نسخهٔ ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۰۳

نام	سوره سجده
شماره سوره	۳۲
ترتیب نزول	۷۵
جزء	۲۱
مکی/مدنی	مکی
تعداد آیات	۳۰
تعداد کلمات	۳۷۵
تعداد حروف	۱۵۶۴

سوره سجده یا الم سجده یا الم تنزیل، سی و دومین سوره و از سوره‌های مکی قرآن است. این سوره به سبب آیه‌ پانزدهم که قرائت یا شنیدن آن باعث سجده واجب می‌شود، سجده نام گرفته است. سوره سجده درباره معاد، خلقت هستی در شش زمان و خلقت انسان از گِل سخن می‌گوید و به منکرانِ قیامت هشدار عذاب می‌دهد و ثواب مؤمنان را پاداشی معرفی می‌کند که برای انسان قابل تصور نیست. آیات شانزدهم و هجدهم این سوره را نازل شده در شأن امیرالمؤمنین دانسته‌اند. در فضیلت تلاوت سوره سجده آمده است هر کس این سوره را هر شب جمعه بخواند، خداوند نامه اعمال او را به دست راستش می‌دهد و گذشته او را می‌بخشد و از دوستان حضرت محمد و اهل‌بیت خواهد بود.

سجده

گذاشتن پیشانی بر زمین برای اظهار فروتنی و تذلل^[۱].

مفهوم کلی سوره

نشانه‌های توحيد؛ يادآوری رستاخيز؛ مراحل آفرينش انسان و جهان^[۲].

اسامی سوره

سجده،
الم سجده،
مضاجع،
الم تنزيل،
سجده لقمان،
جُرُز^[۳].

علت نام‌گذاری

«سوره سجده»؛ سبب نام‌گذاری اين سوره به سجده، آيۀ پانزدهم آن است که دستور سجده در برابر خدا را داده است.
«سوره الم سجده»؛ از آن جا که با حروف مقطعه الم شروع می‌شود، به نام الم سجده ناميده می‌شود.
«سوره مضاجع»؛ سبب نام‌گذاری آن به مضاجع آيۀ شانزده آن است که در آن سخن از بسترهای خواب شده است.
«سوره الم تنزیل»؛ به خاطر شروع سوره با این عبارت به این نام نامیده شده است و تنها در این سوره بعد از الم عبارت تنزیل آمده است.
«سوره سجده لقمان»؛ سبب نام‌گذاری آن به سجد ۀ لقمان آن است که از سوره حم سجده (يعنی سوره فصلت) باز شناخته شود.
«سوره جُرُز»؛ در آيۀ بیست‌وهفت آن سخن از زمين جرز (باير) گفته شده است و بدين مناسبت اين سوره را «جرز» هم گفته اند^[۴].

تعداد آیات و کلمات و حروف

سوره سجده سی آیه دارد^[۵].
سوره سجده سیصدوهشتاد کلمه دارد^[۶].(لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره‌های قرآن مختلف است)
سوره سجده هزاروپانصد وهجده حرف دارد^[۷].(لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است)

سوره سجده هزاروپانصد وهجده حرف دارد.[7] (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است)

اهداف و آموزه‌ها

هدف‌های اساسی سوره سجده عبارت اند از:

يادآوری توحيد و نشانه‌های خدا؛
يادآوری قيامت^[۸].

محتوا و موضوعات

سوره سجده به حکم آنکه از سوره‌های مکی است خطوط اصلی سوره‌های مکی يعنی بحث از مبدء و معاد و بشارت و انذار را قويا تعقيب می‌کند و روي هم رفته در آن چند بخش جلب توجه می‌کند:

قبل از هر چيز سخن از عظمت قرآن، و نزول آن از سوی پروردگار عالميان، و نفی اتهامات دشمنان از آن است؛

بحثی پيرامون نشانه‌های خداوند در آسمان و زمين، و تدبير اين جهان دارد؛

بحث ديگری پيرامون آفرينش انسان از خاک و آب نطفه و روح الهی و اعطای وسائل فراگيری علم و دانش، يعنی چشم و گوش و خرد از سوی خداوند به او می‌باشد؛

از رستاخيز و حوادث قبل از آن يعنی مرگ و بعد از آن يعنی سؤال و حساب سخن می‌گويد؛

بحث‌های مؤثر و تکان دهنده ای از بشارت و انذار دارد مؤمنان را به جنة‌الماوی نويد می‌دهد و فاسقان را به عذاب آتش تهديد می‌کند؛

اشاره کوتاهی به تاريخ بنی اسرائيل و سرگذشت حضرت موسی و پيروزي‌های اين امت دارد؛

به تناسب بحث بشارت و انذار، اشاره ای به احوال گروهی ديگر از امت‌های پيشين و سرنوشت دردناک آنها می‌کند؛

بار ديگر به مسئله توحيد و نشانه‌های عظمت خدا باز می‌گردد و با تهديد دشمنان لجوج سوره را پايان می‌دهد.

به اين ترتيب هدف اصلی سوره تقويت مبانی ايمان به مبدء و معاد و ايجاد موج نيرومندی از حرکت به سوی تقوا، و بازداری از سرکشی و طغيان و توجه به ارزش مقام والای انسان است که مخصوصا در آغاز حرکت اسلام و در محيط مکه فوق العاده لازم بوده^[۹].

فضائل، خواص و ثواب قرائت

ابی‌بن‌کعب از پيامبر روايت کرده که فرمود: «آنکه سوره الم تنزيل و سوره تبارک الذی ... ، را بخواند گويا شب قدر را احياء گرفته است».

ليث‌بن‌ابی‌زبير از جابر روایت کرده که رسول خدا شب‌ها نمی خوابيد تا اين دو سوره «الم تنزيل و تبارک الذی ...» را قرائت می‌نمود. ليث می‌گويد: اين روايت را برای طاوس گفتم سپس او گفت که اين دو از تمامی سوره‌های قرآن ارجمندتر باشد و هر کس آن دو را بخواند شصت حسنه برای او نوشته شده و شصت گناه محو می‌گردد و منزلتش به شصت درجه بالا می‌رود.

حسين‌بن‌ابی‌العلاء از امام صادق روايت نموده که فرمود: «آنکه سوره سجده را در هر شب جمعه بخواند خداوند در قيامت نامه عملش را به دست راستش داده و او را به مرحله حساب گناهان نياورد و از دوستان محمد و اهل بيتش خواهد بود»^[۱۰].

محل و زمان نزول

سوره سجده باتفاق تمامی مفسرين در مکه نازل شده بجز سه آيه که در مدينه آمده و آن «أَ فَمَنْ کانَ مُؤْمِناً کَمَنْ کانَ فاسِقاً لا يَسْتَوُونَ» تا آخر آيه سوم می‌باشد^[۱۱].

سوره سجده اندکی قبل از هجرت نازل شده است^[۱۲].

فضای نزول

فضای نزول سوره سجده همانند بعضی دیگر از سوره‌های مکی پاسخ به شبهات و سم پاشی‌های مشرکان است علت نزول اين سوره و فحوای آیات آن این بوده که به مردم بفهماند هدايت و فرستادن پيامبران لازمه خلقت بشر است و اگر تبشير و انذار نبود، خلقت انسان و هدفداری آن ناقص می‌ماند.

توضيح اينکه در آيۀ سوم این سوره آمده که مشرکان می‌گويند: حضرت محمد قرآن را به خدا بسته است و از جانب خدا نيست». در جواب می‌گويد: نه، بلکه قرآن برای انذار آمده است آن گاه از خلقت آسمان‌ها و زمين و تدبير امر و خلقت انسان و تقسيم شدن مردم به هدايت يافته و گمراه، سخن رفته است، از اين، به نظر می‌آيد که نظر عمده در سوره مبارکه به هدايت مردم است و اگر اين حقائق به انسان‌ها تذکر داده نمی شد در کار خلقت نقص لازم می‌آمد، و نيز اشکال مشرکان درباره معاد از اسباب نزول اين سوره است^[۱۳].

ویژگی

سوره سجده نيز با حروف مقطعۀ الم شروع شده این سوره از سور عزائم است و آيۀ پانزده آن سجدۀ واجب دارد که هرکسی اين آيه را بشنود يا بخواند، واجب است يک سجده به جا آورد^[۱۴]. سور عزائم عبارتند از سوره‌های سجده، فصلت، نجم، علق که خواندن آنها در نماز جائز نیست.

منبع

برگرفته ازسایت معرفی سوره سجده - پایگاه جامع قرآنhttps://quran.inoor.ir

پانویس

↑ قاموس قرآن، ج 3، ص 225.
↑ تفسير قرآن مهر، ج 16، ص 261.
↑ همان، ص 263.
↑ تفسير قرآن مهر، ج 16، ص 263.
↑ الكشف و البيان، ج 7، ص 325.
↑ همان.
↑ همان.
↑ تفسير قرآن مهر، ج 16، ص 264.
↑ تفسیر نمونه،ج17، ص105- 104.
↑ ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 19، ص 203
↑ همان.
↑ تفسير قرآن مهر، ج 16، ص 263.
↑ تفسير احسن‌الحديث، ج 8، ص 274 با اندکی تصرف.
↑ تفسير قرآن مهر، ج 16، ص 264.

[1] قاموس قرآن، ج 3، ص 225.

[2] تفسير قرآن مهر، ج 16، ص 261.

[3] همان، ص 263.

[4] تفسير قرآن مهر، ج 16، ص 263.

[5] الكشف و البيان، ج 7، ص 325.

[6] همان.

[7] همان.

[8] تفسير قرآن مهر، ج 16، ص 264.

[9] تفسیر نمونه،ج17، ص105- 104.

[10] ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 19، ص 203

[11] همان.

[12] تفسير قرآن مهر، ج 16، ص 263.

[13] تفسير احسن‌الحديث، ج 8، ص 274 با اندکی تصرف.

[14] تفسير قرآن مهر، ج 16، ص 264.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

@@ خط ۳۷: / خط ۳۷: @@
 =مفهوم کلی سوره=
-نشانه هاى توحيد؛
+نشانه‌های توحيد؛
-يادآورى رستاخيز؛
+يادآوری رستاخيز؛
 مراحل آفرينش انسان و جهان<ref>تفسير قرآن مهر، ج 16، ص 261.</ref>.
 =اسامی سوره=
-# سجده،
+#سجده،
-# الم سجده،
+#الم سجده،
-# مضاجع،
+#مضاجع،
-# الم تنزيل،
+#الم تنزيل،
-# سجده لقمان،
+#سجده لقمان،
-# جُرُز<ref>همان، ص 263.</ref>.
+#جُرُز<ref>همان، ص 263.</ref>.
 =علت نام‌گذاری=
-* «سوره سجده»؛ سبب نام‌گذارى اين سوره به سجده، آيۀ پانزدهم آن است كه دستور سجده در برابر خدا را داده است.
+*«سوره سجده»؛ سبب نام‌گذاری اين سوره به سجده، آيۀ پانزدهم آن است که دستور سجده در برابر خدا را داده است.
-* «سوره الم سجده»؛ از آن جا كه با [[حروف مقطعه]] الم شروع مى شود، به نام الم سجده ناميده مى شود.
+*«سوره الم سجده»؛ از آن جا که با [[حروف مقطعه]] الم شروع می‌شود، به نام الم سجده ناميده می‌شود.
-* «سوره مضاجع»؛ سبب نام‌گذارى آن به مضاجع آيۀ شانزده آن است كه در آن سخن از بسترهاى خواب شده است.
+*«سوره مضاجع»؛ سبب نام‌گذاری آن به مضاجع آيۀ شانزده آن است که در آن سخن از بسترهای خواب شده است.
-* «سوره الم تنزیل»؛ به خاطر شروع سوره با این عبارت به این نام نامیده شده است و تنها در این سوره بعد از الم عبارت تنزیل آمده است.
+*«سوره الم تنزیل»؛ به خاطر شروع سوره با این عبارت به این نام نامیده شده است و تنها در این سوره بعد از الم عبارت تنزیل آمده است.
-* «سوره سجده لقمان»؛ سبب نام‌گذارى آن به سجد ۀ لقمان آن است كه از [[سوره حم سجده]] (يعنى سوره فصلت) باز شناخته شود.
+*«سوره سجده لقمان»؛ سبب نام‌گذاری آن به سجد ۀ لقمان آن است که از [[سوره حم سجده]] (يعنی سوره فصلت) باز شناخته شود.
-* «سوره جُرُز»؛ در آيۀ بیست‌وهفت آن سخن از زمين جرز (باير) گفته شده است و بدين مناسبت اين سوره را «جرز» هم گفته اند<ref>تفسير قرآن مهر، ج 16، ص 263.</ref>.
+*«سوره جُرُز»؛ در آيۀ بیست‌وهفت آن سخن از زمين جرز (باير) گفته شده است و بدين مناسبت اين سوره را «جرز» هم گفته اند<ref>تفسير قرآن مهر، ج 16، ص 263.</ref>.
 *
 =تعداد آیات و کلمات و حروف=
-# سوره سجده سی آیه دارد<ref>الكشف و البيان، ج 7، ص 325.</ref>.
+#سوره سجده سی آیه دارد<ref>الكشف و البيان، ج 7، ص 325.</ref>.
-# سوره سجده سیصدوهشتاد کلمه دارد<ref>همان.</ref>.(لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره های قرآن مختلف است)
+#سوره سجده سیصدوهشتاد کلمه دارد<ref>همان.</ref>.(لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره‌های قرآن مختلف است)
-# سوره سجده هزاروپانصد وهجده حرف دارد<ref>همان.</ref>.(لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره های قرآن مختلف است)
+#سوره سجده هزاروپانصد وهجده حرف دارد<ref>همان.</ref>.(لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است)
 #
-سوره سجده هزاروپانصد وهجده حرف دارد.[7] (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره های قرآن مختلف است)
+سوره سجده هزاروپانصد وهجده حرف دارد.[7] (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است)
 =اهداف و آموزه‌ها=
-هدف هاى اساسى سوره سجده عبارت اند از:
+هدف‌های اساسی سوره سجده عبارت اند از:
+#يادآوری [[توحيد]] و نشانه‌های خدا؛
+#يادآوری [[قيامت]]<ref>تفسير قرآن مهر، ج 16، ص 264.</ref>.
+#
-# يادآورى [[توحيد]] و نشانه هاى خدا؛
-# يادآورى [[قيامت]]<ref>تفسير قرآن مهر، ج 16، ص 264.</ref>.
-#
 =محتوا و موضوعات=
-سوره سجده به حكم آنكه از سوره هاى مكى است خطوط اصلى [[سوره هاى مكى]] يعنى بحث از مبدء و معاد و بشارت و انذار را قويا تعقيب مى كند و روي هم رفته در آن چند بخش جلب توجه مى كند:
+سوره سجده به حکم آنکه از سوره‌های مکی است خطوط اصلی [[سوره هاى مكى|سوره‌های مکی]] يعنی بحث از مبدء و معاد و بشارت و انذار را قويا تعقيب می‌کند و روي هم رفته در آن چند بخش جلب توجه می‌کند:
-قبل از هر چيز سخن از عظمت قرآن، و نزول آن از سوى پروردگار عالميان، و نفى اتهامات دشمنان از آن است؛
+قبل از هر چيز سخن از عظمت قرآن، و نزول آن از سوی پروردگار عالميان، و نفی اتهامات دشمنان از آن است؛
-بحثى پيرامون نشانه هاى خداوند در آسمان و زمين، و تدبير اين جهان دارد؛
+بحثی پيرامون نشانه‌های خداوند در آسمان و زمين، و تدبير اين جهان دارد؛
-بحث ديگرى پيرامون آفرينش انسان از خاك و آب نطفه و روح الهى و اعطاى وسائل فراگيرى علم و دانش، يعنى چشم و گوش و خرد از سوى خداوند به او مى باشد؛
+بحث ديگری پيرامون آفرينش انسان از خاک و آب نطفه و روح الهی و اعطای وسائل فراگيری علم و دانش، يعنی چشم و گوش و خرد از سوی خداوند به او می‌باشد؛
-از [[رستاخيز]] و حوادث قبل از آن يعنى مرگ و بعد از آن يعنى سؤال و حساب سخن مى گويد؛
+از [[رستاخيز]] و حوادث قبل از آن يعنی مرگ و بعد از آن يعنی سؤال و حساب سخن می‌گويد؛
-بحثهاى مؤثر و تكان دهنده اى از بشارت و انذار دارد مؤمنان را به جنة‌الماوى نويد مى دهد و فاسقان را به عذاب آتش تهديد مى كند؛
+بحث‌های مؤثر و تکان دهنده ای از بشارت و انذار دارد مؤمنان را به جنة‌الماوی نويد می‌دهد و فاسقان را به عذاب آتش تهديد می‌کند؛
-اشاره كوتاهى به تاريخ بنى اسرائيل و سرگذشت [[حضرت موسى]] و پيروزيهاى اين امت دارد؛
+اشاره کوتاهی به تاريخ بنی اسرائيل و سرگذشت [[حضرت موسى|حضرت موسی]] و پيروزي‌های اين امت دارد؛
-به تناسب بحث بشارت و انذار، اشاره اى به احوال گروهى ديگر از امتهاى پيشين و سرنوشت دردناك آنها مى كند؛
+به تناسب بحث بشارت و انذار، اشاره ای به احوال گروهی ديگر از امت‌های پيشين و سرنوشت دردناک آنها می‌کند؛
-بار ديگر به مسئله [[توحيد]] و نشانه هاى عظمت خدا باز مى گردد و با تهديد دشمنان لجوج سوره را پايان مى دهد.
+بار ديگر به مسئله [[توحيد]] و نشانه‌های عظمت خدا باز می‌گردد و با تهديد دشمنان لجوج سوره را پايان می‌دهد.
-به اين ترتيب هدف اصلى سوره تقويت مبانى [[ايمان]] به مبدء و معاد و ايجاد موج نيرومندى از حركت به سوى [[تقوا]]، و بازدارى از سركشى و طغيان و توجه به ارزش مقام والاى انسان است كه مخصوصا در آغاز حركت اسلام و در محيط [[مكه]] فوق العاده لازم بوده<ref>تفسیر نمونه،ج17، ص105- 104.</ref>.
+به اين ترتيب هدف اصلی سوره تقويت مبانی [[ايمان]] به مبدء و معاد و ايجاد موج نيرومندی از حرکت به سوی [[تقوا]]، و بازداری از سرکشی و طغيان و توجه به ارزش مقام والای انسان است که مخصوصا در آغاز حرکت اسلام و در محيط [[مكه|مکه]] فوق العاده لازم بوده<ref>تفسیر نمونه،ج17، ص105- 104.</ref>.
 =فضائل، خواص و ثواب قرائت=
-[[ابى‌بن‌كعب]] از پيامبر روايت کرده كه فرمود: «آنكه سوره الم تنزيل و سوره تبارك الذى ... ، را بخواند گويا شب قدر را احياء گرفته است».
+[[ابى‌بن‌كعب|ابی‌بن‌کعب]] از پيامبر روايت کرده که فرمود: «آنکه سوره الم تنزيل و سوره تبارک الذی ... ، را بخواند گويا شب قدر را احياء گرفته است».
-[[ليث‌بن‌ابى‌زبير]] از [[جابر]] روایت کرده كه [[رسول خدا]] شبها نمى خوابيد تا اين دو سوره «الم تنزيل و تبارك الذى ...» را قرائت مي‌نمود. [[ليث]] می‌گويد: اين روايت را براى طاوس گفتم سپس او گفت كه اين دو از تمامى سوره هاى قرآن ارجمندتر باشد و هر كس آن دو را بخواند شصت حسنه براى او نوشته شده و شصت گناه محو مي‌گردد و منزلتش به شصت درجه بالا مي‌رود.
+[[ليث‌بن‌ابى‌زبير|ليث‌بن‌ابی‌زبير]] از [[جابر]] روایت کرده که [[رسول خدا]] شب‌ها نمی خوابيد تا اين دو سوره «الم تنزيل و تبارک الذی ...» را قرائت می‌نمود. [[ليث]] می‌گويد: اين روايت را برای طاوس گفتم سپس او گفت که اين دو از تمامی سوره‌های قرآن ارجمندتر باشد و هر کس آن دو را بخواند شصت حسنه برای او نوشته شده و شصت گناه محو می‌گردد و منزلتش به شصت درجه بالا می‌رود.
-[[حسين‌بن‌ابى‌العلاء]] از [[امام صادق]] روايت نموده كه فرمود: «آنكه سوره سجده را در هر [[شب جمعه]] بخواند [[خداوند]] در قيامت نامه عملش را به دست راستش داده و او را به مرحله حساب گناهان نياورد و از دوستان محمد و اهل بيتش خواهد بود»<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 19، ص 203</ref>.
+[[حسين‌بن‌ابى‌العلاء|حسين‌بن‌ابی‌العلاء]] از [[امام صادق]] روايت نموده که فرمود: «آنکه سوره سجده را در هر [[شب جمعه]] بخواند [[خداوند]] در قيامت نامه عملش را به دست راستش داده و او را به مرحله حساب گناهان نياورد و از دوستان محمد و اهل بيتش خواهد بود»<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 19، ص 203</ref>.
 =محل و زمان نزول=
-سوره سجده باتفاق تمامى مفسرين در [[مكه]] نازل شده بجز سه آيه كه در [[مدينه]] آمده و آن «أَ فَمَنْ كانَ مُؤْمِناً كَمَنْ كانَ فاسِقاً لا يَسْتَوُونَ» تا آخر آيه سوم ميباشد<ref>همان.</ref>.
+سوره سجده باتفاق تمامی مفسرين در [[مكه|مکه]] نازل شده بجز سه آيه که در [[مدينه]] آمده و آن «أَ فَمَنْ کانَ مُؤْمِناً کَمَنْ کانَ فاسِقاً لا يَسْتَوُونَ» تا آخر آيه سوم می‌باشد<ref>همان.</ref>.
-سوره سجده اندكى قبل از هجرت نازل شده است<ref>تفسير قرآن مهر، ج 16، ص 263.</ref>.
+سوره سجده اندکی قبل از هجرت نازل شده است<ref>تفسير قرآن مهر، ج 16، ص 263.</ref>.
 =فضای نزول=
-فضای نزول سوره سجده همانند بعضی دیگر از سوره های مکی پاسخ به شبهات و سم پاشی‌های [[مشرکان]] است علت نزول اين سوره و فحوای آیات آن این بوده كه به مردم بفهماند هدايت و فرستادن پيامبران لازمه خلقت بشر است و اگر تبشير و انذار نبود، خلقت انسان و هدفدارى آن ناقص مى ماند.
+فضای نزول سوره سجده همانند بعضی دیگر از سوره‌های مکی پاسخ به شبهات و سم پاشی‌های [[مشرکان]] است علت نزول اين سوره و فحوای آیات آن این بوده که به مردم بفهماند هدايت و فرستادن پيامبران لازمه خلقت بشر است و اگر تبشير و انذار نبود، خلقت انسان و هدفداری آن ناقص می‌ماند.
-توضيح اينكه در آيۀ سوم این سوره آمده كه مشركان مى گويند: [[حضرت محمد]]  قرآن را به خدا بسته است و از جانب خدا نيست». در جواب مى گويد: نه، بلكه قرآن براى انذار آمده است آن گاه از خلقت آسمانها و زمين و تدبير امر و خلقت انسان و تقسيم شدن مردم به هدايت يافته و گمراه، سخن رفته است، از اين، به نظر مى آيد كه نظر عمده در سوره مباركه به هدايت مردم است و اگر اين حقائق به انسانها تذكر داده نمى شد در كار خلقت نقص لازم مى آمد، و نيز اشكال مشركان درباره معاد از اسباب نزول اين سوره است<ref>تفسير احسن‌الحديث، ج 8، ص 274 با اندکی تصرف.</ref>.
+توضيح اينکه در آيۀ سوم این سوره آمده که مشرکان می‌گويند: [[حضرت محمد]] قرآن را به خدا بسته است و از جانب خدا نيست». در جواب می‌گويد: نه، بلکه قرآن برای انذار آمده است آن گاه از خلقت آسمان‌ها و زمين و تدبير امر و خلقت انسان و تقسيم شدن مردم به هدايت يافته و گمراه، سخن رفته است، از اين، به نظر می‌آيد که نظر عمده در سوره مبارکه به هدايت مردم است و اگر اين حقائق به انسان‌ها تذکر داده نمی شد در کار خلقت نقص لازم می‌آمد، و نيز اشکال مشرکان درباره معاد از اسباب نزول اين سوره است<ref>تفسير احسن‌الحديث، ج 8، ص 274 با اندکی تصرف.</ref>.
 =ویژگی=
-سوره سجده نيز با حروف مقطعۀ الم شروع شده این سوره از [[سور عزائم]] است و آيۀ پانزده آن سجدۀ واجب دارد كه هركسى اين آيه را بشنود يا بخواند، [[واجب]] است يك سجده به جا آورد<ref>تفسير قرآن مهر، ج 16، ص 264.</ref>. سور عزائم عبارتند از سوره های سجده، فصلت، نجم، علق که خواندن آنها در نماز [[جائز]] نیست.
+سوره سجده نيز با حروف مقطعۀ الم شروع شده این سوره از [[سور عزائم]] است و آيۀ پانزده آن سجدۀ واجب دارد که هرکسی اين آيه را بشنود يا بخواند، [[واجب]] است يک سجده به جا آورد<ref>تفسير قرآن مهر، ج 16، ص 264.</ref>. سور عزائم عبارتند از سوره‌های سجده، فصلت، نجم، علق که خواندن آنها در نماز [[جائز]] نیست.
 =منبع=
@@ خط ۱۲۷: / خط ۱۳۰: @@
 {{پانویس رنگی}}
-[[رده:قرآن‌شناسی]]
+[[رده: قرآن]]
-[[رده:سوره‌های دارای آیه مشهور]]
+[[رده: سوره‌های قرآن]]