عاندیه پیروان ابوالفضل عاند و از شاخه «کرّامیه» بودند.
شرح حال
موسس این فرقه علم خود را از نضر بن شمیل اخذ کرد و او از عبدان سمرقندى و سمرقندى از محمّد سجزى و وى از محمد بن کرام فراگرفت. مذهب ایشان در زمان طاهریان در نیشابور ظاهر شد. [۱][۲]
پانویس
↑مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 329
↑یمانی یحیی بن مرتضی، المنیة و الأمل فى شرح الملل و النحل، تحقیق دکتر محمد جواد مشکور، بیروت، ص 112