میرزا حبیب الله رشتی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
</div> | </div> | ||
'''میرزا حَبیبُ اللّٰهِ رَشْتی'''، فرزند محمدعلی خان گیلانی، از بزرگترین فقهای اصولی [[شیعه]] و از شاگردان و ادامهدهندگان [[فقه]] [[شیخ انصاری]] بود. | |||
وی در [[رشت]]، [[قزوین]] و [[نجف]] [[علوم اسلامی]] را از استایدی چون [[شیخ عبدالکریم ایروانی]]، صاحب جواهر، شیخ انصاری فرا گرفته و به درجه [[اجتهاد]] رسید. پس از درگذشت شیخ انصاری به ریاست علمی نجف رسید و به تدریس و تربیت شاگردان پرداخت. اصلیترین شاخصۀ شخصیت علمی حبیبالله رشتی، جایگاه او بهعنوان فقیهی اصولی که بهویژه با تألیف برخی آثار عملاً به مثابۀ ادامهدهندۀ روش علمی استاد خود، شیخ انصاری بود. [[بدائع الافکار]] مهمترین کتاب اصولی حبیبالله رشتی است و تالیفات بسیار دیگری از او برجای مانده است. | |||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده:مراجع تقلید]] | [[رده:مراجع تقلید]] |
نسخهٔ ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۵۰
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۰۷:۵۰، ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲؛
نام | میرزا حبیب الله رشتی |
---|---|
القاب و سایر نامها | آیتالله • میرزای رشتی • محقق رشتی • جیلانی • حبیبالله جیلانی رشتی • حبیبالله رشتی نجفی • حبیبالله بن محمد علی • میرزا حبیبالله رشتی |
زاده | ۱۲۳۴ املش • گیلان • ایران |
درگذشت | ۱۳۱۲ نجف • عراق |
استادان | عبدالکریم ایروانی • محمد حسن نجفی • شیخ مرتضی انصاری دزفولی |
شاگردان | سید محمدکاظم یزدی • سید محمدعلی شهرستانی • آقا ضیاءالدین عراقی • میرزا حسین نائینی • شیخ فضلالله نوری • سید ابوالحسن اصفهانی • ملا محمد خمامی • میر بحرالعلوم رشتی • حاجی آقا میر رشتی • شیخ الشریعه • سید حسین طباطبایی قمی • و … |
آثار | حاشیه بر نجاة العباد • کشف الظلام فی حل معضلات الکلام • الامامه التعادل و التراجیح • بدایع الافکار • اجتماع الامر و النهی • رسالة فی مقدمة الواجب • رسالة فی المشتق • و … |
دین و مذهب | اسلام • تشیع |
میرزا حَبیبُ اللّٰهِ رَشْتی، فرزند محمدعلی خان گیلانی، از بزرگترین فقهای اصولی شیعه و از شاگردان و ادامهدهندگان فقه شیخ انصاری بود. وی در رشت، قزوین و نجف علوم اسلامی را از استایدی چون شیخ عبدالکریم ایروانی، صاحب جواهر، شیخ انصاری فرا گرفته و به درجه اجتهاد رسید. پس از درگذشت شیخ انصاری به ریاست علمی نجف رسید و به تدریس و تربیت شاگردان پرداخت. اصلیترین شاخصۀ شخصیت علمی حبیبالله رشتی، جایگاه او بهعنوان فقیهی اصولی که بهویژه با تألیف برخی آثار عملاً به مثابۀ ادامهدهندۀ روش علمی استاد خود، شیخ انصاری بود. بدائع الافکار مهمترین کتاب اصولی حبیبالله رشتی است و تالیفات بسیار دیگری از او برجای مانده است.