confirmed، مدیران
۳۷٬۲۳۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰۹: | خط ۱۰۹: | ||
# ملا غلام حسین شیخ الاسلام. | # ملا غلام حسین شیخ الاسلام. | ||
# میرزا عباس حکیم<ref>شرح زندگانی حاج ملا هادی، ص 53 ـ70؛ مجموعة رسائل فارسی حاج ملا هادی سبزواری، جلال الدین آشتیانی، ص 65 ـ 78؛ تاریخ حکما و عرفاء متاخرین صدرالمتالهین، منوچهر صدوقی سها، ص 121ـ 128.</ref>. | # میرزا عباس حکیم<ref>شرح زندگانی حاج ملا هادی، ص 53 ـ70؛ مجموعة رسائل فارسی حاج ملا هادی سبزواری، جلال الدین آشتیانی، ص 65 ـ 78؛ تاریخ حکما و عرفاء متاخرین صدرالمتالهین، منوچهر صدوقی سها، ص 121ـ 128.</ref>. | ||
=آثار و تأليفات= | |||
# | |||
# حكيم، در دوران حيات پربركت و سراسر كوشش و تدريس خود، آثار ارزشمندى تأليف نموده است كه بيشتر آنها درباره شناخت هستى و معرفت حقايق و علم آخرت است و برخى از نوشتههاى وى در علوم ادبى از قبيل نحو و بديع و برخى ديگر در [[فقه]] و احكام تكليف شرعى است. | |||
# | |||
# شرح منظومه حكمت، كه آن را «غرر الفرائد» ناميده. | |||
# شرح منظومه در منطق. اسم اصلى آن «لئالى المنتظمه» مىباشد كه حاجى خود آن را سروده و شامل سيصد بيت مىباشد و سپس تمام آنها را شرح كرده است. | |||
# شرح النّبراس فى اسرار الاساس فى فقه الخواصّ (شرح النّبراس فى فقه الخواصّ). اين كتاب درباره رموز طاعات و اشارات و عبادات است كه آن را به نظم بيان نموده و سپس آن را شرح كرده است. | |||
# اسرار الحكم كه در دو بخش است: بخش نخست آن در حكمت علمى است و كتابى است در معارف مبدأ و معاد، مشتمل بر مطالب حكمت اشراقيّه. بخش دوم، در حكمت عملى است، از طهارت و صلات هم بحث كرده. | |||
# حواشى بر «شواهد الربوبيّة فى المناهج السّلوكيّة». ملّا صدرا؛ كه در اين حواشى مشكلات و معظلات «شواهد الربوبيّة» را توضيح داده است. | |||
# حواشى بر اسفار ملّا صدرا. | |||
# حواشى بر مفاتيح الغيب ملّا صدرا. | |||
# حواشى بر مبدأ و معاد ملّا صدرا. | |||
# حاشيه بر كتاب «شوارق» ملّا عبد الرّزّاق لاهيجى، در حكمت. | |||
# رسالهاى در مبدأ و معاد. | |||
# شرح دعاى جوشن كبير كه در آن رموز كلمات فلاسفه و عرفا را توضيح داده است. نام ديگر اين كتاب «شرح اسماء الحسنى» مىباشد. | |||
# شرح دعاى صباح حضرت على بن ابى طالب. | |||
# | |||
# كتاب «هداية الطّالبين فى معرفة الانبياء و الائمّة المعصومين» اين كتاب داراى دو باب است؛ هر باب داراى چند فصل و هر فصل داراى چند هدايت. باب اوّل كتاب در نبوّت است و فصلى از آن در نبوّت مطلقه مىباشد. حاج ملّا هادى در اين فصل، ارسال رسل را از راه قاعده لطف بر خدا واجب دانسته است. فصلى را هم به بيان [[معجزه]] نبى اختصاص داده. در فصل سوم [[نبوت]] [[حضرت محمد]] را اثبات كرده و براى آن بزرگوار دو نوع معجزه قائل شده، معجزه باقيه كه [[قرآن]] است و معجزه دوم، متخلّق بودن آن بزرگوار است به صفات خدايى از آن جهت كه هرگز كار قبيحى از او سر نزد و هرگز دروغى از او شنيده نشد و بسيار مهربان بود و «عظيم الشّفقه». باب دوم كتاب «هداية الطّالبين» به [[امامت]] اختصاص دارد. | |||
# حاشيه بر كتاب «بهجة المرضيّة» [- سيوطى در علم نحو] | |||
# كتاب «راح قراح» در محسّنات بديعى. | |||
# | |||
# شرح ابيات مشكل مثنوى (شرح مثنوى اسرار). حاج ملّا هادى بر ابيات مشكل هر دفتر از شش دفتر [[مثنوى]] مولانا [[جلال الدّين محمّد مولوى]]، شرحى نوشته و اين شرح نشان مىدهد كه حكيم، به مولانا علاقه خاصّى داشته و اين كتاب را زياد مطالعه مىكرده است. از اين شرح به خوبى فهميده مىشود كه اين عارف بزرگ و فيلسوف سترگ، اطّلاعات فراوانى بر اقوال عرفا داشته و چون حاجى ذوق شعرى هم داشته، علاوه بر استشهاد به آيات قرآنى و احاديث اسلامى و اقوال شاعران، گهگاه به اشعار عرفانى خود نيز استناد كرده و بدانها استشهاد جسته است<ref>محمّد علوى مقدّم، «حاج ملّا هادى اسرار سبزوارى»، ويژهنامه كنگره حكيم سبزوارى، دانشگاه تربيت معلم سبزوار، شماره دوم، مردادماه ۱۳۷۱، ص ۴.</ref>.» | |||
# | |||
# علاوه بر كتابهاى فوق، آثار ديگرى را آقاى غلامحسين رضانژاد (نوشين) ذكر كردهاند كه عبارتند از<ref>شماره كتابها به ترتيب به دنبال شمارههاى فوق ذكر مىشود.</ref>: | |||
# «تعليقات بر حاشيه جماليّه بر حاشيه خضرى شيرازى، حاجى در حاشيه ۷۶ شرح منظومه حكمت و در بحث «قدم و حدوث» آنگاه كه از «حدوث تأليفات آية اللّه [[علامه حلى]] بوده و در علم كلام شيعى است. | |||
# شرح الابحاث المفيدة، نام خود متن «ابحاث المفيدة فى تحصيل العقيدة» از تأليفات آية اللّه العلامة الحلّى بوده و در علم كلام شيعى است. | |||
# هادى المضلّين فى اصول الدّين. اين كتاب در پنج باب تنظيم شده است: الف- [[توحيد]]. ب- [[عدل]] ج- نبوّت و امامت د- [[معاد]] ح- ملهمات و تجارب اشراقى حكيم. | |||
# المحاكمات و المقاومات: شيخ بحرينى مشهور به احسايى عليه الرّحمة، شرحى در ردّ «رساله علميّه» محدّث حكيم و مفسّر عارف، مولى [[محسن فيض كاشانى]] نوشت. آنگاه فاضل يزدى شاگرد حكيم سبزوارى خود در مقام پاسخگويى به ردّيه شيخ احمد برآمد و استاد خود را نيز بر نوشتن ردّيهاى بر ردّيه شيخ احمد احسايى برانگيخت. | |||
# ديوان اشعار. | |||
# رحيق در علم بديع<ref>غلامحسن رضانژاد (نوشين)، همان كتاب، ص ۱۵۲- ۱۸۲.</ref> | |||
علاوه بر كتابهاى مذكور، معاصران اين فيلسوف، از جمله بعضى از شاگردان ايشان و برخى از علماى بزرگ، از حكيم سؤالاتى كردهاند كه حكيم با قلم بسيار روان و منشيانه سؤالهاى فارسى را به فارسى و سؤالهاى عربى را به عربى پاسخ داده است. اين رسائل را استاد [[سيد جلال الدين آشتيانى]] در يك جلد كتاب به نام «رسائل حكيم سبزوارى» چاپ كردهاند كه شامل نوزده رساله فارسى و عربى است. | |||
=پانویس= | =پانویس= |