ابراهیم بن علی بن عيسی رازی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
|- | |- | ||
|القاب و سایر نامها | |القاب و سایر نامها | ||
| | | | ||
|- | |- | ||
|زاده | |زاده | ||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
</div> | </div> | ||
ابراهيم بن علي بن عيسي رازي، (000 – حدود 381ق) | |||
محدث و شيخ شيعه در اواخر قرن چهارم. ولادت و وفات او در دست نيست، ولي اين اندازه روشن است كه وي معاصر «محمدبن علي بن بابويه» معروف به «شيخ صدوق»(م381ق) بوده و هر دو داراي استاد مشتركي بودهاند. بنابراين ميتوان وي را از همبحثان «شيخ صدوق» به شمار آورد. از لقب «رازي» و همچنين از استاد او كه ساكن قم بوده است، بر ميآيد كه وي در ري و قم پرورش يافته و در اين دو شهر تحصيلات خود را تكميل نموده است. ابن حجر در لسانالميزان او را «شيخ شيعه» معرفي كرده و اين مطلب حاكي از آن است كه وي از نظر علمي داراي مقام بلندي بوده و شاگرداني داشته است. استاد او «احمد بن محمد بن يحيي عطار»(م.ب356ق) است كه در قم نزد او حديث شنيده است. از شاگردان او ميتوان «ابوالفتح عبيدالله بن موسي بن احمد حسيني» و «جعفربن محمد بونسي» را نام برد. از او كتاب يا رسالهاي معرفي نشده است. | |||
[[رده:عالمان مسلمان]] | [[رده:عالمان مسلمان]] | ||
[[رده:محدث شیعه]] | [[رده:محدث شیعه]] |
نسخهٔ ۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۷
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۰۸:۳۷، ۲ اکتبر ۲۰۲۲؛
نام | ابراهیم بن علی بن عيسی رازی• |
---|---|
القاب و سایر نامها | |
زاده | ابتدا زمان تولد و سپس مکان |
درگذشت | ابتدا زمان وفات و سپس مکان |
استادان | ؟؟؟ |
شاگردان | ؟؟؟ |
آثار | ؟؟؟ |
دین و مذهب | به عنوان نمونه: اسلام، تشیع و یا تسنن |
فعالیتها | ؟؟؟ |
ابراهيم بن علي بن عيسي رازي، (000 – حدود 381ق) محدث و شيخ شيعه در اواخر قرن چهارم. ولادت و وفات او در دست نيست، ولي اين اندازه روشن است كه وي معاصر «محمدبن علي بن بابويه» معروف به «شيخ صدوق»(م381ق) بوده و هر دو داراي استاد مشتركي بودهاند. بنابراين ميتوان وي را از همبحثان «شيخ صدوق» به شمار آورد. از لقب «رازي» و همچنين از استاد او كه ساكن قم بوده است، بر ميآيد كه وي در ري و قم پرورش يافته و در اين دو شهر تحصيلات خود را تكميل نموده است. ابن حجر در لسانالميزان او را «شيخ شيعه» معرفي كرده و اين مطلب حاكي از آن است كه وي از نظر علمي داراي مقام بلندي بوده و شاگرداني داشته است. استاد او «احمد بن محمد بن يحيي عطار»(م.ب356ق) است كه در قم نزد او حديث شنيده است. از شاگردان او ميتوان «ابوالفتح عبيدالله بن موسي بن احمد حسيني» و «جعفربن محمد بونسي» را نام برد. از او كتاب يا رسالهاي معرفي نشده است.