صباحیه (منسوب به ابوالصباح سمرقندی): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده: کلام' به 'رده: فرق و مذاهب ')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''صباحیه‏''' فرقه‏‌اى منسوب به مردى به نام ابوالصباح سمرقندى هستند.
'''صباحیه‏''' فرقه‏‌ای منسوب به مردی به نام ابوالصباح سمرقندی هستند.


==عقاید==
==عقاید==
این فرقه قایل‌اند که جهان قدیم است و خلقت با [[خدا|خداى تعالى]] مى‌باشند. معتقدند که خداوند پیوسته آفریدگان خود را مى‌‏بیند به گونه‌ای که حتی یک چشم بر هم زدن از دیدن آن‌ها غافل نیست. [[ابلیس]] دشمن خداوند است، زیرا که پیوسته به شیطنت مشغول است.
این فرقه قایل‌اند که جهان قدیم است و خلقت با [[خدا|خدای تعالی]] می‌باشند. معتقدند که خداوند پیوسته آفریدگان خود را می‌‏بیند به گونه‌ای که حتی یک چشم بر هم زدن از دیدن آن‌ها غافل نیست. [[ابلیس]] دشمن خداوند است، زیرا که پیوسته به شیطنت مشغول است.
پیروان این فرقه، ذبایح [[اهل کتاب]] و [[نکاح]] با زنان آنان را «[[حرام]]» می‌دانند. می‌گویند که ابوبکر در کشتن اهل رده و اسیر کردن آنان خطا کرد.  
پیروان این فرقه، ذبایح [[اهل کتاب]] و [[نکاح]] با زنان آنان را [[حرام]] می‌دانند. می‌گویند که ابوبکر در کشتن اهل رده و اسیر کردن آنان خطا کرد.  
آنان باور دارند که چگونه مى‏‌توان قاتل عمار را یاغى و سرکش خواند در حالى که او بر اصحاب معاویه خروج کرد. از منظر صباحیه منسوب به ابو الصباح سمرقندی؛ عثمان مظلومانه کشته شد، زیرا تنها افراد مرتد، زنا کار و قاتل را می‌توان کشت در حالی که عثمان مرتکب چنین گناهانی نشده بود. به عقیده آن‌ها هر کسی که ادعاى امامت کند و در کار خود پیروز شود، پیروی از او واجب است. بنابر اعتقاد آنان،  على (ع) در جنگ با معاویه خطا کرد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 297 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>الیمانی یحیی بن مرتضی، المنیة و الامل فی شرح الملل و النحل، تحقیق دکتر محمد جواد مشکور، چاپ بیروت، ص 120</ref>
آنان باور دارند که چگونه می‏‌توان قاتل عمار را یاغی و سرکش خواند در حالی که او بر اصحاب معاویه خروج کرد. از منظر صباحیه منسوب به ابو الصباح سمرقندی؛ عثمان مظلومانه کشته شد، زیرا تنها افراد مرتد، زناکار و قاتل را می‌توان کشت در حالی که عثمان مرتکب چنین گناهانی نشده بود. به عقیده آنها هر کسی که ادعای امامت کند و در کار خود پیروز شود، پیروی از او واجب است. بنابر اعتقاد آنان علی (ع) در جنگ با معاویه خطا کرد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 297 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>الیمانی یحیی بن مرتضی، المنیة و الامل فی شرح الملل و النحل، تحقیق دکتر محمد جواد مشکور، چاپ بیروت، ص 120</ref>


==پانویس==
==پانویس==
خط ۱۰: خط ۱۰:
<references />
<references />


[[رده: فرق و مذاهب]]
[[رده: فرق و مذاهب]]
[[رده: مذاهب کلامی]]
Writers، confirmed، مدیران
۸۶٬۱۰۷

ویرایش