صاحب الزمانیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده: کلام رده: فرق و مذاهب ' به 'رده: فرق و مذاهب ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''صاحب‌الزمانیة''' از پیروان سید حسن صاحب‌الزمانی (1288- 1355 هجری قمری) بودند. | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
وی در اصل اهل یزد بود، ولی در تهران تحت تربیت و تعلیم حاج شیخ [[هادى نجم آبادی|هادی نجم آبادی]]، [[ابوالحسن جلوه]]، شیخ [[فضل اللّه نوری|فضل‌اللّه نوری]] و حاج میرزا [[حسن آشتیانى|حسن آشتیانی]] قرار گرفت. او در علوم متداول زمان خود از قبیل [[حکمت|حکمت]] و [[کلام]] و [[فقه]] و [[حدیث|حدیث]] و [[تفسیر|تفسیر]] متبحر بود. | |||
==وجه تسمیه== | ==وجه تسمیه== | ||
وجه شهرت | وجه شهرت سیدحسن به صاحب‌الزمانی این بود که وی در آغاز جوانی به تحریک شیخ احمد کرمانی در حدود همدان و کرمانشاهان ادعا کرد که صاحب‌الزمان و موعود شیعه است، چون علاوه بر سیادت منظری خوش و هیئتی مطبوع و شبیه به تصاویر خیالی که نقاشان از بعضی از امامان میکشیدند داشت. جمع بسیاری با او همراه شدند. بنابراین از طرف دولت وقت او را همراه با شیخ احمد کرمانی توقیف و روانه تهران کردند. پس از ورود به تهران آنان را به زندان افکندند. شیخ احمد در زندان درگذشت، ولی سیدحسن به وساطت یکی از اعیان دولت آزاد شد و از دعاوی پیشین خود توبه کرد و در اواخر عمرش در مشهد ساکن شد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 291 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>دایرة المعارف دانش بشر، ص 365.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۰
صاحب‌الزمانیة از پیروان سید حسن صاحب‌الزمانی (1288- 1355 هجری قمری) بودند.
تاریخچه
وی در اصل اهل یزد بود، ولی در تهران تحت تربیت و تعلیم حاج شیخ هادی نجم آبادی، ابوالحسن جلوه، شیخ فضل‌اللّه نوری و حاج میرزا حسن آشتیانی قرار گرفت. او در علوم متداول زمان خود از قبیل حکمت و کلام و فقه و حدیث و تفسیر متبحر بود.
وجه تسمیه
وجه شهرت سیدحسن به صاحب‌الزمانی این بود که وی در آغاز جوانی به تحریک شیخ احمد کرمانی در حدود همدان و کرمانشاهان ادعا کرد که صاحب‌الزمان و موعود شیعه است، چون علاوه بر سیادت منظری خوش و هیئتی مطبوع و شبیه به تصاویر خیالی که نقاشان از بعضی از امامان میکشیدند داشت. جمع بسیاری با او همراه شدند. بنابراین از طرف دولت وقت او را همراه با شیخ احمد کرمانی توقیف و روانه تهران کردند. پس از ورود به تهران آنان را به زندان افکندند. شیخ احمد در زندان درگذشت، ولی سیدحسن به وساطت یکی از اعیان دولت آزاد شد و از دعاوی پیشین خود توبه کرد و در اواخر عمرش در مشهد ساکن شد. [۱] [۲]