمنون جزو [[سور مئين]] (صد آيه ای ها) است [[ابن قتيبه]] می گويد سور مئين سوره هايی هستند که بعد از [[سور طوال]] آمده اند علت نامگذاری اين سوره ها به [[مئين]] نزديک بودن تعداد آيه های اين سوره ها به عدد صد می باشد<ref>زاد المسير فى علم التفسير، ج 4، ص 141</ref>. گفته شده اين سوره ها عبارتند از «[[بنی إسرائيل]]، [[كهف]]، [[مريم]]، [[طه]]، [[أنبياء]]، [[حج]] و مؤمنون»<ref>]دراسة حول القرآن الکريم، ص ۳۷.</ref>. برخی ديگر نيز سور مئين را سوره های «[[توبه]]، [[نحل]]، [[هود]]، [[يوسف]]، [[کهف]]، [[بنی اسرائيل]]، [[انبياء]]، [[طه]]، [[مؤمنون]]، [[شعراء]] و [[صافات]]» ذکر کرده اند<ref>التمهيد فی علوم القرآن، ج1، ص313.</ref>.
+مؤمنون جزو [[سور مئين]] (صد آيه ای‌ها) است [[ابن قتيبه]] می‌گويد سور مئين سوره‌هايی هستند که بعد از [[سور طوال]] آمده‌اند علت نامگذاری اين سوره‌ها به [[مئين]] نزديک بودن تعداد آيه‌های اين سوره‌ها به عدد صد می‌باشد<ref>زاد المسير فى علم التفسير، ج 4، ص 141</ref>. گفته شده اين سوره‌ها عبارتند از «[[بنی إسرائيل]]، [[كهف|کهف]]، [[مريم]]، [[طه]]، [[أنبياء]]، [[حج]] و مؤمنون»<ref>]دراسة حول القرآن الکريم، ص ۳۷.</ref>. برخی ديگر نيز سور مئين را سوره‌های «[[توبه]]، [[نحل]]، [[هود]]، [[يوسف]]، [[کهف]]، [[بنی اسرائيل]]، [[انبياء]]، [[طه]]، [[مؤمنون]]، [[شعراء]] و [[صافات]]» ذکر کرده‌اند<ref>التمهيد فی علوم القرآن، ج1، ص313.</ref>.
-روايتى است كه از [[رسول خدا(ص)]] نقل شده كه فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى [[تورات]] و سوره هاى مئين را به جاى [[انجيل]] و سوره هاى مثانى را به جاى [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره هاى مفصّل فزونى بخشيد<ref>جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34</ref>.
+روايتى است که از [[رسول خدا(ص)]] نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى [[تورات]] و سوره‌هاى مئين را به جاى [[انجيل]] و سوره‌هاى مثانى را به جاى [[زبور]] به من داد و پروردگارم مرا با دادن سوره‌هاى مفصّل فزونى بخشيد<ref>جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34</ref>.
 اهداف و اوصاف ناب و عوامل رستگاری مؤمنان در سوره مؤمنون به زيبايی ترسيم شده است.
@@ خط ۱۱۷: / خط ۱۱۷: @@
 =پانویس=
-{{پانویس|2}}
-[[رده:قرآن‌شناسی]]
+[[رده: قرآن]]
-[[رده:سوره‌های مکی]]
+[[رده: سوره‌های قرآن]]